Fortun Garces

Fortun Garces Jednooki

— król Nawarry, hrabia Sobrabre i Bigorry —
Król Nawarry
Okres	od 882 do 905
Poprzednik	Garcia Iniguez
Następca	Sancho I
Dane biograficzne
Dynastia	Arista
Data urodzenia	ok. 845
Data śmierci	prawdopodobnie po 922
Ojciec	Garcia Iniguez
Matka	Urraka z Gaskonii
Rodzeństwo	Sancho Jimena Oneka Velasquita
Żona	Oria
Dzieci	Íñigo Aznar Blasco (Velasco) Lope Oneka

Królestwo Nawarry za panowania Fortuna Garcesa

Fortun Garces zwany Jednookim lub Mnichem (hiszp. Fortún Garcés el Tuerto; ur. ok. 845, zm. prawdopodobnie po 922) – król Nawarry w latach 882-905, ostatni władca z dynastii Arista, założonej przez jego dziadka.

Był najstarszym synem Garcii Inigueza oraz Urraki z Gaskonii, córki Lope Sancho, króla Gaskonii^[1] i dziedzicem jego tronu. Prawdopodobnie od ok. 860 był uwięziony przez 20 lat przez Muhammada I na skutek wojny z Maurami; wtedy też wyłupiono mu jedno oko. W tym czasie jego córka Oneka Fortunez miała być zmuszona do poślubienia następcy Muhammada I, Abd Allaha. Pojawiają się teorie, że jego ojciec zmarł w 870, a więc interregnum trwało 10 lat (miał wtedy rządzić Garcia Jimenez, założyciel dynastii Jimenez). Prawdopodobnie później Garcia Jimenez odgrywał ważną rolę na dworze Fortuna (o czym świadczy ślub najstarszego syna Fortuna z jego córką), być może sam kontrolował część królestwa (nazywany jest królem w Roda Codex). Fortuna wypuszczono z niewoli wraz z córką w 880 i prawdopodobnie w 2 lata później objął władzę po śmierci ojca w bitwie pod Ayhar. O jego dalszym panowaniu stosunkowo niewiele wiadomo. Bardziej niż kampaniom wojskowym przeciw walecznemu Muhammadowi ibn Lubbowi, emirowi z Banu Qasi poświęcał się pobożności, często modlił się w klasztorach. W 893 nadał nowe tereny klasztorowi San Julián de Labasal, w 901 wsparł klasztor w Leyre. W 900 roku sprzymierzył się z Alfonsem III do walki z Muhammadem ibn Lubbem. W 905 roku Alfons III Wielki, król Galicji, Asturii i Leonu oraz Rajmund I, hrabia Pallars i Ribagorza sprzymierzyli się przeciw Fortunowi. Strącili go z tronu i osadzili na nim bardziej energicznego Sancha z Nawarry^[2], swego kuzyna i zarazem syna Garcii Jimeneza. Był on pierwszym faktycznym władcą z dynastii Jimenez. Fortun został zmuszony do ucieczki i zostania mnichem w Leyre.

Z żoną Orią miał 5 dzieci (spekulowano, że to mogły nie być jego dzieci ze względu na długotrwałą niewolę):

• Íñigo Fortuneza, mężą Sanczy Garces z Nawarry, córki Garcii Jimeneza, z którą miał 3 dzieci
• Aznara Fortuneza, który z nieznaną z imienia żoną doczekał się jednego syna
• Blasco (Velasco) Fortuneza, być może męża drugiej córki Garcii Jimeneza, z którą miał 3 córki
• Lope Fortunez
• Onekę Fortunez, żonę Abd Allaha, po jego śmierci żonę swego kuzyna Aznara Sancheza z Larraun (syna Sancha, drugiego co do starszeństwa syna Garcii Inigueza); prawdopodobnie przez nią upowszechniło się imię Fortun w dynastiach muzułmańskich na Półwyspie Iberyjskim

Przypisy

Bibliografia

• Fortun Garces na stronie FMG.ac
• Biografia na MCNbiografias.com (hiszp.)