Fort XII Twierdzy Toruń
| ||
![]() | ||
![]() Kaponiera fortu | ||
Państwo | ![]() | |
Województwo | ![]() | |
Miejscowość | Toruń | |
Adres | ul. Okólna / Inowrocławska | |
Typ budynku | fort | |
Rozpoczęcie budowy | 1890 | |
Ukończenie budowy | 1893 | |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | ||
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego (c) SANtosito, CC BY-SA 4.0 | ||
![]() |
Fort XII Twierdzy Toruń - fort piechoty, zbudowany pod nazwą Fort Va Ulrich von Jungingen.
Lokalizacja
Fort znajduje się w lewobrzeżnej części miasta, w dzielnicy Podgórz, na terenie poligonu toruńskiego.
Historia

Został zbudowany w latach 1890-1893 jako standardowy fort pośredni (bardzo podobny konstrukcyjnie do fortu VI) z cegły i betonu, na planie trapezu. Miał wzmacniać południową linię obronną miasta, jego ogień artyleryjski (z sześciu otwartych stanowisk) sięgał do miejscowości Popioły. Obiekt otaczała sucha fosa i wały ziemne, zaś jego załogę stanowiła 1 kompania piechoty zakwaterowana w 10 pomieszczeniach mieszkalnych.
Wkrótce po zakończeniu prac budowlanych przeszedł modernizację - wzmocnione zostało sklepienie poprzez położenie metrowej warstwy betonu, podwyższono wały ziemne. Ze względu na korzystne umiejscowienie w terenie fort był znakomicie zamaskowany; ostrzał z jego stoków, zamaskowanych dodatkową warstwą roślinności, sięgał do 800 m. W 1897 roku w lewym narożniku czołowym obiektu umieszczono stanowisko armaty kalibru 10 cm. Fort posiadał również dwa tradytory na 4 działa, zachowane do dnia dzisiejszego w ruinie. Od 1908 roku fort został eksperymentalnie otoczony drutem kolczastym pod napięciem, a na jego terenie wzniesiono niestosowaną w innych toruńskich warowniach betonową przeciwskarpę. Wnętrze fortu oświetlano przy pomocy motora ropnego. Podobnie areną eksperymentu fort stał się w 1911 roku, kiedy dokonano ćwiczebnego podminowania części murów opasowych zewnętrznych i wysadzono je w powietrze, by częściowo je w roku następnym odbudować. Obiekt stale służył jako koszary.
W 1920 roku wojska niemieckie zniszczyły umieszczone w forcie instalacje telefoniczną i telegraficzną oraz zabrały mechaniczne elementy wyposażenia. W latach 1920-1922 fort stał pusty, następnie regularnie kwaterowano tutaj żołnierzy artylerii uczestniczących w ćwiczeniach na poligonie. W 1941 był czasowym miejscem przetrzymywania jeńców radzieckich skierowanych następnie do obozu na toruński Glinkach[1][2][3].
Po 1945 roku
Fort jest w stanie średnim, koszary, schrony, magazyny oraz stanowiska dowódcze są czytelne, Zniszczone fosy obu barków. Oba kojce przeciwskarpowe w ruinie (częściowo czytelne). Obiekt jest dostępny i opuszczony co sprawia że zarasta i popada w ruinę.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Twierdza Toruń | www.torun.pl, www.torun.pl [dostęp 2016-11-09] .
- ↑ Michał P. Kadlec , PO TORUNIU: Fort I im. Jana III Sobieskiego, PO TORUNIU [dostęp 2016-11-09] .
- ↑ JW Web Development , Twierdza Toruń i Forty toruńskie, www.turystyka.torun.pl [dostęp 2016-11-09] .
Bibliografia
- Twierdza Toruń, Zbigniew Karpus, Waldemar Rezmer, Mirosław Giętkowski, Toruń: Duet, 2004, ISBN 83-89706-12-1, OCLC 749632639 .
- Strona poświęcona Twierdzy Toruń
Media użyte na tej stronie
Autor:
Mapa miasta Toruń, Polska
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
(c) SANtosito, CC BY-SA 4.0
Location map of Kuyavian-Pomeranian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.83 N
- S: 52.28 N
- W: 17.16 E
- E: 19.88 E
Blue Shield - the Distinctive emblem for the Protection of Cultural Property. The distinctive emblem is a protective symbol used during armed conflicts. Its use is restricted under international law.
Autor: babu2, Licencja: CC BY 2.0
Schron obrony wjazdy w Forie XII Twierdzy Toruń
Autor: Pko, Licencja: CC BY-SA 3.0
Toruń, Fort XII Władysław Jagiełło, dawniej Fort Va Ulrich von Jungingen, fort pośredni piechoty zbudowany w latach 1890-1893. Kaponiera szyjowa
Autor: Pko, Licencja: CC BY-SA 4.0
Toruń, Fort XII Władysław Jagiełło, dawniej Fort Va Ulrich von Jungingen, fort pośredni piechoty zbudowany w latach 1890-1893. Poterna główna.