fis-moll
_minor_chord_for_guitar.svg)
fis-moll – gama muzyczna oparta na skali molowej, której toniką jest fis. Gama fis-moll w odmianie naturalnej (eolskiej) zawiera dźwięki: fis, gis, a, h, cis, d, e. W zapisie tonacji fis-moll występują trzy krzyżyki.
Oprócz odmian : eolskiej, harmonicznej i doryckiej jest też odmiana melodyczna brzmiąca jak do góry dorycka a w dół jak eolska
Gama fis-moll w odmianie harmonicznej (z VII stopniem podwyższonym o półton):
Gama fis-moll w odmianie doryckiej (z VI i VII stopniem podwyższonym o półton w stosunku do gamy fis-moll naturalnej):
Durową paralelą gamy jest A-dur[1], jednoimienną durową – Fis-dur.
Nazwa fis-moll oznacza także akord, zbudowany z pierwszego (fis), trzeciego (a) i piątego (cis) stopnia gamy fis-moll.
Akord fis-moll |
Znane dzieła w tonacji fis-moll:
- Dietrich Buxtehude – Preludium fis-moll (na organy)
- Fryderyk Chopin – Preludium fis-moll, Polonez op. 44
- Felix Mendelssohn-Bartholdy – „Pieśń weneckiego Gondoliera” ze zbioru „Pieśni bez słów”
- Aleksandr Skriabin – III Sonata fortepianowa op. 23
- Henryk Wieniawski – I Koncert skrzypcowy
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Franciszek Wesołowski, Zasady muzyki, wyd. 7, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1986, s. 127, ISBN 83-224-0250-3.
Linki zewnętrzne
- F♯ minor scale. [w:] WolframAlpha Computational Knowledge Engine [on-line]. Wolfram Alpha LLC — A Wolfram Research Company. [dostęp 2018-07-07]. (ang.).
- F♯ minor chord. [w:] WolframAlpha Computational Knowledge Engine [on-line]. Wolfram Alpha LLC — A Wolfram Research Company. [dostęp 2018-07-07]. (ang.).
W czerwonym pierścieniu znajdują się nazwy tonacji durowych, w zielonym – molowych. Teoretycznie istniejące, ale niestosowane w praktyce tonacje enharmoniczne zapisane są drobną czcionką. W zewnętrznym szarym pierścieniu pokazane są odpowiadające danej gamie znaki przykluczowe.
Media użyte na tej stronie
Autor: Rettinghaus, Licencja: CC BY 4.0
Znaki przykluczowe dla tonacji Ces-dur i as-moll
Autor: Rettinghaus, Licencja: CC BY 4.0
Znaki przykluczowe dla tonacji Des-dur i b-moll
(c) I, Bostaf, CC-BY-SA-3.0
Czyste pierścienie do użycia ze znakami przykluczowymi i nazwami gam w celu uzyskania koła kwintowego.
Autor: Rettinghaus, Licencja: CC BY 4.0
Znaki przykluczowe dla tonacji D-dur i h-moll
Autor: Rettinghaus, Licencja: CC BY 4.0
Znaki przykluczowe dla tonacji Ges-dur i es-moll
Autor: Rettinghaus, Licencja: CC BY 4.0
Znaki przykluczowe dla tonacji A-dur i fis-moll
Autor: Rettinghaus, Licencja: CC BY 4.0
Znaki przykluczowe dla tonacji Cis-dur i ais-moll
Autor: Rettinghaus, Licencja: CC BY 4.0
Znaki przykluczowe dla tonacji Es-dur i c-moll
Autor: Rettinghaus, Licencja: CC BY 4.0
Znaki przykluczowe dla tonacji H-dur i gis-moll
Autor: Rettinghaus, Licencja: CC BY 4.0
Znaki przykluczowe dla tonacji Fis-dur i dis-moll
Autor: Rettinghaus, Licencja: CC BY 4.0
Znaki przykluczowe dla tonacji E-dur i cis-moll
Autor: Ashaio, Licencja: CC0
Akord gitarowy fis-moll (ges-moll; barré).
Autor: Rettinghaus, Licencja: CC BY 4.0
Znaki przykluczowe dla tonacji B-dur i g-moll
Klucz wiolinowy z pustą pięciolinią. Znaki przykluczowe dla tonacji C-dur i a-moll
Autor: Rettinghaus, Licencja: CC BY 4.0
Znaki przykluczowe dla tonacji As-dur i f-moll
Autor: Rettinghaus, Licencja: CC BY 4.0
Znaki przykluczowe dla tonacji F-dur i d-moll
Autor: Rettinghaus, Licencja: CC BY 4.0
Znaki przykluczowe dla tonacji G-dur i e-moll