Frédéric Bazille

Autoportret

Jean Frédéric Bazille (ur. 6 grudnia 1841 w Montpellier, zm. 28 listopada 1870 w Beaune-la-Rolande) – francuski malarz impresjonista. Malował kompozycje figuralne, pejzaże, martwe natury i portrety.

Urodził się w Montpellier w średniozamożnej rodzinie protestanckiej. W 1859 r. podjął studia medyczne, w 1862 r. przeniósł się do Paryża, gdzie kontynuował naukę w pracowni Charlesa Gleyre`a. Tam poznał Renoira. Po zdaniu końcowych egzaminów medycznych w 1864 r. zajął się wyłącznie malarstwem. Przyjaźnił się z Monetem, Sisleyem i Manetem, których często wspierał materialnie. Poległ w czasie wojny francusko-pruskiej w 1870 r. w bitwie pod Beaune-la-Rolande.

Twórczość Baziille`a stanowi ogniwo pośrednie pomiędzy realizmem Gustave Courbeta a dojrzałym impresjonizmem, którego artysta nie mógł już współtworzyć.

Znane prace

• Różowa suknia (La Robe rose), (1864) - Musée d’Orsay, Paryż
• Atelier przy ulicy Furstenberg – Musée Fabre, Montpellier
• Aigues-Mortes – Musée Fabre, Montpellier
• Autoportret, (1865) – The Art Institute, Chicago
• Zebranie rodzinne (Réunion de Famille) (1867) – Musée d’Orsay, Paryż
• Toaleta, (1870) – Musée Fabre, Montpellier

• 

  Zebranie rodzinne, 1867

• 

  Renoir

• 

  Toaleta

• 

  Różowa suknia

Bibliografia

• Ian. Chilvers: Oksfordzki leksykon sztuki. Warszawa: Arkady, 2002, s. 69. ISBN 83-213-4157-8.
• Od Maneta do Pollocka. Słownik malarstwa nowoczesnego. Warszawa: Arkady, 1973, s. 22-23.

Linki zewnętrzne

• artrenewal.org – galeria
• mojeobrazy.com.pl – biografia. mojeobrazy.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-06)].