Fort Romainville

Fort Romainville

Typ	obóz koncentracyjny
Odpowiedzialny	III Rzesza
Rozpoczęcie działalności	1940
Zakończenie działalności	19 sierpnia 1944
Terytorium	Francja (okupacja niemiecka)
Miejsce	Les Lilas
Pierwotne przeznaczenie	fort
Liczba więźniów	≈7000
Narodowość więźniów	Francuzi
Liczba ofiar	209
Położenie na mapie Francji Fort Romainville
48°53′06,45″N 2°25′21,78″E/48,885126 2,422718

Fort Romainville – fort w dzielnicy Avenir miasta Les Lilas, wzniesiony w latach 1844–1848 w ramach prac nad pierścieniem fortów wokół Paryża rozpoczętych na polecenie Adolfa Thiersa. W czasie hitlerowskiej okupacji Francji niemiecki niemiecki obóz.

Historia

Fort został wzniesiony w ramach prac nad zabezpieczeniem dostępu do stolicy Francji. Pierwotnie rozciągał się na obszarze 20 hektarów i powtarzał wzorce konstrukcyjne znane z fortyfikacji Vaubana. W czasie wojny francusko-pruskiej był miejscem schronienia części ludności cywilnej z Les Lilas i okolic, w jego sąsiedztwie nie toczyły się walki.

W 1940 fort został zajęty przez hitlerowców, którzy urządzili w nim więzienie, a następnie obóz koncentracyjny dla schwytanych uczestników ruchu oporu. Część osadzonych w nim osób była następnie wywożona do obozu w Drancy lub obozu w Royallieu, a stamtąd do obozów zagłady poza Francją. To spośród więźniów Romainvile wybierano również zakładników rozstrzeliwanych, najczęściej na terenie fortu Mont Valérien, w odwecie za udane akcje ruchu oporu. Początkowo przetrzymywano w nim więźniów obojga płci, z czasem stał się miejscem uwięzienia wyłącznie kobiet^[1]. Większość z nich (85%) była przed wojną zrzeszona we Francuskiej Partii Komunistycznej.

Do 15 sierpnia 1944 hitlerowcy wywieźli większość osadzonych w Romainville, w cztery dni później zabili pozostałych w nim 11 więźniów za pomocą granatów^[2][3].

Łączna liczba uczestników ruchu oporu więzionych w Romainville szacowana jest na siedem tysięcy, z czego 209 osób straconych bezpośrednio w forcie. Wśród znanych więźniów był Pierre Georges, który zdołał uciec z fortu, oraz kobiety: Marie-Claude Vaillant-Couturier, Charlotte Delbo, May Politzer (żona filozofa Georges’a Politzera), Danielle Casanova, Simone Sampaix i Hélène Langevin.

W 2. połowie XX wieku w obrębie zabudowań fortecznych została wzniesiona wieża telewizyjna oraz ośrodek kultury^[2].

Przypisy