Flammpanzer I
| ||
Dane podstawowe | ||
Państwo | III Rzesza | |
Typ pojazdu | samobieżny miotacz ognia | |
Trakcja | gąsienicowa | |
Załoga | 2 osoby | |
Historia | ||
Egzemplarze | 1 egz. | |
Dane techniczne | ||
Silnik | 4-cylindrowy, gaźnikowy, chłodzony powietrzem silnik w układzie bokser typu Krupp M 305 o pojemności 3460 cm³ o mocy 42 kW (57 KM) | |
Transmisja | mechaniczna | |
Pancerz | stalowy 6-13 mm | |
Długość | 1020 mm | |
Szerokość | 2060 mm | |
Wysokość | 1720 mm | |
Masa | bojowa: 5400 kg | |
Osiągi | ||
Prędkość | 57 km/h | |
Zasięg | 145 (droga), 115 (teren) | |
Pokonywanie przeszkód | ||
Brody (głęb.) | bez przygotowania: 600 mm | |
Rowy (szer.) | 1400 mm | |
Ściany (wys.) | 370 mm | |
Dane operacyjne | ||
Uzbrojenie | ||
1 x karabin maszynowy MG 13 kal. 7,92 mm | ||
Użytkownicy | ||
5 pułk pancerny 5 Dywizji Lekkiej Afrika Korps |
Flammpanzer I – niemiecki improwizowany samobieżny miotacz ognia na podwoziu czołgu PzKpfw I Ausf A. Pojazd powstał poprzez zastąpienie jednego karabinu maszynowego MG 13 plecakowym miotaczem ognia Flammenwerfer 40. Przebudowy dokonali żołnierze 5. Dywizji Lekkiej wchodzącej w skład Afrika Korps. Pojazd był używany podczas walk o Tobruk w 1941 roku.
Bibliografia
- Janusz Ledwoch, 1997, Niemieckie wozy bojowe 1933-1945, Warszawa, Militaria, ISBN 83-86209-57-7.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Bundesflagge und Handelsflagge des Norddeutschen Bundes (1866-1871) und Reichsflagge des Deutschen Reiches (1871-1918)