Florian Mokrski

Florian Mokrski

Data urodzenia	ok. 1305
Data i miejsce śmierci	6 lutego 1380 Kraków
Biskup krakowski
Okres sprawowania	1367–1380
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	łaciński
Nominacja biskupia	1367
Sakra biskupia	brak danych

Kościół w Dobrowodzie fundacji bp. Floriana z Mokrska

Florian Mokrski herbu Jelita (ur. ok. 1305, zm. 6 lutego 1380 w Krakowie), syn Piotra z Mokrska – polski duchowny katolicki, w latach 1367-1380 biskup krakowski, kustosz sandomierski, kanonik kapituły kolegiackiej św. Floriana w Krakowie, kanonik wrocławski^[1].

Był kanclerzem łęczyckim i proboszczem krakowskim. W 1351 na polecenie króla Kazimierza Wielkiego odbywa podróż do Włoch, której celem jest zapoznanie się z organizacją uniwersytetów w Padwie i Bolonii. Wraz z Januszem Suchywilkiem oraz Jarosławem Bogorią Skotnickim opracowuje akt fundacyjny Akademii Krakowskiej. W 1367 zostaje mianowany biskupem krakowskim. Jako biskup otoczył murami obronnymi miasto i zamek w Iłży, nadał grunty, lasy i łąki Bodzentynowi, ufundował kościół parafialny w Dobrowodzie, gdzie znajdował się jeden z dworów biskupów krakowskich oraz wybudował kościół w Węgleszynie koło Chęcin. W 1373 opublikował statuty synodalne.

Bibliografia

• Krzysztof Rafał Prokop, Poczet biskupów krakowskich, Wydawnictwo św. Stanisława BM, Kraków 1999, s. 64-67
• Bolesław Przybyszewski "Krótki zarys dziejów diecezji krakowskiej" t.1 wyd. Kraków 1989
• Feliks Kiryk "Nauk przemożnych perła" wyd. Kraków 1986

Zobacz też

• Pałac biskupa Floriana z Mokrska w Krakowie

Przypisy