Flakpanzer 38(t)
| ||
![]() | ||
Dane podstawowe | ||
Państwo | ![]() | |
Producent | BMM | |
Typ pojazdu | samobieżne działo przeciwlotnicze | |
Trakcja | gąsienicowa | |
Załoga | 4 - 5 osób | |
Historia | ||
Prototypy | 1943 | |
Produkcja | 1943 - 1944 | |
Egzemplarze | 141 szt. | |
Dane techniczne | ||
Silnik | Praga EPA AC 2800 o mocy 103 kW (140 KM) | |
Pancerz | stalowy 10 - 20 mm | |
Długość | 4610 mm kadłuba: 4020 mm | |
Szerokość | 2130 mm | |
Wysokość | 2250 mm | |
Masa | bojowa: 9800 kg | |
Osiągi | ||
Prędkość | 42 km/h | |
Zasięg | 210 km (na drodze) 140 km (w terenie) | |
Pokonywanie przeszkód | ||
Brody (głęb.) | bez przygotowania: 900 mm | |
Rowy (szer.) | 1700 mm | |
Ściany (wys.) | 500 mm | |
Dane operacyjne | ||
Uzbrojenie | ||
armata automatyczna 2 cm Flak 38 |
Flakpanzer 38(t) Gepard (Sd.Kfz.140) – niemieckie samobieżne działo przeciwlotnicze z okresu II wojny światowej zbudowane na podwoziu czołgu PzKpfw 38(t). Do zakończenia produkcji w roku 1944 wyprodukowano 141 sztuk.
Wieżyczkę czołgu PzKpfw 38(t) zastąpiono ośmiokątną otwartą od góry platformą ze składanymi płytami pancernymi. Uzbrojenie stanowiło pojedyncze działko 2 cm FlaK 38.
Zastosowane opancerzenie okazało się zbyt cienkie, a uzbrojenie zbyt słabe, aby mógł stanowić większe zagrożenie dla lotnictwa alianckiego.
Bibliografia
- Janusz Ledwoch, 1997, Niemieckie wozy bojowe 1933-1945, Warszawa, Militaria, ISBN 83-86209-57-7.
Media użyte na tej stronie
Bundesflagge und Handelsflagge des Norddeutschen Bundes (1866-1871) und Reichsflagge des Deutschen Reiches (1871-1918)
Flakpanzer 38(t) (Frontal view)