Florence Kling Harding
| ||
 Florence Harding pomiędzy rokiem 1920 a 1923 | ||
| Data i miejsce urodzenia | 15 sierpnia 1860 Marion | |
| Data i miejsce śmierci | 21 listopada 1924 Marion | |
| Pierwsza dama Stanów Zjednoczonych | ||
| Okres | od 4 marca 1921 do 2 sierpnia 1923 | |
| Poprzedniczka | Edith Wilson | |
| Następczyni | Grace Coolidge | |
 | ||
Florence Mabel Kling De Wolfe Harding (ur. 15 sierpnia 1860 w Marion, zm. 21 listopada 1924 tamże) – żona prezydenta Stanów Zjednoczonych Ameryki Warrena Hardinga i pierwsza dama USA w latach 1921–1923.
Życiorys
Florence Kling urodziła się 15 sierpnia 1860 roku w Marion, jako córka bankiera Amosa Klinga i jego żony Louise[1]. W domu była nazywana „Flossie”[1]. Z racji wysokiej pozycje społecznej jej rodziny, uczęszczała wyłącznie do prywatnych szkół, a oprócz tego uczyła się jazdy konnej i gry na pianinie[1]. W młodości poznała Henry’ego DeWolfe’a, z którym uciekła z domu w 1880 roku[1]. Wkrótce potem oboje wzięli ślub, a po pół roku urodził im się syn[1]. Dwa lata później DeWolfe zostawił rodzinę i wyjechał na Dziki Zachód, natomiast Florence powróciła do rodzinnego Marion[1]. Nie mieszkała z rodzicami, a finansowo wspierali ją jej teściowie[2]. W 1886 uzyskała rozwód, a jakiś czas później dowiedziała się, że jej były mąż zmarł[2]. Następnie powróciła do domu rodzinnego[2].
Około 1890 roku poznała Warrena Hardinga, który był wówczas właścicielem lokalnej gazety[2]. Jej ojciec był przeciwny tej znajomości i kiedy młodzi się pobrali, zerwał kontakty z córką na siedem lat[2]. Po ślubie Florence zmieniła męża na stanowisku zarządzającego gazetą „The Marion Star”[3]. Wprowadziła także zwyczaj zatrudniania młodych chłopców do roznoszenia gazet[3].
W 1905 roku zachorowała i przeszła zabieg resekcji nerki, przez który bardzo podupadła na zdrowiu[3]. Pomimo tego mocno zachęcała męża do kariery politycznej i zabiegała o poparcie dla niego[4]. Kiedy w 1915 roku, Warren został senatorem, oboje przeprowadzili się do Waszyngtonu[4]. Z czasem Harding stał stawał się coraz bardziej prawdopodobnym nominatem Partii Republikańskiej w wyborach prezydenckich w 1920 roku[4]. Początkowo zgodził się kandydować, jednak w pewnym momencie postanowił się wycofać[4]. Wówczas Florence wymusiła na nim cofnięcie decyzji o wycofaniu z kampanii i dzięki temu Harding dotrwał do wyborów, które wygrał[5].
4 marca 1921 roku, ustępująca pierwsza dama Edith Wilson, wraz z Florence Harding, która przejmowała obowiązki pani Białego Domu, udały się razem na uroczystość zaprzysiężenia[6]. W Waszyngtonie Hardingowie uchodzili za prostych i otwartych ludzi, co zostało dobrze przyjęte przez elitę stolicy[6]. Nowa pierwsza dama ponownie otworzyła siedzibę prezydencką dla ludzi, co było dużą zmianą w porównaniu z czasem, gdy gospodynią Białego Domu była Edith Wilson[6]. Ponadto Florence spotykała się z weteranami I wojny światowej, przynosząc im drobne podarki, a także popierała organizacje kobiece[7]. Uważała się za sufrażystkę i otrzymała honorowe członkostwo w National Women’s Party[7]. Była także pierwszą żoną prezydenta, która miała własnego agenta ochrony[7].
Pierwsza dama miała duży wpływ na politykę męża i nie kryła się z tym[7]. Doradzała mu w sprawach personalnych i redagowała przemówienia[8]. Z powodu niechęci jaką żywiła do Calvina Coolidge’a, Florence sprzeciwiła się ustawie Kongresu, ustanawiającej oficjalną rezydencję wiceprezydenta Stanów Zjednoczonych[8]. Ustawa nie uzyskała wystarczającego poparcia i została odrzucona[8].
Gdy w 1922 pierwsza dama chorowała na niewydolność nerek, w Białym Domu zastępowała ją żona wiceprezydenta, Grace Coolidge[9]. Rok później, w czasie podróży po zachodnim wybrzeżu USA, stan prezydenta się pogorszył[9]. Zmarł 2 sierpnia 1923 roku[9]. Po śmierci męża, Florence powróciła do rodzinnego Marion[10]. Tam też zmarła 21 listopada 1924 roku[10].
Życie prywatne
Florence Kling wyszła za mąż za Henry’ego DeWolfe’a w 1880 roku[1]. Mieli jednego syna, Marshalla Eugene’a (ur. w 1880)[2]. Po rozwodzie w 1886, a następnie śmierci pierwszego męża, poznała Warrena Hardinga, którego poślubiła 8 lipca 1891 w Warren[2]. Para nie miała dzieci[2].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 365.
- ↑ a b c d e f g h L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 366.
- ↑ a b c L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 367.
- ↑ a b c d L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 368.
- ↑ L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 369.
- ↑ a b c L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 370.
- ↑ a b c d L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 371.
- ↑ a b c L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 372.
- ↑ a b c L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 373.
- ↑ a b L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 374.
Bibliografia
- Longin Pastusiak: Panie Białego Domu. Toruń: Adam Marszałek, 2012. ISBN 978-83-7780-322-6. (pol.)
Linki zewnętrzne
- Florence Kling Harding (ang.). Biały Dom. [dostęp 2016-11-15].
- Florence Harding (ang.). firstladies.org. [dostęp 2016-11-15].
Media użyte na tej stronie
Florence Kling Harding.
Signature of Florence Harding.