Fincke (herb szlachecki)

POL COA Fincke.svg
(c) GFDL, CC BY-SA 4.0

Fincke (Finke) – polski herb szlachecki z nobilitacji galicyjskiej. Według odosobnionej opinii Uruskiego jest to odmiana herbu szlacheckiego Ostoja[1]. Nie należy mylić go z herbem Finckensteinów (Ostoja Pruska), który również bywa nazywany Fink (Finck).

Opis herbu

W polu czerwonym nad dwoma półksiężycami złotymi, barkami do siebie zwróconymi - sześcioramienna gwiazda złota.
Klejnot: na pięciu strusich piórach czerwonych kotwica złota na opak. (za: Encyklopedia powszechna Samuela Orgelbranda, t. 5, Warszawa 1899, s. 403)

Najwcześniejsze wzmianki

Nadany w 1805 przez cesarza Franciszka I z przydomkiem von Finckenthal, Beniaminowi Fincke, bankierowi z Lublina

Herbowni

Fink (Fincke, Finke) von Finkenthal.

Podobnego herbu, lecz w błękitnym polu używa pruski ród szlachecki Finck von Finckenstein, którego główna gałąź otrzymała tytuł hrabiów cesarstwa w 1710.

Zobacz też

Przypisy

  1. Seweryn Uruski: Rodzina. Herbarz szlachty polskiej. T. 4. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1907, s. 33.

Media użyte na tej stronie

Herb Szablon.svg
Autor: Zirguezi, Licencja: CC0
Generic Coat of arm
Ostoja herb.svg
Autor:
Tadeusz Gajl – projekt graficzny – Image:Herb Ostoja.jpg
Bastianow (Bastian) – wersja wektorowa
, Licencja: CC BY-SA 3.0
Herb Ostoja, Polska