Ford Falcon (Argentyna)
 Ford Falcon przed liftingiem | |
| Producent | |
|---|---|
| Zaprezentowany | Luty 1962 |
| Okres produkcji | 1962 – 1991 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia | 4-drzwiowy sedan |
| Silniki | Benzynowe: |
| Skrzynia biegów | 3 i 4-biegowa manualna |
| Napęd | |
| Długość | 1962-1973: |
| Szerokość | 1962-1973: |
| Wysokość | 1402 mm |
| Rozstaw osi | 2781 mm |
| Masa własna | 1962-1973: |
| Zbiornik paliwa | 60 l |
| Liczba miejsc | 5 |
| Bagażnik | 490 l |
| Dane dodatkowe | |
| Pokrewne | Ford Ranchero |
| Konkurencja | Honda Accord |
Ford Falcon – samochód osobowy klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 1962 – 1991.
Historia i opis modelu
.jpg)
.jpg)
.jpg)
W 1959 roku Ford rozpoczął import nowego modelu klasy średniej Falcon do Argentyny, uzupełniając lokalną ofertę jako duży rodzinny sedan lub kombi[1].
Trwało to przez kolejne trzy lata, kiedy to pod koniec 1961 roku argentyński oddział Forda podjął decyzję o zmodyfikowaniu Falcona na potrzeby lokalnego rynku i rozpoczęciu produkcji tego modelu w zakładach w Buenos Aires, a także drugiej fabryce w La Boca. Oficjalna premiera argentyńskiego Forda Falcona po pierwszej modernizacji odbyła się w lutym 1962 roku[2].
Pierwszy lifting
Po pierwszym roku produkcji, w 1963 roku argentyński oddział Forda przedstawił lokalną wersję Falcona po pierwszej modernizacji. Pod kątem stylistycznym pojawił się nowy wzór atrapy chłodnicy, a także nieznacznie przestylizowane zderzaki i zmiany w wyposażeniu.
Drugi lifting
Druga restylizacja argentyńskiego Forda Falcona przeprowadzona w 1966 roku przyniosła obszerne zmiany wizualne, które obejmowały głównie przedni pas. Zmienił się kształt reflektorów, który zostałniżej osadzony, a także pojawiła się nowa atrapa chłodnicy z innym układem poprzeczek. Zmiany ponownie objęły detale w kabinie pasażerskiej[3].
Trzeci lifting
Po tym, jak bliźniaczej konstrukcji warianty Falcona w Ameryce Północnej i Australii doczekały się następców, argentyński oddział Forda kontynuował produkcję dotychczasowej konstrukcji[4].
W 1970 roku samochód przeszedł trzecią z kolei restylizację, która zaczęła w coraz głębszym stopniu odróżniać wizualnie ten model od pierwowzoru. Pojawił się nowy pas przedni z podwójnymi, okrągłymi reflektorami, a także zrestylizowany projekt atrapy chłodnicy. Zmienił się też kształt zderzaków oraz nakładek ozdobnych na karoserię.
Czwarty lifting
Czwarta modernizacja argentyńskiego Forda Falcona przeprowadzona w 1973 roku przyniosła największe zmiany w dotychczasowej historii tego modelu.
Pojawił się nowy pas przedni z bardziej kanciasto zarysowanymi błotnikami, nowym kształtem zderzaków, a także kwadratowe, podwójne klosze reflektorów i inny wygląd tylnej części nadwozia. Zmiany po raz pierwszy przniosły zmiany wymiarów - Falcon stał się dłuższy, szerzy i cięższy[5].
Piąty lifting
Piąta modernizacja argentyńskiego Forda Falcona przeprowadzona w 1978 roku pogłębiła zmiany wizualne, przynosząc jeszcze więcej kanciastych kształtów w nadwoziu. Pojawiła się nowa, czarna atrapa chłodnicy, a także pojedyncze prostokątne reflektory i prostokątne lampy oraz nowy projekt deski rozdzielczej.
Szósty lifting
Szósta i ostatnia modernizacja Forda Falcona została przeprowadzona przez argentyński oddział Forda w 1983 roku, przynosząc inny wygląd atrapy chłodnicy i kolejne zmiany w wyposażeniu. Pojawiła się nowa topowa odmiana Ghia, a także inne wzory alufelg, przestylizowane zderzaki i nowe jednostki napędowe[6].
Koniec produkcji i status
Produkcja argentyńskiego Forda Falcona po ostatniej modernizacji trwała w niezmienionej formie do 1991 roku, kiedy to we wrześniu tego roku po 29 latach produkcji zakończono wytwarzanie argentyńskiego Forda Falcona[7]. Rolę dużego sedana w ofercie przejął model Del Rey, a dwa lata później - także sedan Versailles.
Argentyński Ford Falcon podczas 29 lat produkcji powstał w 466 796 sztukach, doczekując się statusu kultowego samochodu, który zmotoryzował społeczeństwo argentyńskie w drugiej połowie XX wieku, jeszcze w XXI wieku pozostając popularnym pojazdem na rynku wtórnym[8][9].
Silniki
- L4 2.3l OHC Pinto
- L4 2.4l VM Diesel
- L6 2.7l 170
- L6 3.0l 187
- L6 3.6l 221
Przypisy
- ↑ 1962 Ford (Argentina) Falcon Series 1 Sedan. [dostęp 2020-04-14]. (ang.).
- ↑ Argentine death squad cars try for new image. [dostęp 2020-04-14]. (ang.).
- ↑ Ford (Argentina) Falcon specifications: versions & types. [dostęp 2020-04-14]. (ang.).
- ↑ Argentina to LA: 1979 Ford Falcon Futura SP. [dostęp 2020-04-14]. (ang.).
- ↑ The curse of the Ford Falcon. [dostęp 2020-04-14]. (ang.).
- ↑ Ford Falcon. [dostęp 2020-04-14]. (ang.).
- ↑ Argentina's Ford Falcon: A Truly Durable Car. [dostęp 2020-04-14]. (ang.).
- ↑ 50 años del Ford Falcon en Argentina. [dostęp 2020-04-14]. (hiszp.).
- ↑ Ford’s quirky South American history. [dostęp 2020-04-14]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: Tjeerd Wiersma from Amsterdam, The Netherlands;
cropped and lightly adjusted by uploader Mr.choppers, Licencja: CC BY 2.0
1970-1973 Ford Falcon in Argentina
Autor: Letdorf, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ford Falcon (Argentinian 1982-1990 model), Buenos Aires, Argentina, November 2008.
Green Falcon. Two headlights meant low-priced range.
Autor: Federico Gomez Aghetta, Licencja: CC BY-SA 3.0
1962 Ford Falcon made in Argentina.
Autor: Federico Gomez Aghetta, Licencja: CC BY-SA 3.0
1962 Ford Falcon made in Argentina.
Autor: Juanedc from Zaragoza, España, Licencja: CC BY 2.0
Parque Luro, La Pampa, Argentina