Flis (rzeka)

	Flis
	Flis
	; Ciek w rejonie osiedla Flisy
Kontynent	Europa
Państwo	Polska
	Potok
Długość	13,67 km
Powierzchnia zlewni	88,6 km²
Średni przepływ	0,244 m³/s
	Źródło
Miejsce	Pojezierze Krajeńskie
Wysokość	97 m n.p.m.
	Ujście
Recypient	Brda
Miejsce	Bydgoszcz (Czyżkówko)
Wysokość	50 m n.p.m
Współrzędne	53°08′12″N 17°58′20″E/53,136667 17,972222
	Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego (c) SANtosito, CC BY-SA 4.0 ujście
	Położenie na mapie Polski ujście

Flis w pobliżu ujścia do Brdy

Flis Północny – prawy dopływ Brdy, o powierzchni zlewni 88,6 km²^[2]. Od strugi wzięło nazwę osiedle Flisy w Bydgoszczy.

Nazwa

Nazwa strugi pochodzi od niemieckiego słowa Fließ, oznaczającego strumień. Pierwotna, polska nazwa, która zanikła w XIX wieku to Krępa^[3]. W okresie zaboru pruskiego nazwa brzmiała „Prondyfließ”, od nieistniejącej już osady Prądy-Młyn (Prondy-Mühle).^[4]

Charakterystyka

Źródła Flisu położone są na wysokości około 97 m n.p.m. w południowo-wschodniej części Pojezierza Pomorskiego w okolicy miejscowości Osówiec. W przeszłości źródła znajdowały się na bagnach między Wojnowem a Szczutkami i Mochlem^[1]. Ciek odwadnia północno-zachodnie dzielnice Bydgoszczy. W górnym odcinku struga jest skanalizowana, dopiero w granicach osiedla Flisy płynie w słabo zaznaczającej się dolince. W tym rejonie potok ma 0,65-0,7 m głębokości i ok. 1 m szerokości. Na wschód od ulicy Siedleckiej ciek przeprowadzony jest syfonem pod Kanałem Bydgoskim, zbudowanym w celu zapewnienia zasilania w wodę młyna na Czyżkówku. Dla zapewnienia odpowiedniego spadu wody, przed wlotem syfonu znajduje się zastawka piętrząca^[5]. Ujście cieku zlokalizowane jest na prawym brzegu rzeki Brdy, poniżej połączenia z Kanałem Bydgoskim.

Analiza map topograficznych i geologicznych wskazuje, że przed wybudowaniem Kanału Bydgoskiego struga Flis spływała z terasy pradolinnej, przyjmując wody Strugi Kruszyńskiej, Strugi Prądzyńskiej i Strugi Młyńskiej, po czym w dnie pradoliny kierowała się w stronę Brdy^[6].

Średni spadek Flisa wynosi 4‰. W górnym odcinku cieku jest większy i sięga 6‰, w środkowej części maleje do niespełna 2‰, a w odcinku ujściowym osiąga 4,5‰. Średni przepływ Flisa wynosi 244 l/s, minimalny 40 l/s. Ciek wykazuje przekroczenie norm sanitarnych określonych dla wód powierzchniowych^[7].

Obecnie struga spełnia rolę odbiornika opaskowego, przejmując wody przesiąkające z Kanału Bydgoskiego i stanowi drugi pod względem zasobności w wodę (po Kanale) dopływ Brdy na terenie miasta Bydgoszczy. W jego wodach zarejestrowano narybek pstrągów, który wykorzystano do zarybiania rzek w Borach Tucholskich^[5].

Galeria

Flis na Czyżkówku
Syfon pod Kanałem Bydgoskim
Na osiedlu Flisy
Wiosną

Przypisy

↑ ^a ^b Dawid Kilon: Flis i Kanał Bydgoski – przewodnik po ścieżce edukacyjnej. Bydgoszcz: 2015. ISBN 978-83-926225-3-6.
↑ Program Rewitalizacji i Rozwoju Bydgoskiego Węzła Wodnego na stronie Miejskiej Pracowni Urbanistycznej w Bydgoszczy, str. 42
↑ Nazewnictwo miejskie. [w:] Bydgoskie Towarzystwo Naukowe. Wydział Nauk Humanistycznych. seria B. nr 18. Państwowe Wydawnictwo Naukowe. Warszawa – Poznań 1989
↑ Memel-, Pregel- u. Weichselstrom: ihre Stromgebiete u. ihre wichtigsten Nebenflüsse, Tom 4
↑ ^a ^b Encyklopedia Bydgoszczy. t.1. praca zbiorowa pod red. Włodzimierza Jastrzębskiego. Towarzystwo Miłośników Miasta Bydgoszczy. Bydgoszcz 2011. ISBN 978-83-926423-3-6, str. 286-287
↑ http://209.85.129.132/search?q=cache:Ij9FMGav0YcJ:www.geo.ukw.edu.pl/struktura/zhiow/konfer/II_tom_2008.pdf+droga+wodna+Wis%C5%82a-Odra&cd=15&hl=pl&ct=clnk&gl=pl Zasoby przyrodnicze i kulturowe drogi wodnej Wisła-Odra. Praca pod red. Danuty Szumińskiej. Urząd Marszałkowski Województwa Kujawsko-Pomorskiego. Instytut Geografii Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. Bydgoszcz 2008
↑ Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Bydgoszczy. Miejska Pracownia Urbanistyczna w Bydgoszczy. Część I - Uwarunkowania rozwoju - Bydgoszcz 2009

Zobacz też

Struga Młyńska (Flis południowy)
Bydgoski Węzeł Wodny

Bibliografia

Program Rewitalizacji i Rozwoju Bydgoskiego Węzła Wodnego na stronie Miejskiej Pracowni Urbanistycznej w Bydgoszczy
Zasoby przyrodnicze i kulturowe drogi wodnej Wisła-Odra. Praca pod red. Danuty Szumińskiej. Urząd Marszałkowski Województwa Kujawsko-Pomorskiego. Instytut Geografii Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. Bydgoszcz 2008
Flis, syfon i bruk w rzece

[fl-1] Dawid Kilon: Flis i Kanał Bydgoski – przewodnik po ścieżce edukacyjnej. Bydgoszcz: 2015. ISBN 978-83-926225-3-6.

[2] Program Rewitalizacji i Rozwoju Bydgoskiego Węzła Wodnego na stronie Miejskiej Pracowni Urbanistycznej w Bydgoszczy, str. 42

[3] Nazewnictwo miejskie. [w:] Bydgoskie Towarzystwo Naukowe. Wydział Nauk Humanistycznych. seria B. nr 18. Państwowe Wydawnictwo Naukowe. Warszawa – Poznań 1989

[4] Memel-, Pregel- u. Weichselstrom: ihre Stromgebiete u. ihre wichtigsten Nebenflüsse, Tom 4

[EB1-5] Encyklopedia Bydgoszczy. t.1. praca zbiorowa pod red. Włodzimierza Jastrzębskiego. Towarzystwo Miłośników Miasta Bydgoszczy. Bydgoszcz 2011. ISBN 978-83-926423-3-6, str. 286-287

[6] ttp://209.85.129.132/search?q=cache:Ij9FMGav0YcJ:www.geo.ukw.edu.pl/struktura/zhiow/konfer/II_tom_2008.pdf+droga+wodna+Wis%C5%82a-Odra&cd=15&hl=pl&ct=clnk&gl=pl Zasoby przyrodnicze i kulturowe drogi wodnej Wisła-Odra. Praca pod red. Danuty Szumińskiej. Urząd Marszałkowski Województwa Kujawsko-Pomorskiego. Instytut Geografii Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. Bydgoszcz 2008

[SUKZPB-7] Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Bydgoszczy. Miejska Pracownia Urbanistyczna w Bydgoszczy. Część I - Uwarunkowania rozwoju - Bydgoszcz 2009

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne