Fluorek rubidu

Fluorek rubidu
Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) konst. fluorek rubidu
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	RbF
Masa molowa	104,47 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	13446-74-7
PubChem	83473
InChI InChI=1S/FH.Rb/h1H;/q;+1/p-1 AHLATJUETSFVIM-UHFFFAOYSA-M
Właściwości Rozpuszczalność w wodzie 300 g/100 g H2O[1] w innych rozpuszczalnikach nierozp. w etanolu[1] Temperatura topnienia 833 °C[1] Temperatura wrzenia 1410 °C[1]
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2014-06-24] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanej karty charakterystyki Uwaga Zwroty H H302+H312+H332, H351 Zwroty P P280 Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne Na podstawie podanego źródła[2] Szkodliwy (Xn) Zwroty R R20/21/22, R40 Zwroty S S22, S26, S36/37/39, S40 Numer RTECS VL8740000
Podobne związki
Inne aniony	chlorek rubidu, bromek rubidu, jodek rubidu
Inne kationy	fluorek sodu, fluorek potasu, fluorek cezu
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Fluorek rubidu, RbF – nieorganiczny związek chemiczny, sól rubidowa kwasu fluorowodorowego. Krystalizuje w układzie regularnym typu NaCl^[3].

Można go otrzymać np. w reakcjach^[3]:

• wodorotlenku rubidu z kwasem fluorowodorowym:

RbOH + HF → RbF + H₂O

• węglanu rubidu z kwasem fluorowodorowym:

Rb₂CO₃ + 2HF → 2RbF + H₂O + CO₂↑

Następnie oczyszcza się go przez krystalizację.

Związek ten powstaje też podczas gwałtownej reakcji metalicznego rubidu z gazowym fluorem, która nie ma jednak zastosowania syntetycznego^[3]:

2Rb + F₂ → 2RbF

Przypisy