Fort San Salvatore

Fort San Salvatore

Państwo	Malta
Lokalizacja	Birgu
Część	Cottonera Lines
Typ	Fort na szczycie bastionu
Data budowy	1724
Położenie na mapie Malty Fort San Salvatore
Położenie na mapie Morza Śródziemnego Fort San Salvatore
35°53′10,0″N 14°31′39,9″E/35,886111 14,527750

Fort San Salvatore (malt. Il-Forti San Salvatur), znany też jako Fort Salvatore (malt. Il-Fortizza tas-Salvatur) jest to fort osłaniający w Birgu na Malcie. Został zbudowany w roku 1724 na jednym z bastionów Cottonera Lines. Podczas wojny o niepodległość Grecji oraz I wojny światowej był wykorzystywany jako obóz jeniecki, a podczas II wojny światowej jako obóz internowanych oraz skład nafty.

Historia

Budowa Cottonera Lines rozpoczęła się w roku 1670, lecz prace zostały wstrzymane 10 lat później z powodu braku funduszy. W tym czasie główne mury obronne (enceinte) z bastionami były już gotowe, lecz inne ważne budowle, jak nadszańce, raweliny, suchy rów obronny, stok obronny (glacis) i droga na szczycie przeciwskarpy (covertway), ciągle nie były wykonane. Początkiem XVIII wieku poczyniono pewne postępy w budowie, lecz wciąż nie była ona kompletna.

W roku 1724, Bastion San Salvatore, najbardziej na północ wysunięty bastion Cottonera Lines, i jednocześnie leżący najbliżej miasta Birgu, został przekształcony w umocniony fort. Autorami zmian byli wojskowi inżynierowie francuscy^[1]. Fort posiada dwa półbastiony połączone murem kurtynowym. Całość jest obwiedziona rowem obronnym. W centrum fortu znajduje się plac parad/musztry.

Fort był używany przez Brytyjczyków w XIX i XX wieku. Od roku 1824 mieścił się w nim obóz jeniecki dla żołnierzy tureckich, wziętych do niewoli w czasie wojny o niepodległość Grecji. Był raz jeszcze przekształcony w obóz jeniecki podczas II wojny światowej, tym razem dla żołnierzy niemieckich^[2].

Pomiędzy majem a lipcem 1940 roku, w forcie internowano kilkudziesięciu Maltańczyków, wśród których był późniejszy premier Malty Enrico Mizzi, podejrzewanych o sprzyjanie włoskiemu irredentyzmowi(ang.). 43 internowanych zostało później zesłanych do Ugandy, skąd zezwolono im powrócić w roku 1945.^[3]

Podczas II wojny światowej fort był składem nafty. Skład, trafiony włoską bombą podczas nalotu 25 października 1941 roku, eksplodował^[2].

Współcześnie

Podobnie, jak większa część Cottonera Lines, fort ciągle istnieje, lecz jest w stanie raczej zaniedbanym^[4].

Fort San Salvatore jest jedną z kilku budowli militarnych na Malcie, które są w prywatnych rękach. W roku 1958 ówczesny premier Malty, Dom Mintoff, oddał fort w leasing firmie Prestressed Concrete Limited, której właścicielem był jego brat, Raymond Mintoff, za kwotę £200 rocznie. W roku 1982 emfiteuza fortu została wykupiona za kwotę Lm2000 (równowartość €4650) i fort stał się prywatną posiadłością^[5].

W kwietniu 2015 roku właściciele fortu zażyczyli sobie kwoty €3,2 mln za sprzedaż fortu prywatnemu kupcowi^[6]. W maju tego samego roku niektóre NGO sugerowały, aby kampus mającego powstać American University of Malta został podzielony między Fort San Salvatore oraz pobliskie Fort Ricasoli i Fort Saint Rocco^[7]. Propozycja ta nie zostanie zrealizowana, gdyż kampus będzie rozdzielony pomiędzy Dok nr 1 w Cospicua i Żonqor Point w Marsaskala^[8].

Przypisy