Formuła Dassonville

Ten artykuł od 2017-03 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do wiarygodnych źródeł. (Dodanie listy źródeł bibliograficznych lub linków zewnętrznych nie jest wystarczające). Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Formuła Dassonville – podstawowa zasada handlowa, wygenerowana na podstawie orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich z 1974 roku, zakazująca podejmowania przez państwo kroków mogących służyć ilościowemu ograniczaniu importu.

Sprawa Dassonville

W 1974 roku Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wydał orzeczenie w sprawie firmy Dassonville, od francuskiego pośrednika sprowadzającej z Wielkiej Brytanii szkocką whisky. Ze względu na fakt, iż firma Dassonville nie dysponowała odpowiednimi certyfikatami świadczącymi o autentyczności alkoholu, sąd belgijski wydał wyrok o łamaniu prawa przez firmę wobec niemożności potwierdzenia kraju źródłowego towaru. Trybunał Sprawiedliwości uniewinnił jednak przedsiębiorców zgodnie z sugestiami obrony, iż wymóg posiadania podobnego certyfikatu stanowi ograniczenie wolnego przepływu towarów pomiędzy państwami członkowskimi. Orzeczenie to stało się kanwą powstania jednej z najbardziej podstawowych zasad handlowych, do której swą politykę gospodarczą dostosować muszą państwa członkowskie struktur europejskich.

Założenia formuły

Zgodnie z brzmieniem orzeczenia Trybunału niedozwolonym jest każde działanie państwa członkowskiego mogące w sposób pośredni lub bezpośredni, rzeczywiście lub nawet tylko potencjalnie ograniczać import w ujęciu ilościowym. Podobna zasada służyć ma zapobieżeniu funkcjonowania ukrytego protekcjonizmu oraz usprawnić handel wewnątrz struktur europejskich. Formuła ta dotyczy jednakże tylko i wyłącznie środków podejmowanych przez struktury państwowe.

Formuła Dassonville ma odzwierciedlenie w Traktacie ustanawiającym Wspólnotę Europejską – artykuł 28 TWE zakłada, iż "Ograniczenia ilościowe w przywozie oraz wszelkie środki o skutku równoważnym są zakazane między Państwami Członkowskimi." Wyjątkami od tego zapisu są jedynie zagadnienia dotyczące^[1]:

• służby zdrowia
• konsumenta
• powszechnej obyczajowości
• porządku i bezpieczeństwa
• środowiska naturalnego.

Przypisy

Bibliografia

• I. Kienzler, Leksykon Unii Europejskiej, Warszawa 2003
• http://www.mf.gov.pl/_files_/sluzba_celna/podrecznik_celny/1_2.html