Fossa madagaskarska

Fossa madagaskarska
Cryptoprocta ferox[1]
E.T. Bennett, 1833
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

drapieżne

Podrząd

kotokształtne

Rodzina

falanrukowate

Podrodzina

falanruki

Rodzaj

fossa

Gatunek

fossa madagaskarska

Synonimy
  • Cryptoprocta typicus A. Smith, 1834[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]
Status iucn3.1 VU pl.svg
Zasięg występowania

Fossa madagaskarska[4], fossa[a] (Cryptoprocta ferox) – gatunek drapieżnego ssaka z podrodziny falanruków (Euplerinae) w obrębie rodziny falanrukowatych (Eupleridae), największy ze ssaków drapieżnych występujących na Madagaskarze.

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1833 roku brytyjski zoolog Edward Turner Bennett nadając mu nazwę Cryptoprocta ferox[5]. Holotyp pochodził z Madagaskaru[6]. Jedyny żyjący współcześnie przedstawiciel rodzaju fossa[4] (Cryptoprocta)[6][7][8].

Wszystkie rodzime drapieżniki z Madagaskaru reprezentują monofiletyczną, endemiczną linię wywodzącej się z jednej kolonizacji wyspy i są obecnie zaliczane do rodziny Eupleridae[8]. W różnych częściach Madagaskaru odnotowano dwie formy C. ferox: fosa mainty lub „czarna Cryptoprocta” oraz fosa mena lub „czerwonawa Cryptoprocta”; czerwonawa forma jest podobno mniejsza[8]. W skrajnie południowo-zachodnim rejonie występowania C. ferox istnieją doniesienia o białawej formie[8]. Nie jest jasne, czy rozróżnienie tych form jest zwykłym folklorem, czy też wiąże się z jakimś ogólnym wzorcem zmienności (wiek, płeć lub położenie geograficzne) u żyjących C. ferox[8]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten gatunek za monotypowy[8].

Etymologia

  • Cryptoprocta: gr. κρυπτος kruptos „ukryty”; πρωκτος prōktos „zad, odbyt”[9].
  • ferox: łac. ferox, ferocis „odważny, dziki”[10].

Zasięg występowania

Fossa madagaskarska występuje endemicznie na Madagaskarze[8].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 70–80 cm, długość ogona 65–70 cm, długość tylnej stopy 12–12,8 cm; masa ciała samic 5,5–6,8 kg, samców 6,2–8,6 kg[7].

Ekologia

Zasiedla tereny zalesione, od nadmorskich nizin po górzyste tereny do wysokości 2000 m n.p.m. Jest gatunkiem terytorialnym. Zajmowany teren zaznacza wydzieliną gruczołów zapachowych. W okresie godowym wykazuje agresję. Poluje na małe kręgowce oraz na owady.

Zagrożenie i ochrona

Populację fossy szacuje się na ok. 2500 dorosłych osobników. Gatunek został uznany za zagrożony wymarciem, został objęty konwencją waszyngtońską CITES (załącznik II)[11].

Ogród zoologiczny w Polsce

Jedyna para foss w Polsce mieszkała od marca 2009 roku we wrocławskim zoo. W styczniu 2010 roku samica pogryzła samca, który umarł.

Fossa w kulturze popularnej

W kulturze popularnej gatunek został sportretowany w animowanym filmie Madagaskar (2005). Fossy są tam głównymi czarnymi charakterami. Pokazane jest, jak polują na lemury (co zresztą jest zgodne z prawdą), jednak w filmie jest wiele nieścisłości. W odróżnieniu od filmowej rzeczywistości fossy nie polują w stadach, a co za tym idzie – nie byłyby zagrożeniem dla zwierząt tak dużych jak zebry. Dodatkowo w filmie nazwa gatunku napisana jest z błędem – foosa, co jest zgodne z angielską wymową, [fusa], ale nie z pisownią.

Uwagi

  1. Nazwa fossa używana jest również w odniesieniu do rodzaju Cryptoprocta.

Przypisy

  1. Cryptoprocta ferox, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. A. Smith. African zoology. „South African Quarterly Journal”. 3 (2), s. 246, 1833 (ang.). 
  3. F. Hawkins, Cryptoprocta ferox, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016 [online], wersja 2021-3 [dostęp 2022-04-29] (ang.).
  4. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 142. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.)
  5. E.T. Bennett. Notice of a New Genus of Viverridous Mammalia from Madagascar, presented by C. Telfair, Esq. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1, s. 46, 1833 (ang.). 
  6. a b D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Cryptoprocta ferox. W: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-04-29].
  7. a b S.M. Goodman: Family Eupleridae (Madagascar Carnivores). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 1: Carnivores. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 345–346. ISBN 978-84-96553-49-1. (ang.)
  8. a b c d e f g C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 422. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.)
  9. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 205, 1904 (ang.). 
  10. ferox, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-04-28] (ang.).
  11. Appendices I, II and III of CITES (ang.). cites.org, 12 czerwca 2013. [dostęp 2013-06-26].

Bibliografia

  • Lundrigan, B. & T. Zachariah: Cryptoprocta ferox (ang.). (On-line), Animal Diversity Web, 2000. [dostęp 2007-12-26].
  • D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Cryptoprocta ferox. W: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-04-29].

Media użyte na tej stronie

Status iucn3.1 VU pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Cryptoprocta Ferox.JPG
Autor: Ran Kirlian, Licencja: CC BY-SA 4.0
Fossa (Cryptoprocta ferox), a carnivore of Madagascar, Bioparc Valencia