Flaga olimpijska

Flaga olimpijska
Flaga olimpijska
Informacje
W użyciu

Inne Zwykła i de jure wersja flagi igrzyska olimpijskie

Proporcje

2:3

Wprowadzona

1914

Flaga olimpijska – prostokątna flaga przedstawiająca na białym tle pięć złączonych kół. Symbol olimpijski (koła) zaprojektował inicjator wskrzeszenia idei olimpijskiej, baron Pierre de Coubertin w 1912 a flagę w 1913. Wykonana została w zakładzie krawieckim „Bon Marche” w Paryżu.

Jej wymiary to: trzy metry długości i dwa metry szerokości. Emblemat pięciu kół olimpijskich umieszczony jest centralnie, na białym polu bez obramowania. Koła są splecione ze sobą w dwóch szeregach (od lewej do prawej):

  • niebieski, czarny i czerwony na górze,
  • żółty i zielony na dole.

Pierwszy raz została wyeksponowana publicznie w amfiteatrze Uniwersytetu w Paryżu w 1914, podczas uroczystości z okazji 20-lecia podjęcia decyzji o wznowieniu igrzysk olimpijskich. W ramach tych uroczystości odbył się V Kongres Olimpijski, na którym oficjalnie zatwierdzono flagę olimpijską[1]. Inspiracją dla barona były V Letnie Igrzyska Olimpijskie, które odbyły się w 1912 w Sztokholmie, gdzie po raz pierwszy uczestniczyły reprezentacje państw z pięciu kontynentów.

Flaga olimpijska jest jednym z najważniejszych symboli olimpijskich. Wciągana jest na maszt na stadionie olimpijskim podczas ceremonii otwarcia i pozostaje tam przez całe igrzyska olimpijskie aż do ceremonii zamknięcia. Pierwszy sztandar wciągnięto na maszt podczas VII Letnich Igrzysk Olimpijskich w Antwerpii w 1920 – pierwszy egzemplarz znajduje się obecnie w Muzeum Olimpijskim w Lozannie.

Okręgi w rzeczywistości symbolizują pięć kontynentów. Sześć barw (pięć powyższych plus biała) ma oznaczać kolory obecne w roku 1913 na wszystkich flagach państw świata, na przykład Grecji, Szwecji, Hiszpanii, Francji, Wielkiej Brytanii, Stanów Zjednoczonych, Niemiec, Włoch, Belgii i Węgier[2].

Kolory kół na fladze symbolizują różnorodność i jedność ludzi. Poszczególne kolory symbolizują kontynenty[3]:

  • niebieski - Europę
  • czarny - Afrykę
  • żółty - Azję
  • czerwony - Amerykę
  • zielony - Australię i Oceanię

Pierre de Coubertin nawiązywał również do nowatorskiej flagi Brazylii i Australii, oraz starożytnych symboli Japonii i jemu współczesnych Chin[4].

Flaga olimpijska jest chroniona prawnie jako znak towarowy notoryjny (powszechnie znany). Oprócz tego 41 krajów (między innymi Polska) jest sygnatariuszami międzynarodowej konwencji, tak zwanego Traktatu z Nairobi, mówiącej o ochronie idei symbolizowanych przez flagę olimpijską i ściganiu nadużyć związanych z jej wykorzystywaniem.

Zobacz też

Przypisy

  1. Maria Rotkiewicz: Symbole i maskotki olimpijskie. Warszawa: Polski Komitet Olimpijski, 2012, s. 13-18. ISBN 978-83-7585-190-8.
  2. International Olympic Committee – IOC / Olympic Games. Flags Of The World. [dostęp 2017-10-22].
  3. The Olympic Rings and Flag, [w:] The International Olympic Comittee and the Modern Olympic Games, 1950, s. 18.
  4. Katarzyna Deberny, Katarzyna Płoszaj, Wiesław Firek: Błyszczący sterowiec – Pierre de Coubertin o sporcie i olimpizmie. Warszawa: Polski Komitet Olimpijski, 2016, s. 84-86. ISBN 978-83-942901-1-5.

Media użyte na tej stronie

Olympic flag.svg
Olympic Movement flag

Proportions 2:3, created 1913, adopted 1914, first used 1920.

Olympic rings.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic rings without rims.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
FIAV normal.svg
Autor: Tijmen Stam (User:IIVQ), Licencja: CC BY 2.5
Vexillological symbol according to FIAV / W. Smith
This symbol in particular means that the flag is the current and official flag of the group or nation.