Ford Expedition
Ford Expedition – samochód osobowy typu SUV klasy pełnowymiarowej produkowany pod amerykańską marką Ford od 1996 roku. Od 2017 roku produkowana jest czwarta generacja modelu.
Pierwsza generacja
 Ford Expedition I | |
| Producent | |
|---|---|
| Projektant | Bob Aikins |
| Zaprezentowany | Lipiec 1996 |
| Okres produkcji | 1996 – 2002 |
| Miejsce produkcji | |
| Następca | Ford Expedition II |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia | 5-drzwiowy SUV |
| Skrzynia biegów | 4-biegowa automatyczna |
| Napęd | |
| Długość | 5197 mm |
| Szerokość | 1996 mm |
| Wysokość | 1946 mm |
| Rozstaw osi | 3023-3025 mm |
| Zbiornik paliwa | 98-113 l |
| Liczba miejsc | 5-7 |
| Dane dodatkowe | |
| Modele bliźniacze | Lincoln Navigator |
| Pokrewne | Ford F-150 |
| Konkurencja | |
Ford Expedition I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1996 roku.
Proces konstrukcyjny dużego SUV-a rozpoczął się w 1991 roku, z ostatecznym wyglądem nadwozia zatwierdzonym w 1993 roku. Przez kolejne 34 miesiące Ford prowadził dalsze prace nad techniką i ogólnym projektem samochodu[1].
Model Expedition uzupełnił ostatecznie amerykańską ofertę Ford w drugiej połowie lat 90. XX wieku jako duży, pełnowymiarowy SUV stanowiący odpowiedź na konkurencyjną konstrukcję General Motors, model Chevrolet Tahoe, zapełniając jednocześnie lukę po wycofaniu ze sprzedaży Forda Bronco[2].
Ford Expedition pierwszej generacji powstał w oparciu o pełnowymiarowego pickupa F-150[3], dzieląc z nim nie tylko płytę podłogową i podzespoły techniczne, ale i stylizację pasa przedniego, kształt drzwi, wystrój kabiny pasażerskiej oraz projekt deski rozdzielczej.
Stylizacja tylnej części nadwozia wraz z charakterystycznym kanciastym kształtem bryły nadwozia upodobniona została z kolei do mniejszego modelu Explorer[4], co podyktowane było charakterystyką transportowo-przewozową. Expedition mógł pomieścić bowiem do siedmiu pasażerów w trzech rzędach siedzeń, z czego ostatni umieszczony był w przedziale bagażowym z opcją demontażu.
Gama jednostek napędowych Forda Expedition pierwszej generacji składała się wyłącznie z ośmiocylindrowych silników benzynowych typu V8 z linii Triton. Oferowane były one w 4,6-litrowym lub 5,4-litrowym w wariantach mocy od 215 do maksymalnie 260 KM, zarówno z napędem przednim, jak i opcjonalym na obie osie[5].
Pojemność baku na paliwo również uzależniona była od wariantu wyposażenia oraz związanej z tym dopłaty - bazowo było to 98 litrów, z kolei w topowym wariancie Expedition mógł być wyposażony w bak duży na 113 litrów[6].
W 1997 roku Ford Expedition pierwszej generacji zdobył w Stanach Zjednoczonych tytuł North American Truck of the Year[7].
Silniki
- V8 4.6l 215 KM
- V8 4.6l 230 KM
- V8 5.4l 240 KM
- V8 5.4l 260 KM
Druga generacja
 Ford Expedition II | |
| Producent | |
|---|---|
| Projektant | Tyler Blake |
| Zaprezentowany | Marzec 2002 |
| Okres produkcji | 2002 – 2006 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik | Ford Expedition I |
| Następca | Ford Expedition III |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia | 5-drzwiowy SUV |
| Skrzynia biegów | 4-biegowa automatyczna |
| Napęd | |
| Długość | 5227 mm |
| Szerokość | 1999 mm |
| Wysokość | 1946 mm |
| Rozstaw osi | 3023 mm |
| Liczba miejsc | 5-8 |
| Dane dodatkowe | |
| Modele bliźniacze | Lincoln Navigator |
| Pokrewne | |
| Konkurencja | |
Ford Expedition II został zaprezentowany po raz pierwszy w 2002 roku.
Druga generacja Expedition zastąpiła produkowany dotychczas model po 6 latach rynkowej obecności, powstając od podstaw jako zupełnie nowa konstrukcja. Samochód zyskał nowocześniejszy projekt stylistyczny z bardziej masywnym nadwoziem[8], wyróżniając się m.in. mniejszą ilością chromu na rzecz obszerniejszej atrapy chłodnicy o strukturze kraty, a także charakterystyczną, wydłużoną częścią transportową.
Dzięki obszernym modyfikacjom technicznym na czele z wykorzystaniem nowej płyty podłogowej, Ford Expedition drugiej generacji zyskał obszerniejsze wnętrze mogące pomieścić maksymalnie 8 pasażerów, z czego gdy trzeci rząd siedzeń znajdujący się w bagażniku nie był wykorzystywany można było go schować elektrycznie[8]. Ponadto, samochód mógł tym razem ciągnąć przyczepy o większej masie całkowitej wynoszącej 4037 kilogramów[9].
Innymi charakterystycznymi, jakie wzbogaciły elementy wyposażenia Expedition drugiej generacji, były także kierunkowskazy wbudowane w lusterka boczne[10], a także opcjonalne dwubarwne malowanie nadwozia oraz tylna szyba, która może otwierać się niezależnie od klapy bagażnika.
Układ foteli w kabinie pasażerskiej oferował bogate sposoby konfiguracji, umożliwiając przekształcenie przedziału pasażerskiego w przestrzeń do spania[9].
Ford Expedition drugiej generacji, podobnie jak poprzednik czy mniejszy model Explorer, dostępny był w rozbudowanych wariantach wyposażenia determinujących nie tylko wygląd zewnętrzny, ale i wykończenie kabiny pasażerskiej. W ten sposób podstawowe modele posiadały wykończenie foteli z materiału, z kolei topowe odmiany zyskały panele z drewna czy tapicerkę skórzaną[9]. Wszystkie jednostki napędowe, podobnie jak dotychczas, dostępne były z automatyczną przekładnią i posiadały 8 cylindrów w układzie widlastym[9].
Silniki
- V8 4.6l 232 KM
- V8 5.4l 260 KM
- V8 5.4l 300 KM
Trzecia generacja
 Ford Expedition III | |
| Inne nazwy | Ford Expedition Max |
|---|---|
| Producent | |
| Zaprezentowany | Sierpień 2006 |
| Okres produkcji | 2006 – 2017 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik | Ford Expedition II |
| Następca | Ford Expedition IV |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia | 5-drzwiowy SUV |
| Skrzynia biegów | 6-biegowa automatyczna |
| Napęd | |
| Długość | 5227 mm |
| Szerokość | 2002 mm |
| Wysokość | 1961-1989 mm |
| Rozstaw osi | 3023 mm |
| Masa własna | 2631 kg |
| Liczba miejsc | 5-8 |
| Dane dodatkowe | |
| Modele bliźniacze | Lincoln Navigator |
| Pokrewne | Ford F-150 |
| Konkurencja | Chevrolet Tahoe |
Ford Expedition III został zaprezentowany po raz pierwszy w 2006 roku.
Expedition trzeciej generacji, podobnie jak bliźniaczy Lincoln Navigator, nie był tym razem nową konstrukcją zbudowaną od podstaw, lecz jedynie głęboko zmodernizowanym poprzednikiem i rozwinięciem jego dotychczasowej koncepcji. Przyniosło to jednocześnie obszerne zmiany pod kątem technicznym, przynosząc większe i obszerniejsze nadwozie[11].
Po raz pierwszy, model pokrewnego Lincolna był identyczny także pod kątem zastosowanych rozwiązań technicznych, przez co Expedition III zyskał w Stanach Zjednoczonych złośliwy przydomek Lincoln dla ubogich[12].
Pod kątem wizualnym samochód został upodobniony do nowego języka stylistycznego Forda w Ameryce Północnej, wyróżniając się dużą, zdobioną chromem atrapą chłodnicy[13], a także reflektorami o nieregularnym kształcie i jednoczęściowymi, szeroko rozstawionymi lampami tylnymi umieszczonymi na błotnikach.
Ford Expedition trzeciej generacji oparty został na nowej platformie Ford T-1 platform, która pozwoliła na zastosowanie m.in. niezależnego tylnego zawieszenia pozwalającego zapewnić lepszy komfort resorowania na nierównościach. Jak w poprzednich latach, model był wyposażany w 5,4-litrowy silnik V8, które pozwalały na do holowanie ważącego do 4130 kg ładunku[14].
Lista dostępnych elementów wyposażenia została ponownie wydłużona. Topowa odmiana Eddie Bauer pozwalała na wyposażenie Expeditiona m.in. w odtwarzacz nagrań mp3, aktywowany głosowo system nawigacji satelitarnej czy system multimedialny dla pasażerów tylnego rzędu siedzeń[13].
Expedition EL
Z racji wycofania w międzyczasie z rynku dotychczasowego topowego SUV-a w ofercie Forda na rynkach północnoamerykańskich, modelu Excursiona, gama Expeditiona została po raz pierwszy poszerzona o dodatkowy, wydłużony wariant[15]. Samochód stanowił odpowiedź na konkurencyjną koncepcję pełnowymiarowego SUV-a General Motors, Chevroleta Suburbana.
Otrzymał on nazwę Ford Expedition EL i wyróżniał się powiększonym o 40 centymetrów rozstawem osi, co przekładało się na większe wnętrze i pojemniejszy przedział bagażowy[16].
Na pozostałych rynkach Ameryki Północnej, w Kanadzie i Meksyku, wydłużona odmiana Expedition sprzedawana była pod inną nazwą jako Ford Expedition Max[17].
Lifting
W lutym 2014 roku Ford Expedition trzeciej generacji przeszedł obszerną restylizację. Pojawił się przeprojektowany pas przedni z nowym wzorem zderzaka, przeprojektowany wzór osłony chłodnicy, a także węższe reflektory. Tylną część nadwozia wzbogaciła chromowana listwa na klapie bagażnika, z kolei w kabinie pasażerskiej wprowadzono nowe wzory tapicerek i większy wyświetlacz systemu multimedialnego[18].
Silniki
- V6 3.5l EcoBoost
- V8 5.4l Triton
Czwarta generacja
 Ford Expedition IV przed liftingiem | |
| Producent | |
|---|---|
| Zaprezentowany | Luty 2017 |
| Okres produkcji | od 2017 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik | Ford Expedition III |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia | 5-drzwiowy SUV |
| Skrzynia biegów | 10-biegowa automatyczna |
| Napęd | |
| Długość | 5334 mm |
| Szerokość | 2029 mm |
| Wysokość | 1943 mm |
| Rozstaw osi | 3112 mm |
| Masa własna | 2435 kg |
| Liczba miejsc | 5-8 |
| Dane dodatkowe | |
| Modele bliźniacze | Lincoln Navigator |
| Pokrewne | |
| Konkurencja | Chevrolet Tahoe |
Ford Expedition IV został zaprezentowany po raz pierwszy w 2017 roku.
Czwarta generacja Expedition zadebiutowała 11 latach produkcji dotychczasowego wcielenia, które z kolei oparte było na technologii z przełomu wieków. Podobnie jak bliźniaczy, przedstawiony w podobnym czasie Lincoln Navigator, samochód zbudowano od podstaw jako zupełnie nowa konstrukcja oparta o platformę Ford T3 współdzieloną także z pełnowymiarowym pickupem F-150[19].
Konstruując Forda Expedition czwartej generacji za priorytety obrano zwiększenie przestrzeni i komfortu w mieszczącej do ośmiu pasażerów[20] kabinie pasażerskiej przy jednoczesnym zmniejszeniu masy całkowitej. Pogodzenie tych parametrów umożliwiło wykorzystanie aluminium do wykonania szkieletu oraz paneli nadwozia[21].
Pod kątem wizualnym Ford Expedition IV zyskał masywniejsze nadwozie i bardziej muskularną sylwetkę[22], która jednocześnie została dostosowana do zapewnienia lepszej aerodynamiki, niższego zużycia paliwa oraz mniejszej emisyjności układu napędowego[20].
Pokrewieństwo z Ford F-150 wiązało się z zapożyczeniem z tego modelu projektu deski rozdzielczej, wyróżniając się panelem zegarów umożliwiającym połączenie analogowych i cyfrowych wskaźników, z opcjonalnie pełni cyfrowymi[20]. Po raz pierwszy w konsoli centralnej znalazł się dotykowy ekran wskaźników po raz pierwszy umożliwiający łączność ze smartfonami za pomocą dedykowanych interfejsów Apple CarPlay lub Android Auto[20].
Wykorzystanie nowej platformy do skonstruowania Forda Expedition IV wiązało się z wykorzystaniem nowej jednostki napędowej, tym razem w jednej konfiguracji w postaci turbodoładowanego, 3,5-litrowego silnika benzynowego typu V6 charakteryzującego się mocą 400 KM i maksymalnym momentem obrotowym 610 Nm. Dotychczasowa przekładnia została zastąpiona z kolei 10-biegową automatyczną[23].
Expedition Max
Podobnie jak w przypadku poprzednika, na bazie czwartej generacji Forda Expedition zbudowana została wydłużona odmiana charakteryzująca się większym rozstawem osi o 23 cm oraz dłuższym nadwoziem o 30 cm[24]. Tym razem przyjęła ona ujednoliconą na wszystkich rynkach zbytu nazwę Ford Expedition Max, wyróżniając się wizualnie wydłużonym przedziałem bagażowym mogącym pomieścić dodatkowe 424 litry bagażu[24].
Lifting
We wrześniu 2021 po czterech latach produkcji Ford Expedition IV przeszedł obszerną restylizację, która z zewnątrz przyniosła przeprojektowaną osłonę chłodnicy z charakterystycznymi podwójnymi poprzeczkami wnikającymi w strukturę nowych reflektorów wykonanych w technologii LED z motywem litery "C". Zmodyfikowano także zderzaki, a także wkłady lamp tylnych[25].
Największe zmiany przeszła kabina pasażerska, gdzie producent zdecycodował się wprowadzić zupełnie nowy projekt kokpitu upodobniony do modelu F-150 Lightning. Naczelnym elementem stał się nowy, centralny wertykalny ekran systemu multimedialnego sterowany dotykiem o przekątnej 15,5 cala lub 12 cali w podstawowej odmianie. Wyświetlacz zastąpił także zegary, a ponadto do dyspozycji nabywców oddano opcjonalny 22-głosnikowy system nagłosnieniowy firmy Bang & Olufsen[26]. Z gamy silników zniknął topowy typu V8.
Silnik
- V6 3.5l EcoBoost 400 KM
Przypisy
- ↑ Ford Expedition history (ang.). [dostęp 2021-08-23].
- ↑ FORD Expedition 1996 - 2002 (ang.). [dostęp 2021-08-23].
- ↑ 1997 Ford Expedition (ang.). [dostęp 2021-08-23].
- ↑ 1998 Ford Expedition (ang.). [dostęp 2021-08-23].
- ↑ 2000 Expedition Overview (ang.). [dostęp 2021-08-23].
- ↑ 2000 Expedition Features and Options (ang.). [dostęp 2021-08-23].
- ↑ The North American Car and Truck of the Year Awards – PREVIOUS FINALISTS & WINNERS (ang.). northamericancaroftheyear.org. [dostęp 2013-09-23].
- ↑ a b Ford Expedition - historia (pol.). [dostęp 2021-08-23].
- ↑ a b c d FORD Expedition 2002 - 2006 (ang.). [dostęp 2021-08-23].
- ↑ FORD'S EXPEDITION TAKES ON TAHOE, SEEKS CONQUEST SALES (ang.). [dostęp 2019-12-03].
- ↑ Road test: 2007 Ford Expedition (ang.). [dostęp 2021-08-23].
- ↑ FORD Expedition 2007 - 2013 (ang.). [dostęp 2021-08-23].
- ↑ a b 2007 Ford Expedition Eddie Bauer 4x4 review: (ang.). [dostęp 2021-08-23].
- ↑ Consumer Reviews (ang.). [dostęp 2019-12-03].
- ↑ 2007 Ford Expedition EL Limited 4X4 (ang.). [dostęp 2021-08-24].
- ↑ 2007 Ford Expedition and Expedition EL (ang.). [dostęp 2021-08-24].
- ↑ TECHNICAL SPECIFICATIONS: 2007 FORD EXPEDITION MAX LIMITED (ang.). [dostęp 2021-08-24].
- ↑ Styling Showdown: 2014 vs. 2015 Ford Expedition (ang.). [dostęp 2021-08-24].
- ↑ Lincoln Navigator (ang.). [dostęp 2021-08-24].
- ↑ a b c d FORD Expedition 2017 - Present (ang.). [dostęp 2021-08-24].
- ↑ Ford Expedition Flagowy SUV zza Oceanu (pol.). [dostęp 2021-08-24].
- ↑ 2018 Ford Expedition revealed (ang.). [dostęp 2019-12-03].
- ↑ 2018 Ford Expedition: Born again (ang.). [dostęp 2021-08-24].
- ↑ a b Tested: 2018 Ford Expedition Max 4x4 Test (ang.). [dostęp 2021-08-24].
- ↑ 2022 Ford Expedition Refreshed, Adds Off-Road Timberline Trim (ang.). [dostęp 2021-09-28].
- ↑ Ford Expedition – SUV dla millenialsów w USA (pol.). [dostęp 2021-09-28].
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Kevauto, Licencja: CC BY-SA 4.0
A 2005 Ford Expedition XLT photographed at Broadway Mall, in Hicksville, New York, USA
Autor: Alexander Migl, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ford Expedition MAX in Las Vegas
2015-present Ford Expedition Max photographed in Montreal, Quebec, Canada.
Lincoln Police Department's 2005 Ford Expedition Duty Command Vehicle
Autor: Kevauto, Licencja: CC BY-SA 4.0
A 2005 Ford Expedition XLT photographed at Broadway Mall, in Hicksville, New York, USA
Autor: Kevauto, Licencja: CC BY-SA 4.0
A 2019 Ford Expedition XLT photographed in Kew Gardens Hills, Queens, New York, USA
Autor: Kevauto, Licencja: CC BY-SA 4.0
A 2010 Ford Expedition Limited photographed in Huntington, New York, USA
Autor: Crazytales, Licencja: CC BY-SA 3.0
2006 Ford Expedition, photographed in Cross Village, Michigan.v
Autor: Alexander Migl, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ford Expedition MAX in Las Vegas
Autor: Kevauto, Licencja: CC BY-SA 4.0
A 2019 Ford Expedition XLT photographed in Kew Gardens Hills, Queens, New York, USA
2007 Ford Expedition photographed in Montreal, Quebec, Canada.
2007 Ford Expedition Eddie Bauer photographed in USA.