Florian Kruszyk

Florian Kruszyk
Data urodzenia

1940

Zawód, zajęcie

przedsiębiorca, funkcjonariusz służb specjalnych

Florian Kruszyk, ps. „Pułkownik Wysocki” (ur. 6 grudnia 1940 w Wysocku Wielkim[1]) – polski przestępca, funkcjonariusz Służby Bezpieczeństwa, później twórca organizacji terrorystycznej Powstańcza Armia Krajowa.

Życiorys

W 1957 wstąpił do wojska, gdzie był członkiem orkiestry[2]. W latach 1962–1965 był funkcjonariuszem Służby Bezpieczeństwa[3], a w późniejszym okresie kontrolerem biletów PKS[2]. W 1967, będąc ściganym listem gończym za pospolite przestępstwo, uciekł z Polski[2]. W 1969 udał się do jednej z placówek RFN w Austrii i poprosił o azyl polityczny. Twierdził, że należy do podziemnej organizacji wojskowej, działającej w Polsce[2]. Nie wiadomo, czy władze Niemiec uwierzyły w wersję przedstawioną wydarzeń. Niedługo po próbie uzyskania azylu Kruszyk wziął udział w napadzie na jednego z wiedeńskich jubilerów, za co został skazany na 9 lat więzienia[2]. Po wyjściu na wolność zamieszkał legalnie w Holandii, gdzie starał się o założenie Komitetu do spraw Ochrony Praw Człowieka w Polsce, który miał wspierać opozycję[2]. W 1981 otworzył w Hadze restaurację chętnie odwiedzaną przez Polaków, gdzie starał się ich nakłonić do założenia organizacji wojskowej[2]. Nazywał ją Powstańcza Armia Krajowa i utrzymywał, że ma trzy tysiące członków oraz wsparcie z Albanii[2].

Rok później wraz z trzema innymi uzbrojonymi członkami organizacji przeprowadził w Bernie atak na ambasadę PRL w Szwajcarii. 6 września 1982 zajęli oni budynek ambasady i wzięli personel jako zakładników. Domagali się zniesienia stanu wojennego w Polsce, pieniędzy i samolotu do Chin lub Albanii. Ostatecznie akcja zakończyła niepowodzeniem. 9 września szwajcarscy komandosi odbili budynek i uwolnili zakładników. Władze PRL domagały się wydania schwytanych członków Powstańczej Armii Krajowej, w tym Kruszyka[3]. Ostatecznie jednak był on sądzony w Szwajcarii i skazany na karę sześciu lat pozbawienia wolności[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Tomasz Kozłowski, Nie tylko Brunon K. – Terroryści z PRL, Newsweek.pl, 30 października 2010 [dostęp 2015-12-14] [zarchiwizowane z adresu 2015-03-23] (pol.).
  2. ↑ a b c d e f g h i Terroryści z PRL, Onet.pl, 2 listopada 2010 [dostęp 2015-12-14] (pol.).
  3. ↑ a b Łukasz Bugajski, Powstańcza Armia Krajowa - terroryści jednej akcji?, wiadomosci24.pl, 26 grudnia 2011 [dostęp 2015-12-14] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-04].