Fortepian preparowany
Fortepian preparowany – fortepian poddany modyfikacjom, bądź też wykorzystywany w sposób odmienny od tradycyjnej techniki gry, w celu osiągnięcia nietypowej barwy dźwięku. Wprowadzony przez Johna Cage'a, który zaczął wykorzystywać w ten sposób fortepian w eksperymentalnych kompozycjach z lat czterdziestych XX wieku. Preparacja może polegać na włożeniu między struny fortepianu różnych elementów np. śrub, sztućców, gwoździ, nałożeniu na struny koralików lub nakrętek. Modyfikacje sposobu gry obejmują m.in. uderzanie w struny bezpośrednio w pudle rezonansowym z pominięciem mechanizmu młoteczkowego fortepianu, np. pałkami.
Przykłady
- John Cage – Sonaty i Interludia (1946-1948)
- Christian Wolff – Suite I (1954)
- Velvet Underground – All Tomorrow's Parties (1967)
- Alfred Schnittke – Concerto Grosso 1 (1976-1977)
- Arvo Pärt – Tabula Rasa (1977)
- Tori Amos – Bells for Her (1994)
- Aphex Twin – drukqs (2001)
- Leszek Możdżer – Piano (2004)
Zobacz też
- Muzyka eksperymentalna
- Gitara preparowana
- Harfa preparowana
- Tuba preparowana
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
Autor: InternetowyGołąb, Licencja: CC BY-SA 4.0
Playing on the lowest piano string (A0) using nail - popular preparing tchinque used especially by H. Cowell Granie na najniższej strunie fortepianu poprzez pocieranie jej paznokciem - jedna z technik preparacji fortep. używna m.in. przez H. Cowella
Autor: Critical Miami from Miami Beach, Licencja: CC BY-SA 2.0
Christian Wolff "un-prepares" his piano.