Fossillagerstätte
Fossillagerstätte, Fossil-lagerstätten, Fossil lagerstätten, Fossil lagerstätte – termin paleontologiczny pochodzący z języka niemieckiego (w wolnym tłumaczeniu – magazyn skamieniałości, złoże skamieniałości) oznaczający osady z nagromadzeniem wielkiej liczby doskonale zachowanych skamieniałości.
Wyróżnia się dwa podstawowe typy Fossillagerstätte:
- Konzentrat-Lagerstätten – osady zawierające masowe wystąpienia rozłączonych elementów szkieletowych, np. muszli albo kości, przynajmniej w pewnym stopniu przemieszczone poza obszar śmierci zwierząt i często pochodzące z różnych horyzontów czasowych.
- Konservat-Lagerstätten – nagromadzenia wyjątkowo dobrze zachowanych skamieniałości, o w większości nierozłączonych elementach szkieletowych i często z zachowanymi częściami miękkimi (lub ich odciskami lub odlewami). Tworzą się one z reguły w środowiskach o wysokim deficycie tlenu i związanym z tym ubóstwem organizmów dennych (bentosu), jednocześnie szybkim tempie osadzania się osadu. Umożliwiało to bowiem szybkie pogrzebanie padłych organizmów, a jednocześnie zabezpieczało przed zniszczeniem organizmów przez penetrujące osad denny zwierzęta czy mikroorganizmy.
Fossillagerstätte dostarczają cennych danych paleontologicznych ze względu na dobry stan zachowania i wielką liczbę okazów, a przeważnie także różnorodność taksonomiczną skamieniałości. Jednakże nie mogą być utożsamiane z biocenozą, gdyż z reguły zachowywanie się skamieniałości w nich jest silnie selektywne.
Najbardziej znane Fossillagerstätte:
- Ediacara – fauna ediakaru (tzw. fauna ediakarańska)
- Łupki z Burgess – skamieniałości środkowego kambru
- Mazon Creek – skamieniałości środkowego pensylwanu (karbon)
- Holzmaden – skamieniałości jurajskie, zwłaszcza gady morskie ichtiozaury, plezjozaury
- Solnhofen – skamieniałości najwyższej jury (tyton), w tym szkielety praptaka archeopteryksa
- Messel – skamieniałości eocenu, głównie kręgowców
- bursztyn – różnowiekowe, przeważnie kenozoiczne skamieniałości stawonogów
- Rancho La Brea – skamieniałości wielkich ssaków plejstocenu
Bibliografia
- R. Niedźwiedzki, 2002: Zespół skamieniałości a biocenoza – reprezentatywność zapisu paleontologicznego. Przegląd Geologiczny, 50, Nr 10: 899-904.
- Lagerstätten Catalogue: University of Bristol. palaeo.gly.bris.ac.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-06-12)]. lista na stronie Uniwersytetu w Bristol
Media użyte na tej stronie
(c) Presse03, CC-BY-SA-3.0
Plattenkalk-Bruch bei Solnhofen, Fossillagerstätte
Autor: Nobu Tamura (http://spinops.blogspot.com), Licencja: CC BY 2.5
Dimetrodon limbatus, pencil drawing