Flawian (Mitrofanow)

Flawian

Maksim Mitrofanow
Mnich
Kraj działania	Rosja
Data i miejsce urodzenia	17 listopada 1975 Saratów
Biskup czerepowiecki i biełozierski
Okres sprawowania	2014–2020
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Śluby zakonne	19 sierpnia 2014
Diakonat	31 grudnia 1995
Prezbiterat	13 kwietnia 1997
Nominacja biskupia	23 października 2014
Chirotonia biskupia	23 listopada 2014
Utrata stanu duchownego	29 grudnia 2020

Flawian, imię świeckie Maksim Walerjewicz Mitrofanow (ur. 17 listopada 1975 w Saratowie) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

Jest absolwentem wydziału historycznego Uniwersytetu Saratowskiego (dyplom w 1997). W trakcie studiów historycznych był również słuchaczem seminarium duchownego w Saratowie. 31 grudnia 1995 w soborze Zesłania Ducha Świętego w Saratowie został wyświęcony na diakona przez arcybiskupa saratowskiego i wolskiego Aleksandra. Podczas nauki w seminarium był również nauczycielem katechezy w X i XI klasie gimnazjum prawosławnego w tymże mieście. Seminarium ukończył w 1997; 13 kwietnia 1997 został wyświęcony na kapłana, również przez arcybiskupa saratowskiego i wolskiego Aleksandra, który skierował go do pracy duszpasterskiej w soborze Zesłania Ducha Świętego w Saratowie^[1]. Przed święceniami ożenił się, ma syna^[2]. W tym samym roku został wykładowcą seminarium duchownego w Saratowie, gdzie prowadził zajęcia z zakresu historii Kościoła, historii Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego oraz historii Rosji. Równocześnie podjął w trybie zaocznym wyższe studia teologiczne na Moskiewskiej Akademii Duchownej^[1].

Od 1998 do 2000 duchowny służył w cerkwi Ikony Matki Bożej „Ukój Mój Smutek” przy rezydencji biskupów saratowskich. Następnie przez rok służył w soborze Trójcy Świętej w Saratowie, by w 2001 ponownie służyć w soborze Zesłania Ducha Świętego^[1]. W latach 2000–2001 był prorektorem seminarium duchownego w Saratowie. Od 2000 zasiadał w radzie eparchialnej eparchii saratowskiej, zaś od 2004 do 2007 przewodniczył eparchialnej komisji kanonizacyjnej. Jest autorem tekstu nabożeństwa i akafistu do św. Innocentego Penzeńskiego oraz troparionów do nowomęczenników związanych z eparchią saratowską^[1].

W latach 2007–2014 służył w eparchii suroskiej, w soborze Zaśnięcia Matki Bożej w Londynie. W 2011 otrzymał godność protoprezbitera^[1]. Posiada obywatelstwo Wielkiej Brytanii; jego ojciec, z zawodu fizyk, na początku lat 90. emigrował tam z Rosji^[2].

W 2014 r. rozwiódł się z żoną^[2]. 19 sierpnia 2014 złożył wieczyste śluby mnisze przed biskupem wołogodzkim i wielkoustiuskim Ignacym. Ceremonia postrzyżyn odbyła się w monasterze św. Dymitra Priłuckiego; duchowny przyjął imię zakonne Flawian na cześć świętego patriarchy konstantynopolitańskiego Flawiana. W tym samym dniu został mianowany prorektorem szkoły duchownej w Wołogdzie oraz dziekanem dekanatu czerepowieckiego, jak również proboszczem parafii Narodzenia Pańskiego w Czerepowcu. 23 października tego samego roku otrzymał nominację na biskupa czerepowieckiego i biełozierskiego. W związku z tym dwa dni później został podniesiony do godności archimandryty^[1]. Jego chirotonia biskupia odbyła się 23 listopada 2014 w soborze Chrystusa Zbawiciela w Moskwie, pod przewodnictwem patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Cyryla^[3].

W marcu 2020 r. biskup Flawian zwrócił się do patriarchy z prośbą o zwolnienie z obowiązków z powodu złego stanu zdrowia; została ona przyjęta^[4]. Równocześnie w rosyjskich mediach pojawiły się informacje o wykryciu przez FSB w mieszkaniu biskupa w Petersburgu laboratorium produkcji narkotyków, czemu sam biskup zaprzecza. Hierarcha został skierowany do monasteru Pawła Obnorskiego w eparchii wołogodzkiej^[5]. W tym samym roku Flawian został ostatecznie przeniesiony w stan spoczynku ze stałym miejscem pobytu w monasterze Pawła Obnorskiego i postawiony przed Wyższym Sądem Cerkiewnym^[6]. W grudniu tego samego roku Święty Synod suspendował emerytowanego biskupa Flawiana, zobowiązał go do dalszego pozostawania w monasterze Pawła Obnorskiego pod nadzorem miejscowego biskupa i zakazał mu posługiwania się oznakami godności biskupiej do momentu wydania orzeczenia w jego sprawie przez sąd cerkiewny^[7]. 15 grudnia 2020 r. Radio Swoboda opublikowało wywiad z hierarchą, informując, iż ten w rzeczywistości wyjechał do Wielkiej Brytanii^[2]. 29 grudnia 2020 r. Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego wykluczył Flawiana ze stanu duchownego^[8].

Przypisy