Fischerinsel (Tollensesee)

Fischerinsel
Kontynent	Europa
Państwo	Niemcy
Akwen	Tollensesee
Położenie na mapie Meklemburgii-Pomorza Przedniego Fischerinsel
Położenie na mapie Niemiec Fischerinsel
53°28′44″N 13°09′52″E/53,478889 13,164444

Fischerinsel (dosł. Wyspa Rybacka) – wyspa jeziorna w Niemczech, w kraju związkowym Meklemburgia-Pomorze Przednie, w powiecie Mecklenburgische Seenplatte, w pobliżu Neubrandenburga. Położona jest w południowej części jeziora Tollensesee, naprzeciwko miasta Penzlin.

Wyspa ma 150 m długości oraz 40 m szerokości i porośnięta jest drzewami^[1]. W połowie wyspy, na wschodnim jej krańcu stoi zrujnowana chata rybacka z 1729, która była użytkowana jeszcze w latach 70. XX wieku. Nocowali w niej rybacy, którzy wykonywali swój zawód na jeziorach Tollensesee oraz na pobliskim Lieps. Obecnie podejmuje się próby odrestaurowania chaty^[2][3].

Wykopaliska archeologiczne

Przez długi czas na wyspie trwały badania, ponieważ twierdzono, iż znajdowało się na niej główne legendarne centrum kultu słowiańskich Wieletów – Radogoszcz. W roku 1969 podczas wykopalisk archeologicznych przeprowadzonych pod kierunkiem niemieckiego archeologa Adolfa Hollnagela, odkryto w warstwie datowanej na XI–XII wiek dwie figury kultowe z drewna dębowego^[4]. Pierwsza, o wysokości 1,78 m, przedstawia umieszczone na kolumnie dwa zrośnięte ze sobą męskie popiersia z dużymi oczami, nosami i wąsami. Druga figura, mierząca 1,57 m, przedstawia postać żeńską z wyraźnie zaznaczonym biustem. Znalezisko to zdaniem badaczy może potwierdzać istnienie u Słowian kultu bliźniaczych bóstw (por. Lel i Polel)^[5][6][7].

Odkryto także wiele elementów z drewna, pochodzących z zamku Wustrow (castrum Wustrow), który istniał tutaj do XIII w. W roku 1886 odnaleziono most który prowadził z lądu obok zamku na wyspę.^[2] Podczas kolejnych wykopalisk odkrywano cenne znaleziska takie jak: klucze, noże, siekiery, groty włóczni, kabłączki skroniowe, monety srebrne i inne. Przypuszcza się, że na niej znajdowała się ufortyfikowana osada. W roku 1977 inny niemiecki archeolog Hartmut Boeck odkrył w północno-wschodniej części wyspy miejsce w kształcie prostokąta o wymiarach 40m×14m, które z roku na rok coraz bardziej zarastało^[4][8]. Wyciągnął on jednak wniosek, że musiał tutaj niegdyś stać jakiś budynek. Wcześniejsze wiercenia w tym samym miejscu, które w roku 1905 przeprowadził Gustav Oesten, dowodziły o istnieniu w tym miejscu kawałków węgla drzewnego oraz skorup ceramicznych. Budynek czy też zamek znajdujący się niegdyś w północno-wschodniej części wyspy, wskazują na osadę kultu Słowian.

Większość badaczy uznaje, że na wyspie lub w jej pobliżu znajdowała się Radogoszcz^[9][10].

Galeria

• 

  Rekonstrukcja grodu na wyspie.

• 

  Mapa Radogoszczy na tablicy informacyjnej.

• 

  Kopia bliźniaczego posągu kultowego.

Przypisy

Bibliografia

• Lieps: Eine slawische Siedlungskammer am Südende des Tollensesees. W: Volker Schmidt: Beiträge zur Ur- und Frühgeschichte der Bezirke Rostock, Schwerin und Neubrandenburg. 1984. (niem.)
• Hartmut Boeck: Wo lag Rethra? Forscher mit und ohne Spaten auf der Suche nach einer versunkenen Stadt. Historisches Bezirksmuseum Neubrandenburg, 1982. (niem.)
• Dietmar Wetzel: RIEDEGOST Das Geheimnis der verlassenen Burg. 2013. ISBN 978-3-933274-83-0. (niem.)
• Ludwig Brückner: Rethra lag auf der Fischerinsel in der Tollense. T. 54. 1889, s. 153–167. ISBN 978-3-933274-83-0. (niem.)