Focke-Wulf Fw 191

Focke-Wulf Fw 191

Prototyp Focke-Wulf Fw 191 A
Dane podstawowe
Państwo	III Rzesza
Producent	Focke-Wulf
Typ	bombowiec
Konstrukcja	metalowa
Załoga	5 osób
Historia
Data oblotu	1942
Dane techniczne
Napęd	2 x Junkers Jumo 222
Moc	2200 KM każdy
Wymiary
Rozpiętość	28,98 m
Długość	18,45 m
Wysokość	4,80 m
Powierzchnia nośna	70,5 m²
Masa
Własna	11970 kg
Startowa	19575 kg
Osiągi
Prędkość maks.	620 km/h
Pułap	9700 m
Zasięg	3600 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
4 x karabin maszynowy wz. MG 81 kal. 7,9 mm 4 x karabin maszynowy wz. MG 131 kal. 13 mm 2 x działko wz. MG 151 kal. 20 mm 4000 kg bomb
Użytkownicy
Niemcy

Focke-Wulf Fw 191 – dwusilnikowy niemiecki prototyp bombowca z II wojny światowej z 1942 roku.

Historia

FW 191A

W 1939 roku Siły Powietrzne zapowiedziały rozpoczęcie programu produkcji nowych bombowców dla niemieckiej armii. Do konkursu zaproszono firmy: Arado (Arado Ar 340), Dornier (Dornier Do 317) oraz Junkers (Junkers Ju 288). Warunkiem przyznania zlecenia było wyprodukowanie prototypu, który był w stanie przenieść 2000 kg bomb na odległość 1800 km a przy tym osiągać 600 km/h na wysokości 7000 m (czyli osiągnięcie celów w Wielkiej Brytanii z lotnisk południowej Francji i Norwegii).

Początkowo w projekcie planowano użyć 2500-konny, 24-cylindrowy silnik Daimler-Benz DB604, ale z uwagi na problemy z budową tego silnika postanowiono użyć silnik Junkers Jumo 222, który miał podobną wydajność co DB, ale nie było z nim problemów. Jednakże w pierwszym prototypie użyto jeszcze innego silnika - słabszego BMW 801M.

Pierwszy lot odbył się w 1942 roku. Zbudowano tylko trzy prototypy V-1, V-2 i V-3 które miały po dwa silniki Junkers Jumo 222.

Rozwój samolotu przerwano w 1943 roku.

Bibliografia

• Wolfgang Wagner, Kurt Tank - Konstrukteur und Testpilot, Bernard & Graefe Verlag