Footwork FA12
| |||
 | |||
| Kategoria | Formuła 1 | ||
| Konstruktor | Footwork | ||
| Projektant | Alan Jenkins | ||
| Dane techniczne | |||
| Nadwozie | monocoque z włókien węglowych i kevlaru | ||
| Zawieszenie przednie | popychacze, podwójne wahacze, sprężyny / amortyzatory | ||
| Zawieszenie tylne | popychacze, podwójne wahacze, sprężyny / amortyzatory | ||
| Silnik | Porsche 3512 3.5 V12 Ford DFR 3.5 V8 | ||
| Skrzynia biegów | Hewland, półautomatyczna, 6 biegów + wsteczny | ||
| Paliwo | Shell | ||
| Opony | Goodyear | ||
| Historia | |||
| Debiut | Grand Prix San Marino 1991 | ||
| Kierowcy | 9. Michele Alboreto 10. Alex Caffi 10. Stefan Johansson | ||
| Używany | 1991 | ||
| Wyścigi | 8 | ||
| Wygrane | 0 | ||
| Pole position | 0 | ||
| Najszybsze okrążenie | 0 | ||
| |||
Footwork FA12 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Alana Jenkinsa dla zespołu Footwork na sezon 1991. Kierowcą samochodu z numerem 9 był Michele Alboreto, a kierowcami pojazdu z numerem 10 byli Alex Caffi i Stefan Johansson.
Zespół rozpoczął sezon z silnikiem Porsche 3512, ale od Grand Prix Francji zmodyfikowane samochody Footwork (o oznaczeniu FA12C) napędzane były przez silniki Ford DFR[1].
Silnik
W modelu planowano zastosować silnik Porsche 3512, ale okazało się, że rozmiar i masa silnika wymagały, by na nowo przeprojektować samochód tak, by prawidłowo zainstalować silnik[2]. By mieć na to czas, w trzech pierwszych wyścigach sezonu 1991 użyto modelu Footwork A11C z 1990 roku[3]. Zarówno Michele Alboreto jak i Alex Caffi nie zakwalifikowali się do Grand Prix USA, ale Alboreto zakwalifikował się do wyścigu o Grand Prix Brazylii. Tego samego dokonał w kwalifikacjach do Grand Prix San Marino, natomiast do wyścigów o Grand Prix Grand Prix Monako i Grand Prix Kanady nie zdołał się zakwalifikować. Caffi z kolei nie zakwalifikował się do następnych trzech wyścigów, a na zamorskie rundy został zastąpiony przez Stefana Johanssona na skutek obrażeń poniesionych w wypadku drogowym[4]. Johansson zakwalifikował się do Grand Prix Kanady, ale nie zakwalifikował się do Grand Prix Meksyku, które było ostatnim występem silnika Porsche 3512 w Formule 1.
Jednym z powodów niekonkurencyjności silnika była jego masa: z zainstalowanymi sprzęgłem, kołem zamachowym i innymi częściami ważył ok. 190 kg, podczas gdy konkurencyjne silniki Ferrari i Hondy ważyły odpowiednio 140 i 160 kilogramów. Ponadto silnik miał problemy z ciśnieniem oleju[5].
Począwszy od Grand Prix Francji zespół do końca sezonu stosował silniki Ford DFR w zmodyfikowanej wersji modelu o oznaczeniu Footwork FA12C[1].
Wyniki w Formule 1
| Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie | |
|---|---|
| Oznaczenie | Wyjaśnienie |
| Złoty | Zwycięzca lub mistrzostwo |
| Srebrny | 2. miejsce lub wicemistrzostwo |
| Brązowy | 3. miejsce lub II wicemistrzostwo |
| Zielony | Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami) |
| Niebieski | Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu) |
| Czerwony | Nie zakwalifikował się (NZ) |
| Nie prekwalifikował się (NPK) | |
| Różowy | Nie ukończył (NU) |
| Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu) | |
| Czarny | Zdyskwalifikowany (DK) |
| Wykluczony (WYK/EX) | |
| Biały | Nie wystartował (NW) |
| Kontuzjowany (K/INJ) | |
| Wyścig odwołany (OD/C) | |
| Bez koloru | Został wycofany (WYC/WD) |
| Nie przybył (NP/DNA) | |
| Nie brał udziału w treningach (NT/DNP) | |
| Nie został zgłoszony (–) | |
| Pogrubienie | Start z pole position |
| Kursywa | Najszybsze okrążenie wyścigu |
| † | Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu. |
| * | Sezon w trakcie |
| 1 2 3 | Punkty za sprint kwalifikacyjny |
| Lista systemów punktacji Formuły 1 | |
| Sezon | Zespół | Silnik | Opony | Kierowcy | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | Pkt. | Msc. |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1991 | Footwork Grand Prix International | Porsche V12 Ford V8 | G | USA | BRA | SMR | MCO | CND | MEX | FRA | GBR | DEU | HUN | BEL | ITA | PRT | ESP | JPN | AUS | 0 | – | |
 Michele Alboreto | NU | NU | NU | NU | NU | NZ | NZ | NPK | NZ | 15 | NU | NZ | 13 | |||||||||
| Alex Caffi | NZ | NZ | NPK | NPK | NZ | NPK | NPK | NPK | 10 | 15 | ||||||||||||
 Stefan Johansson | NU | NZ | NZ | NZ |
Przypisy
- ↑ a b Footwork FA12C (ang.). chicanef1.com. [dostęp 2011-04-19].
- ↑ Rainer Nyberg: Engine failures... (ang.). forix.com, 1999-11-11. [dostęp 2011-04-19].
- ↑ Footwork A11C (ang.). chicanef1.com. [dostęp 2011-04-19].
- ↑ GRAND PRIX RESULTS: CANADIAN GP, 1991 (ang.). grandprix.com. [dostęp 2011-04-19].
- ↑ Alan Henry (red.): AUTOCOURSE 1991-92. Hazleton Publishing, 1991, s. 48. ISBN 0-905138-87-2.
Media użyte na tej stronie
