Flavio Robatto

Flavio Robatto

Pełne imię i nazwisko	Flavio Horacio Robatto Suárez
Data i miejsce urodzenia	16 stycznia 1974 Río Cuarto
Pozycja	pomocnik
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2003–2004 Alberdi 2004–2005 Renato Cesarini 2006 Andino 2006 Alberdi 2007 Villa Valeria 2009 Mitre 2009–2010 Estudiantes Huaico Hondo 2015 Norte América 2017 Cúcuta Deportivo 2018 Alianza Atlético 2018 Jaguares 2019 LDU Loja 2020 Atlético Huila

Flavio Horacio Robatto Suárez (ur. 16 stycznia 1974 w Río Cuarto) – argentyński trener piłkarski.

Życiorys

Robatto pochodzi z miasta Río Cuarto w prowincji Córdoba. Jest wychowankiem tamtejszego, skromnego klubu Estudiantes de Río Cuarto, w którym przeszedł przez wszystkie kategorie wiekowe. Po pomyślnie zdanych testach przeniósł się do występującego w najwyższej klasie rozgrywkowej CA Platense^[1]. Tam spędził cztery lata, lecz nie potrafił się przedostać do pierwszej drużyny^[2]. Karierę kontynuował bez większego powodzenia w czwartoligowym Club Comunicaciones (gdzie w latach 1998–1999 szkolił równocześnie drużyny juniorskie) oraz drugoligowym Atlético Tucumán^[1]. Występował na pozycji kreatywnego ofensywnego pomocnika^[2]. Grę w piłkę był zmuszony zakończyć w wieku 26 lat wskutek wirusowego zapalenia wątroby typu B^[3].

Następnie Robatto powrócił do rodzinnej miejscowości i rozpoczął pracę jako szkoleniowiec. W 2003 roku otrzymał krajowy tytuł instruktora futbolu juniorskiego^[4]. W latach 2002–2003 był koordynatorem grup młodzieżowych w lokalnym amatorskim klubie CC Alberdi, by później objąć pierwszą drużynę. Wywalczył z nią mistrzostwo ligi regionalnej, a następnie prowadził amatorski Club Renato Cesarini z Río Cuarto (2004–2005)^[5]. W grudniu 2004 ukończył w Río Cuarto kurs trenerski przy Asociación de Técnicos del Fútbol Argentino (ATFA) i tym samym otrzymał najwyższą kategorię krajowej licencji trenerskiej^[4]. Potem był trenerem piątoligowego Andino SC (2006) i ponownie CC Alberdi (2006), a także amatorskiego CAC Villa Valeria (2007). W dwóch ostatnich klubach był równocześnie koordynatorem drużyn młodzieżowych^[6].

W 2008 roku Robatto pracował jako dyrektor sportowy zespołu CAB Central Argentino z ligi regionalnej oraz był skautem argentyńskiego potentata CA Vélez Sarsfield^[6]. Następnie pełnił rolę szkoleniowca w dwóch klubach z miasta Santiago del Estero – kolejno w amatorskim CA Mitre (2009) i piątoligowym Estudiantes de Huaico Hondo (2009–2010)^[7]. Równocześnie był także w Santiago del Estero wykładowcą na tamtejszym oddziale szkoły trenerskiej ATFA^[6]. W 2011 roku wyjechał do Ekwadoru, gdzie podjął pracę w nastawionej na szkolenie młodzieży drużynie CSCD Fedeguayas z rozgrywek regionalnych^[8]. Tam został dostrzeżony przez trenera Álexa Aguinagę i sprowadzony przez niego do ekwadorskiego klubu, czołowego w Ameryce Południowej – Barcelona SC^[9]. W latach 2011–2015 był w Barcelonie dyrektorem sportowym i koordynatorem akademii juniorskiej^[10]. Równocześnie współpracował z pierwszym zespołem jako asystent renomowanych trenerów – kolejno Álexa Aguinagi (2011), Luisa Zubeldíi (2011–2012), Gustavo Costasa (2012–2013), Luisa Solera (2013), Carlosa Ischii (2014) oraz Rubéna Israela (2014–2015)^[3].

W lipcu 2015 Robatto został trenerem ekwadorskiego trzecioligowca CS Norte América^[10], który prowadził przez kolejne kilka miesięcy. Następnie był asystentem szkoleniowca Rubéna Israela w kolumbijskim Millonarios FC (2015–2016)^[8]. W marcu 2017 objął drugoligową kolumbijską drużynę Cúcuta Deportivo^[11]. Prowadził ją z dość dobrymi wynikami przez kolejne pół roku, lecz nie udało mu się zrealizować postawionego przed nim celu w postaci awansu i odszedł z klubu w listopadzie^[12]. W lutym 2018 podpisał umowę ze spadkowiczem z ligi peruwiańskiej – zespołem Alianza Atlético^[13]. Tam zanotował jednak nieudany pobyt – jego podopieczni odnieśli tylko jedno zwycięstwo w ośmiu meczach, wobec czego został zwolniony ze stanowiska już po czterech miesiącach, zostawiając ekipę na ostatnim miejscu w tabeli^[14].

W sierpniu 2018 ogłoszono, iż Robatto został trenerem kolumbijskiego Atlético Bucaramanga^[7]. Cztery dni później zarząd Bucaramangi zerwał jednak negocjacje ze szkoleniowcem ze względu na jego niejasną sytuację kontraktową z klubem Kalwarianka Kalwaria Zebrzydowska z małopolskiej ligi okręgowej. Przy okazji odbywania stażu w Werderze Brema trener został zaproszony do drużyny z Kalwarii Zebrzydowskiej w charakterze konsultanta, by udzielić kilku wykładów dotyczących taktyki piłkarskiej i organizacji gry. Według Robatto i oświadczenia wydanego przez prezesa Kalwarianki nie był on jednak związany z klubem żadnym kontraktem^[15]. Ostatecznie jeszcze w tym samym miesiącu Robatto podpisał umowę z innym klubem z Kolumbii – Jaguares de Córdoba^[16]. Jako trener tego zespołu notował fatalne wyniki (jego podopieczni wygrali tylko raz na jedenaście rozegranych spotkań) i zrezygnował ze stanowiska już w październiku – pozostawił Jaguares na przedostatnim miejscu w ligowej tabeli^[17].

W czerwcu 2019 Robatto objął ekwadorskiego drugoligowca LDU Loja^[18]. Klub znajdował się w ogromnym kryzysie finansowym i sportowym, rozpaczliwie walcząc o uniknięcie relegacji^[19]. Nowy szkoleniowiec nie zdołał odmienić fatalnych wyników drużyny – jego podopieczni zanotowali zaledwie 4 zwycięstwa w 21 meczach i na koniec sezonu spadli do trzeciej ligi^[20]. Bezpośrednio po tym Robatto podjął pracę w ekipie Atlético Huila z drugiej ligi kolumbijskiej^[21]. Pomimo udanego początku sezonu, niespodziewanie zrezygnował ze stanowiska po ośmiu meczach, zostawiając drużynę na trzecim miejscu w tabeli^[22].

Przypisy

Bibliografia

• Flavio Robatto, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [online] [dostęp 2020-11-27] .
• F. Robatto, [w:] baza Soccerway (trenerzy) [online] [dostęp 2021-01-03] .