Flawian z Antiochii
| Patriarchia Antiochii | |
| Kraj działania | Cesarstwo Rzymskie Cesarstwo Bizantyńskie |
|---|---|
| Data urodzenia | ok. 320 |
| Data śmierci | 404 |
| Patriarchia Antiochii | |
| Okres sprawowania | 381–404 |
| Wyznanie | chrześcijaństwo |
| Kościół | Patriarchat Antiocheński |
| Prezbiterat | 363 |
| Sakra biskupia | 381 |
| Wybór patriarchy | 398 |
Flawian z Antiochii (zm. 404) – grecki pisarz, stronnik soboru nicejskiego. W r. 362 lub 363 został kapłanem, a w r. 381 następcą biskupa Melecjusza w Antiochii, uznanym jako patriarcha Antiochii w 398.
W r. 383 przewodniczył synodowi, który potępił mesalian. Autor mowy De anathemate dotyczącej buntu w Antiochii przeciw cesarzowi Teodozjuszowi I Wielkiemu (znajduje się ona w zbiorze kazań Jana Chryzostoma). Z innych pism Flawiana z Antiochii zachowały się fragmenty greckie i syryjskie; zaginęły listy.
Bibliografia
- Wincenty Myszor, Flawian z Antiochii [w:] César Vidal Manzanares, Pisarze wczesnochrześcijańscy I-VII w. Mały słownik, wyd. Verbinum, Warszawa 2001.