Fort Kent

Fort Kent
Town

Fort Kent
Dewiza: The Little Town That Could
Państwo

 Stany Zjednoczone

Stan

Flag of Maine.svg Maine

Hrabstwo

Aroostook

Data założenia

1839

Kod statystyczny

FIPS: 23-25755
GNIS ID: 0582477

Powierzchnia

142,84 km²

Wysokość

186 m n.p.m.

Populacja (2012)
• liczba ludności
• gęstość


4065
29,2 os./km²

Nr kierunkowy

207

Kod pocztowy

04743, 04744

Strefa czasowa

UTC-05:00
UTC-04:00

Położenie na mapie Maine
Mapa konturowa Maine, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Fort Kent”
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, blisko prawej krawędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Fort Kent”
Ziemia47°14′N 68°34′W/47,233333 -68,566667
Strona internetowa
Portal Stany Zjednoczone
Monument znajdujący się przy północnym krańcu U.S. Route 1

Fort Kent – miasto w hrabstwie Aroostook, w stanie Maine w Stanach Zjednoczonych. W 2012 roku było zamieszkane przez 4065 osób. W gminie znajduje się Fort Kent Blockhouse, schron zbudowany podczas wojny o Aroostook, który został wyznaczony jako historyczny obszar chroniony. Najważniejsze gałęzie przemysłu to rolnictwo (uprawa ziemniaków i leśnictwo) oraz tekstylia. Rozgrywają się tu wyścigi psich zaprzęgów CAN-AM. Miejscowość jest siedzibą University of Maine at Fort Kent. Znajduje się tu północny kraniec magistrali drogowej U.S. Route 1 i szlaku kajakarskiego Northern Forest Canoe Trail[1]. Oprócz tego gmina jest treningową siedzibą biathlonistów amerykańskich.

8 lipca 2011 roku Fort Kent podpisało umowę z Fish River Aeroclub, które będzie odpowiadało za naprawę, konserwację i obsługę lokalnego lotniska komunalnego, które zostało zamknięte w latach 80. XX w.

Dla 62%[2] mieszkańców miasta Fort Kent językiem ojczystym jest francuski. Wariant języka francuskiego używany w Fort Kent i na większości obszaru doliny rzeki św. Jana wykazuje wiele podobieństw do francuskiego używanego w Quebecu i Nowym Brunszwiku. Nazywany jest on français brayon i używa się go również w hrabstwach Madawaska i Victoria kanadyjskiej prowincji Nowy Brunszwik. Wiele mieszkańców ma również podwójne (amerykańsko-kanadyjskie) obywatelstwo.

Historia

Fort Kent został założony latem 1839 roku jako przygraniczny posterunek amerykański, kiedy rozgrywała się wojna o Aroostook. Fort Kent Blockhouse, pierwsza struktura zbudowana na terenie dzisiejszej gminy Fort Kent, została nazwana na cześć ówczesnego gubernatora stanu Maine, Edwarda Kenta[3][4][5]. Przed wybudowaniem linii kolejowych Bangor Railroad i Aroostook Railroad rzeka Saint John była głównym miejscem transportu surowców między znajdującymi się tu tartakami a papierniami[6].

Powódź w 2008 roku

29 kwietnia 2008 doszło do wylania rzeki Saint John, której poziom podniósł się po roztopieniu ok. 510 cm śniegu, który spadł zimą na przełomie lat 2007-2008. W ciągu dwóch dni doszło do silnych opadów deszczu, które również przyczyniły się do powstania powodzi. Po podniesieniu się poziomu rzeki woda dostała się do centrum Fort Kent. Ewakuowano ponad 600 z 4233 mieszkańców gminy. Poziom wody na rzece rzeki wzrósł do prawie 9,4 m, który był 1,8 m powyżej stanu powodziowego.

Gubernator John Baldacci po przylocie z Augusty do Fort Kent ogłosił stan wyjątkowy na terenie regionu. Największe szkody wyrządziła rzeka Fish River, która zalała kościół St. Louis Catholic Church oraz pobliski budynek mieszkalny.

Relacje z Kanadą Francuskojęzyczną

Fort Kent ekonomicznie i kulturowo jest związana z kanadyjskimi miastami Clair i Saint-François-de-Madawaska znajdującymi się w hrabstwie Madawaska w stanie Nowy Brunszwik, które są położone po drugiej stronie rzeki Saint John. Większość dzieci mieszkających w tych miastach uczęszcza do szkół francuskojęzycznych, podczas gdy dzieci zamieszkujące Fort Kent uczą się głównie w języku angielskim.

Demografia

Dane statystyczne z 2010 roku

Według danych statystycznych zebranych przez United States Census Bureau, populacja Fort Kent w 2010 roku liczyła 4097 osób. Znajdowało się tu 1747 gospodarstw domowych zamieszkanych przez 1062 rodziny. Gęstość zaludnienia wynosiła 292 os./km2. W Fort Kent znajdowało się 1922 jednostki mieszkalne – na km2 przypadało 13,7 jednostek mieszkalnych. Kompozycja rasowa mieszkańców przedstawiała się następująco: 94,9% stanowili przedstawiciele rasy białej, 0,8% było Afroamerykanami, 0,8% miało pochodzenie indiańskie, 0,7% miało korzenie azjatyckie, 0,1% reprezentowało inne rasy, zaś 2,7% było przedstawicielami co najmniej dwóch ras. Hiszpanami i Latynosami było 0,7% mieszkańców.

Mieszkańcy będący w wieku poniżej 18 lat stanowili 25,8% mieszkańców, 49,5% mieszkańców żyło w związku małżeńskim, 8,0% mieszkańców stanowiły kobiety nieposiadające męża, 36,2% sklasyfikowano jako osoby samotne lub niebędące rodziną. Spośród wszystkich gospodarstw domowych, 31,4% było zamieszkanych przez jedną osobę, natomiast 13,6% było zamieszkanych przez osoby żyjące samotnie w wieku 65 lat lub starsze. Średnia wielkość gospodarstwa domowego wynosiła 2,23 osób, natomiast średnia wielkość rodziny wynosiła 2,83 osób.

Według kryterium wiekowego, populacja Fort Kent w 2010 roku liczyła 19,9% osób w wieku poniżej 18 lat, 12,3% osób w przedziale 18-24 lat, 20,7% osób w wieku 25-44 lat, 29,5% mieszkańców w przedziale 45-64 lat oraz 17,6% osób, które ukończyły co najmniej 65 lat. 48,0% mieszkańców Fort Kent stanowili mężczyźni, natomiast 52,0% stanowiły kobiety.

Dane statystyczne z 2000 roku

Według danych statystycznych zebranych przez United States Census Bureau, populacja Fort Kent w 2000 roku liczyła 4233 osoby. Znajdowało się tu 1735 gospodarstw domowych zamieszkanych przez 1106 rodzin. Gęstość zaludnienia wynosiła 302 os./km2. W Fort Kent znajdowały się 1824 jednostki mieszkalne – na km2 przypadało 13 jednostek mieszkalnych. Kompozycja rasowa mieszkańców przedstawiała się następująco: 96,95% stanowili przedstawiciele rasy białej, 0,38% było Afroamerykanami, 0,76% miało pochodzenie indiańskie, 0,87% miało korzenie azjatyckie, 0,28% reprezentowało inne rasy, zaś 0,76% było przedstawicielami co najmniej dwóch ras. Hiszpanami i Latynosami było 0,5% mieszkańców.

Mieszkańcy będący w wieku poniżej 18 lat stanowili 28,2% mieszkańców, 54,0% mieszkańców żyło w związku małżeńskim, 6,7% mieszkańców stanowiły kobiety nieposiadające męża, 36,2% sklasyfikowano jako osoby samotne lub niebędące rodziną. Spośród wszystkich gospodarstw domowych, 29,3% było zamieszkanych przez jedną osobę, natomiast 13,0% było zamieszkanych przez osoby żyjące samotnie w wieku 65 lat lub starsze. Średnia wielkość gospodarstwa domowego wynosiła 2,34 osób, natomiast średnia wielkość rodziny wynosiła 2,90 osób.

Według kryterium wiekowego, populacja Fort Kent w 2000 roku liczyła 22,3% osób w wieku poniżej 18 lat, 11,3% osób w przedziale 18-24 lat, 26,9% osób w wieku 25-44 lat, 24,0% mieszkańców w przedziale 45-64 lat oraz 15,5% osób, które ukończyły co najmniej 65 lat. Na każde 100 kobiet przypadało 96,3 mężczyzn. Na każde 100 kobiet w wieku co najmniej 18 lat przypadało 91,7 mężczyzn.

W 2000 roku średni przychód na gospodarstwo wynosił 29547$, natomiast średni przychód na rodzinę wynosił 41616$. Średni przychód na mężczyznę wynosił 35325$, natomiast na kobietę 19146$. Dochód na jednego mieszkańca w Fort Kent wynosił 16403$. Około 9,5% rodzin i 14,5% ludności żyło poniżej granicy ubóstwa – 13,7% to osoby poniżej 18 roku życia, natomiast 18,2% to osoby powyżej 65 roku życia.

Edukacja

Fort Kent należy do Dystryktu nr 27 Administracji Szkolnej Stanu Maine (ang. Maine School Administrative District 27). W Fort Kent znajdują się trzy szkoły: Fort Kent Elementary School, Valley Rivers Middle School i Fort Kent Community High School. Znajduje się tu uniwersytet University of Maine at Fort Kent.

Znane postacie związane z Fort Kent

  • Mike Daisey – powieściopisarz[7]

Transport

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. Recreational Aviation Foundation
  2. Fort Kent town, Aroostook County, Maine – DP-2. Profile of Selected Social Characteristics:  2000 (Total population). [dostęp 2013-12-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-12)].
  3. Fort Kent Chamber of Commerce
  4. Fort Kent Blockhouse
  5. Maine – Aroostook County
  6. United States Department of Transportation (1974).Rail Service in the Midwest and Northeast Region. United States Government Printing Office.
  7. http://www.q-and-a.org/Transcript/?ProgramID=1335

Media użyte na tej stronie

USA Maine location map.svg
Autor: Alexrk2, Licencja: CC BY 3.0
Ta mapa została stworzona za pomocą GeoTools.
Usa edcp location map.svg
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of the USA (without Hawaii and Alaska).

EquiDistantConicProjection:
Central parallel:

* N: 37.0° N

Central meridian:

* E: 96.0° W

Standard parallels:

* 1: 32.0° N
* 2: 42.0° N

Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.

Formulas for x and y:

x = 50.0 + 124.03149777329222 * ((1.9694462586094064-({{{2}}}* pi / 180))
      * sin(0.6010514667026994 * ({{{3}}} + 96) * pi / 180))
y = 50.0 + 1.6155950752393982 * 124.03149777329222 * 0.02613325650382181
      - 1.6155950752393982  * 124.03149777329222 *
     (1.3236744353715044  - (1.9694462586094064-({{{2}}}* pi / 180)) 
      * cos(0.6010514667026994 * ({{{3}}} + 96) * pi / 180))
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
MA Route 11.svg
600 mm by 600 mm (24 in by 24 in) Massachusetts Route shield, made to the specifications of the 1996 edition of Construction and Traffic Standard Details (sign M1-5). Uses the Roadgeek 2005 fonts. (United States law does not permit the copyrighting of typeface designs, and the fonts are meant to be copies of a U.S. Government-produced work anyway.) The outside border has a width of 1 (1 mm) and a color of black so it shows up; in reality, signs have no outside border. The specs actually do not show the curve on the outside border, instead making it a perfect square, but all signs I have seen round the corners.
MA Route 161.svg
Route 161 shield
US 1.svg
600 mm × 600 mm (24 in × 24 in) U.S. Highway shield, made to the specifications of the 2004 edition of Standard Highway Signs. (Note that there is a missing "J" label on the left side of the diagram.) Uses the Roadgeek 2005 fonts. (United States law does not permit the copyrighting of typeface designs, and the fonts are meant to be copies of a U.S. Government-produced work anyway.)
Northern Terminus of US Route 1.jpg
Autor: Stratosphere, Licencja: CC BY-SA 4.0
Photo of the northern terminus of US Route 1 in Fort Kent, Maine