Florianópolis

Florianópolis
	; Panorama miasta
Herb	Flaga
Państwo	Brazylia
Stan	Santa Catarina
Burmistrz	Gean Marques Loureiro
Powierzchnia	674,8 km²
Wysokość	3 m n.p.m.
Populacja (2019); • liczba ludności; • gęstość	; 500 973; 623 os./km²
Nr kierunkowy	48
Kod pocztowy	88000-000
	Położenie na mapie Santa Catarina Florianópolis
	Położenie na mapie Brazylii Florianópolis
	27°35′34″S 48°33′08″W/-27,592778 -48,552222
	Strona internetowa

Florianópolis (zwane również Floripa) – miasto w południowej Brazylii, stolica stanu Santa Catarina. Miasto obejmuje obecnie całą wyspę Świętej Katarzyny oraz dzielnicę Capoeiras na stałym lądzie. Liczba ludności wynosi 500 973 osób (2019).

Historia

Osada została założona w 1673 r. pod nazwą Desterro, a w 1714 r. uzyskała prawa miejskie. W 1739 roku miasto zostało siedzibą kapitanii, z racji strategicznego położenia w połowie drogi pomiędzy Rio de Janeiro a Buenos Aires. Wkrótce miasto zaczęło się rozwijać, napływali do niego liczni imigranci, zwłaszcza z Azorów i Madery. Na wyspie wybudowano twierdzę i liczne fortyfikacje obronne, rozwinął się handel, rolnictwo oraz przetwórstwo bawełny i lnu. Od 1823 roku do końca epoki monarchii Desterro przeżyło fazę silnego rozwoju urbanistycznego i przemysłowego oraz zostało stolicą prowincji (obecnie stanu) Santa Catarina. W 1893 r. w południowej Brazylii wybuchła wojna domowa znana jako Rewolta Federalistyczna, w wyniku której miasto zostało proklamowane stolicą separatystycznej republiki. Rewolta została krwawo stłumiona przez drugiego prezydenta Brazylii Floriano Peixoto, który nakazał rozstrzelanie wielu rebeliantów w miejscowej twierdzy. Po tym wydarzeniu lojalne wobec prezydenta władze zmieniły nazwę miasta na Florianopolis, czyli „miasto Floriana".

Demografia

Liczba mieszkańców miasta wynosi 500 973 (2019 r.), zaś cała aglomeracja liczy ok. 1,1 miliona. Gęstość zaludnienia wynosi 623 os./1 km². Większość mieszkańców miasta to Brazylijczycy pochodzenia europejskiego, głównie z Portugalii, oraz koloniści z Azorów. Oprócz nich główne grupy narodowościowe to Niemcy i Włosi. Biali stanowią 90% mieszkańców, 9% osoby mieszanym pochodzeniu określane jako Pardo, a Czarni 1%^[1].

Gospodarka

Główną gałęzią gospodarki jest turystyka i usługi z nią związane. W sektorze usług jest zatrudnionych 96% czynnych zawodowo, zaś w przemyśle odpowiednio 3,4%. Na przełomie wieków znacznie rozwinął się tu rynek usług i technologii informatycznych, często mówi się o Florianópolis jako o brazylijskiej „Dolinie Krzemowej z plażami". PKB brutto per capita wynosi 40 162 dolarów (2019)^[1]. W mieście rozwinął się przemysł spożywczy i włókienniczy^[2].

Zabytki

W centralnej części miasta zachowało się wiele przykładów architektury kolonialnej (domy, uliczki, kościoły i muzea). Do głównych zabytków należą: dawny pałac gubernatora (obecnie muzeum poety João da Cruz e Sousa) oraz targ miejski, gdzie handluje się żywnością i wyrobami lokalnego rzemiosła. Dobrze zachowane są XVIII-wieczne fortyfikacje twierdzy São José.

Zabytkiem techniki jest wiszący most Hercílio Luz wybudowany w 1926 r., łączący stały ląd z wyspą Świętej Katarzyny, o długości całkowitej 820 m i przęśle długości 340 m, który nadal jest najdłuższym wiszącym mostem w Brazylii. Po trwającym niemal 20 lat remoncie został on ponownie otwarty dla ruchu w marcu 2020 roku^[3].

Turystyka

Florianópolis jest jednym z najczęściej odwiedzanych przez turystów miejsc w Brazylii. Znajdują się tu 42 plaże, laguny, wodospady, tropikalna dżungla, można aktywnie uprawiać sporty wodne i turystykę pieszą^[4]. Centrum turystyczne jest zlokalizowane wokół laguny Conceição, znajdują się tam liczne hotele, restauracje, ośrodki sportowe, kluby nocne, sklepy i targi^[5].

Panorama Laguny Conceição

Wypoczynkowi sprzyja klimat, średnie temperatury w okresie letnim (grudzień – luty) wynoszą 24-25 stopni, maksymalne 25-29, minimalne 21 stopni. Najwyższe opady występują w styczniu (średnio 250 mm miesięcznie), najniższe w sierpniu (74 mm), roczna suma opadów to 1768 mm^[6]. Dotarcie do miasta ułatwia międzynarodowy port lotniczy Hercilio Luz z połączeniami do kilkunastu miast brazylijskich, a także do Montevideo, Buenos Aires i Córdoby^[7].