Florin Răducioiu

Florin Răducioiu
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Florin Valeriu Răducioiu

Data i miejsce urodzenia

17 marca 1970
Bukareszt

Wzrost

180 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
LataKlub
1978–1985Dinamo Bukareszt
Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1985–1990Dinamo Bukareszt76(29)
1990–1991AS Bari30(5)
1991–1992Hellas Werona30(2)
1992–1993Brescia Calcio29(13)
1993–1994AC Milan7(2)
1994–1996RCD Espanyol46(14)
1996–1997West Ham United11(2)
1997RCD Espanyol10(5)
1997–1998VfB Stuttgart19(4)
1998–2000Brescia Calcio37(5)
2000–2001Dinamo Bukareszt8(1)
2001–2002AS Monaco12(2)
2003–2004US Créteil-Lusitanos9(1)
W sumie:324(85)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1990–1996 Rumunia40(21)
Odznaczenia
Order Zasługi Sportowej III Klasy

Florin Valeriu Răducioiu (ur. 17 marca 1970 w Bukareszcie) piłkarz rumuński grający na pozycji napastnika.

Kariera klubowa

Răducioiu pochodzi z Bukaresztu. Jeszcze jako dziecko rozpoczął treningi w tamtejszym Dinamie, a w 1985 roku włączono go do kadry pierwszej drużyny. 10 maja 1986 zaliczył swój pierwszy mecz w lidze rumuńskiej i liczył wówczas trochę ponad 16 lat. Był to jego jedyny mecz w tamtym sezonie w barwach Dinama, a w kolejnym, w którym został wicemistrzem kraju, zaliczył tylko 4. W sezonie 1987/1988 dotarł z Dinamem do finału Pucharu Rumunii i jednocześnie po raz drugi został wicemistrzem kraju. W sezonie 1988/1989 zadebiutował w europejskich pucharach (Puchar Zdobywców Pucharów) i wtedy też zaczął być zawodnikiem wyjściowej jedenastki bukareszteńskiego zespołu. Stworzył wówczas atak z Dorinem Mateuţem, który zdobył aż 43 gole w lidze oraz z Rodionem Cămătaru (15 bramek). Sam Florin zdobył ich 12 i był trzecim strzelcem Dinama. W 1990 roku strzelił 14 goli i po raz pierwszy, jak się później okazało, ostatni raz został mistrzem Rumunii. Wywalczył także swój pierwszy w karierze krajowy puchar.

Latem 1990 roku młodym, 20-letnim wówczas Răducioiu zainteresowały się kluby zachodniej Europy i ostatecznie zawodnik przeszedł do włoskiego AS Bari. Miał być gwiazdą tego klubu, tymczasem w Serie A w swoim premierowym sezonie zdobył tylko 5 bramek (pierwszego w spotkaniu we wrześniowym, wygranym 2:1 spotkaniu z AC Torino). Z Bari zajął 13. miejsce w lidze i po roku zmienił klub. W sezonie 1991/1992 Florin reprezentował barwy Hellas Werona. Jednak drużyna z Serbem Draganem Stojkoviciem i Szwedem Robertem Prytzem spisała się poniżej oczekiwań i zajmując 16. miejsce w Serie A została zdegradowana o klasę niżej. Răducioiu też spisał się słabo strzelając tylko 2 gole w sezonie, ale pomimo tego latem 1992 trafił do Brescii Calcio. Tam spotkał całą kolonię rodaków w osobach Gheorghe Hagiego, Dorina Mateuţa i Ioana Sabău. Brescia pomimo takich wzmocnień opuściła szeregi ekstraklasy, a Florin był jej najlepszym graczem uzyskując 13 goli i ustanowił swój najlepszy dorobek bramkowy w historii występów w lidze włoskiej. W 1993 roku dzięki dobrej grze Răducioiu przeszedł do słynnego A.C. Milan. W mediolańskim klubie spędził rok. Wywalczył zarówno mistrzostwo Włoch, jak i Puchar Mistrzów (nie grał w finale z FC Barcelona), ale w Milanie z powodu kontuzji, jak i konkurencji w składzie ze strony Daniele Massaro, Marco Simone czy też Jean-Pierre Papina, kariery nie zrobił. W lidze zagrał tylko 7 razy i strzelił 2 gole (z Atalantą BC i Torino), a w Lidze Mistrzów dwukrotnie (1 gol).

W 1994 roku Răducioiu odszedł z zespołu i przeszedł do hiszpańskiego Espanyolu Barcelona. W Primera División zadebiutował 4 września w wygranym 4:2 meczu z Realem Oviedo. W Espanyolu stworzył skuteczny atak z Jordi Lardinem i razem zdobyli 21 goli dla 6. drużyny La Liga. Rok później zajął z Espanyolem 4. miejsce, ale z powodu kontuzji stracił niemal połowę sezonu. Latem 1996 Florin został wypożyczony do angielskiego West Ham United, ale już po pół roku wrócił do Barcelony i sezon dokończył grając w Espanyolu. W 1997 roku Răducioiu po raz kolejny zmienił barwy klubowe i został piłkarzem VfB Stuttgart. W niemieckiej Bundeslidze zadebiutował 23 sierpnia w zwycięskim 3:0 wyjazdowym spotkaniu z MSV Duisburg i w debiucie zdobył gola. Potem grał jednak słabiej i był rezerwowym dla pary Jonathan AkpoborieFredi Bobic. Zdobył 4 gole w lidze i dotarł do finału Pucharu Zdobywców Pucharów, ale nie wystąpił w nim z powodu kolejnego urazu.

W 1998 roku Răducioiu wrócił do Włoch i znów przywdział barwy Brescii Calcio. Występował w Serie B przez dwa kolejne sezony, ale nie sukcesów i nie poraził skutecznością – strzelił zaledwie 5 goli. W 2000 roku Florin wrócił do swojego pierwotnego klubu, Dinama i poza małym udziałem w zdobyciu pucharu nie pokazał wysokiej formy, a już zimą 2001 dość niespodziewanie przeszedł do AS Monaco. Przez półtora roku rozegrał dla niego tylko 12 spotkań ligowych i zdobył 2 gole i dość szybko został zwolniony z klubu. Następnie przez blisko rok pozostawał bez klubu, a w sezonie 2003/2004 próbował jeszcze pograć w innym francuskim klubie, US Créteil-Lusitanos, ale po 11 występach w Ligue 2 postanowił zakończyć piłkarską karierę. Liczył sobie wówczas 34 lata.

SezonKlubKrajRozgrywkiMeczeBramki
1985/86FC Dinamo BukaresztRumunia Divizia A10
1986/87FC Dinamo BukaresztRumunia Divizia A40
1987/88FC Dinamo BukaresztRumunia Divizia A183
1988/89FC Dinamo BukaresztRumunia Divizia A2912
1989/90FC Dinamo BukaresztRumunia Divizia A2414
1990/91AS BariWłochy Serie A305
1991/92Hellas WeronaWłochy Serie A302
1992/93Brescia CalcioWłochy Serie A2913
1993/94AC MilanWłochy Serie A72
1994/95Espanyol BarcelonaHiszpania Primera División309
1995/96Espanyol BarcelonaHiszpania Primera División165
1996/97West Ham UnitedAnglia Premier League112
1996/97Espanyol BarcelonaHiszpania Primera División105
1997/98VfB StuttgartNiemcy Bundesliga194
1998/99Brescia CalcioWłochy Serie B244
1999/00Brescia CalcioWłochy Serie B131
2000/01FC Dinamo BukaresztRumunia Divizia A81
2000/01AS MonacoFrancja Ligue 192
2001/02AS MonacoFrancja Ligue 130
2003/04US Créteil-LusitanosFrancja Ligue 2110

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Rumunii Răducioiu zadebiutował 25 kwietnia 1990 roku w wygranym 4:1 towarzyskim spotkaniu z Izraelem. W tym samym roku został powołany przez selekcjonera Emerica Ieneia do kadry na Mistrzostwa Świata we Włoszech. Tam zagrał w dwóch meczach grupowych z ZSRR (2:0) i Kamerunem (1:2), a także w 1/8 finału z Irlandią (0:0, karne 4:5), ale w żadnym z tych spotkań nie zdobył gola. Swoją pierwszą bramkę w kadrze zdobył jeszcze przed końcem roku 1990, w wygranym 6:0 meczu z San Marino.

W 1994 roku Răducioiu znalazł się w kadrze na Mistrzostwa Świata w USA. Dobrze spisał się już w grupowym spotkaniu z Kolumbią (3:1), gdy zdobył 2 gole dla swojej drużyny. Wystąpił także w pozostałych meczach w grupie A, ze Szwajcarią (1:4) i USA (1:0). W meczu 1/8 finału z Argentyną (3:2) pauzował za kartki. W ćwierćfinale ze Szwecją także zdobył 2 gole, ale w serii rzutów karnych Szwedzi wygrali 5:4.

Kolejnym i ostatnim wielkim turniejem, na którym wystąpił Răducioiu były Mistrzostwa Europy w Anglii. Rumunia odpadła już po fazie grupowej, a Florin zdobył jedynego gola na tych mistrzostwach, w przegranym 1:2 spotkaniu z Hiszpanią. Po tym turnieju zakończył reprezentacyjną karierę. W kadrze narodowej Rumunii w 40 meczach strzelił 21 goli.

Sukcesy

Dinamo Bukareszt
Milan
VfB Stuttgart
  • Finał Puchar Zdobywców Pucharów: 1997/98

Odznaczenia

  • Order Zasługi Sportowej III Klasy – 2008[1]

Przypisy

  1. Persoane Decorate (rum.). canord.presidency.ro. [dostęp 2019-02-21].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of England.svg
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
KL 2015 Final (1).jpg
Autor: Дмитрий Садовников, Licencja: CC BY-SA 3.0
Florin Răducioiu
ROU Sports Merit Order 2003 3Class BAR.svg
Baretka: Order Zasługi Sportowej (model 2003) – III Klasa – Rumunia.