Fiołek Kitaibela

Fiołek Kitaibela
Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	malpigiowce
Rodzina	fiołkowate
Rodzaj	fiołek
Gatunek	fiołek Kitaibela
Nazwa systematyczna
Viola kitaibeliana Schultes Syst. veg. 5:383. 1819

Fiołek Kitaibela (Viola kitaibeliana Schultes) – gatunek rośliny należący do rodziny fiołkowatych. Występuje w stanie dzikim w Europie. W Polsce roślina rzadka, prawdopodobnie występuje tylko w południowej części kraju jako gatunek zawlekany^[3].

Morfologia

Łodyga

Gęsto omszona, pokładająca się lub wzniesiona o wysokości 2-20 cm. Jest pojedyncza, lub rozgałęziająca się u samej nasady.

Liście

Małe, łopatkowate, tępe. Łatka szczytowa przylistków bardzo podobna do blaszki liściowej, i prawie tak samo duża, łatki boczne są wąskie, krótkie i głęboko wcięte.

Kwiaty

Kwiaty długości 4-8, rzadko 10 mm. Płatki kremowobiałe do żółtych, krótsze od działek kielicha^[3].

Gatunki podobne

Pozostałe dwa krajowe, występujące na niżu gatunki fiołków o bocznych płatkach częściowo nachodzących na płatki górne oraz żółtych elementach korony - fiołek trójbarwny oraz fiołek polny. Odróżniają się one słabo owłosioną łodygą, większymi kwiatami i liśćmi, mniejszymi przylistkami oraz przeważnie przynajmniej częściowo niebieskim zabarwieniem płatków korony^[3].

Biologia i ekologia

Bylina. Kwitnie od marca do maja. Zasiedla piaski i suche pola^[3].

Przypisy