Folies Bergère
| ||
 Fasada Folies Bergère (2016) | ||
| Typ teatru | music-hall | |
| Data powstania | 2 maja 1869 | |
| Państwo |  Francja | |
| Lokalizacja | Paryż (adres: 32 rue Richer) | |
Położenie na mapie Paryża  (c) Eric Gaba, Wikimedia Commons user Sting, CC BY-SA 3.0  Folies Bergère | ||
Położenie na mapie Francji  Folies Bergère | ||
Położenie na mapie Île-de-France .svg "Mapa lokalizacyjna Île-de-France") Folies Bergère | ||
| 48°52′27″N 2°20′42″E/48,874167 2,345000 | ||
| Strona internetowa teatru | ||
Folies Bergère (wym. fɔ.li bɛʁ.ʒɛʁ; pierwotnie: Folies Trévise) – paryska music-hall[1][2] (sala koncertowa), której szczytowa sława oraz popularność przypadła na lata 90. XIX wieku oraz lata 20. XX wieku. Jednak do dnia dzisiejszego Folies Bergère pozostaje jedną z najsławniejszych sal koncertowych w Paryżu.
Historia
Folies Bergère jest zlokalizowana przy ulicy rue Richer pod numerem 32, ulicy leżącej w 9. dzielnicy.
Sala koncertowa została oficjalnie otwarta 2 maja 1869 roku jako Folies Trévise. W pierwszych latach istnienia na jej deskach były wystawiane operetki, pokazy komiczne oraz sztuki gimnastyczne.
Nazwa sali koncertowej wzięła się od słowa folies, co oznacza „szaleństwa”, natomiast trévise jest to jedna z ulic (rue Trevise) położonych niedaleko ulicy rue Richer. Ze względu na to, że ówczesna nazwa sali kojarzyła się głównie z erotycznymi występami, władze sali koncertowej postanowiły zmienić jej nazwę na Folies Bergère, pod którą sala nadal funkcjonuje. Oficjalna nazwa Folies Bergère została przyjęta 13 września 1872 roku i wzięła swoją nazwę od kolejnej ulicy, rue Bergère położonej w pobliżu sali (bergère oznacza „pasterka” lub „siedziba”).
Folies Bergère było motywem obrazu Édouarda Maneta Bar w Folies-Bergère, który został wykonany w latach 1881–1882.
Sala szybko zyskała sławę dzięki wystawianym tam przedstawieniom muzycznym, w których często kobiety pokazywały się w skąpych kostiumach. Folies Bergère było także znanym miejscem występów „egzotycznych piękności” pochodzących głównie z Afryki.
Znane postacie występujące na Folies Bergère
- lata 90. XIX w.: Loie Fuller (pionierka tańca modernistycznego)
- lata 20. XX w.: Josephine Baker rozpoczęła karierę z Folies Bergère
- z Folies Bergère związani byli także m.in. Maurice Chevalier oraz komik Cantinflas
Przypisy
- ↑ Jacques Feschotte: Histoire du music-hall. Paryż: Presses Universitaires de France, 1965, s. 134.
- ↑ Grzegorz Piotrowski. Teatr piosenki. „Teksty Drugie”. 4, s. 357-379, 2014. Wydawnictwo Instytutu Badań Literackich PAN. ISSN 0867-0633 (pol.).
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona Folies Bergère (ang. • fr.)
Media użyte na tej stronie
Autor: Superbenjamin, Licencja: CC BY-SA 4.0
Blank administrative map of France for geo-location purpose, with regions and departements distinguished. Approximate scale : 1:3,000,000
Autor: Thibault Pelloquin, Licencja: CC BY-SA 3.0
Cette carte représente l'Île de France (en jaune pâle), ses limites départementales et régionales (en traits gris) et ses principaux cours et points d'eau (en bleu). Les départements limitrophes (sont en rose-orange pâle)
(c) Eric Gaba, Wikimedia Commons user Sting, CC BY-SA 3.0
Blank land cover map of the city and department of Paris, France, as in January 2012, for geo-location purpose, with distinct boundaries for departments and arrondissements.
Jules Chéret, Folies Bergère, Fleur de Lotus, 1893 Art Nouveau poster for the Ballet Pantomime.
Autor: Guilhem Vellut from Paris, France, Licencja: CC BY 2.0
Folies Bergère, Paris.