Floris V Holenderski

Floris V Holenderski
Hrabia Holandii i Zelandii
Okres	od 1256 do 1296
Poprzednik	Wilhelm II
Następca	Jan I Holenderski
Dane biograficzne
Dynastia	Gerolfingowie
Data urodzenia	24 czerwca 1254
Data i miejsce śmierci	27 czerwca 1296 Muiderberg
Ojciec	Wilhelm II
Matka	Elżbieta Brunszwicka
Dzieci	Jan I Holenderski

Floris V Holenderski (ur. 24 czerwca 1254, zm. 27 czerwca 1296 w Muiderbergu) – hrabia Holandii i Zelandii z dynastii Gerolfingów. Syn Wilhelma II i Elżbiety Brunszwickiej. Jeden z najbardziej cenionych średniowiecznych władców Holandii, który zreformował administrację i wpłynął na rozwój handlu.

Dzieciństwo

Jego ojciec zginął w roku 1256 w bitwie z Fryzami pod Alkmaar, z racji na jego wiek, nie mógł wówczas samodzielnie rządzić. Jego pierwszym regentem był jego wuj, Floris de Voogd (do 1258), a następnie jego ciotka, Adelajda Holenderska (do 1263), która została pokonana przez hrabiego Geldrii, Ottona II w bitwie pod Reimerswaal w dniu 22 stycznia 1263. Po zwycięstwie Otton został ogłoszony przez szlachtę regentem. Od 10 lipca 1266 r. Floris panował samodzielnie.

Rządy

W 1272, Floris V wraz z Hainautem Avesnes wyruszył ze zbrojną wyprawą przeciwko Fryzom. Zakończyła się ona niepowodzeniem, które doprowadziło do buntów w kraju. Floris V przywrócił spokój, nadając chłopom szereg przywilejów, przez co szlachta zaczęła nazywać go pogardliwie „bogiem chłopów”^[1]. W 1282 roku ponownie zaatakowali kłopotliwych Fryzów, pokonując ich w bitwie pod Vronen, po czym udało się zdobycie ciała Wilhelma II. Po kampanii w 1287-1288 w końcu pokonali Fryzów. W 1287 otrzymał również region Zeeland-bewester-Schelde, jako pożyczkę od króla niemieckiego. Jednak lokalna szlachta stanęła po stronie Flandrii, w związku z czym dostał się do niewoli flandryjskiej i musiał ustąpić. Floris natychmiast chciał wznowić wojnę, ale król Anglii, Edward I Długonogi, przekonał go do niepodejmowania działań zbrojnych. Kiedy w 1292 Floris zgłosił roszczenia do tronu Szkocji (jego prababka Ada była siostrą króla Szkocji Wilhelma I), nie otrzymał spodziewanego wsparcia od Edwarda, lecz Anglia wsparła jego roszczenia w nowej, tym razem bardziej udanej, wojnie z Flandrią.

Śmierć

W roku 1296, na skutek spisku swoich wasali: Gijsbrechta z Amstel, Gerarda z Velzen i Hermana z Woerden, został zamordowany^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Lexicon geschiedenis van Nederland & Belgie. Mulder, Liek and Jan Brouwers eds. Utrecht; Antwerpen: Kosmos-Z&K, 1994
• Wi Florens: de Hollandse graaf Floris V in de samenleving van de dertiende eeuw. De Boer, D.E.H., E.H.P. Cordfunke, H. Sarfatij, eds. Utrecht: Matrijs, 1996, s. 24-29
• Geschiedenis des vaderlands. Bilderdyk, W. Amsterdam: P. Meyer Warnars, 1833, Part 2. s. 167

Władcy Hrabstwa Holandii Gerolfingowie Gerulf (885–896) Dirk I (896–939) Dirk II (939–988) Arnulf (988–993) Dirk III (993–1039) Dirk IV (1039–1049) Floris I (1049–1061) Dirk V (1061–1091) Floris II Gruby (1091–1121) Dirk VI (1121–1157) Floris III (1157–1190) Dirk VII (1190–1203) Wilhelm I (1203–1222) Floris IV (1222–1234) Wilhelm II (1234–1256) Floris V (1256–1296) Jan I (1296–1299) Dynastia z Avesnes Jan II (1299–1304) Wilhelm III Dobry (1304–1337) Wilhelm IV (1337–1345) Małgorzata I (1345–1354) Wittelsbachowie Wilhelm V (1354–1388) Albrecht I Bawarski (1388–1404) Wilhelm VI (1404–1417) Jakobina Bawarska (1417–1432) Walezjusze Filip I Dobry (1432–1467) Karol I Śmiały (1467–1477) Maria Burgundzka (1477–1482) Habsburgowie Filip II Piękny (1482–1506) Karol II (1506–1556) Filip III (1556–1581)