Frédéric Bazille

Autoportret

Jean Frédéric Bazille (ur. 6 grudnia 1841 w Montpellier, zm. 28 listopada 1870 w Beaune-la-Rolande) – francuski malarz impresjonista. Malował kompozycje figuralne, pejzaże, martwe natury i portrety.

Urodził się w Montpellier w średniozamożnej rodzinie protestanckiej. W 1859 r. podjął studia medyczne, w 1862 r. przeniósł się do Paryża, gdzie kontynuował naukę w pracowni Charlesa Gleyre`a. Tam poznał Renoira. Po zdaniu końcowych egzaminów medycznych w 1864 r. zajął się wyłącznie malarstwem. Przyjaźnił się z Monetem, Sisleyem i Manetem, których często wspierał materialnie. Poległ w czasie wojny francusko-pruskiej w 1870 r. w bitwie pod Beaune-la-Rolande.

Twórczość Baziille`a stanowi ogniwo pośrednie pomiędzy realizmem Gustave Courbeta a dojrzałym impresjonizmem, którego artysta nie mógł już współtworzyć.

Znane prace

  • Różowa suknia (La Robe rose), (1864) - Musée d’Orsay, Paryż
  • Atelier przy ulicy Furstenberg Musée Fabre, Montpellier
  • Aigues-Mortes Musée Fabre, Montpellier
  • Autoportret, (1865) – The Art Institute, Chicago
  • Zebranie rodzinne (Réunion de Famille) (1867) – Musée d’Orsay, Paryż
  • Toaleta, (1870) – Musée Fabre, Montpellier

Bibliografia

  • Ian. Chilvers: Oksfordzki leksykon sztuki. Warszawa: Arkady, 2002, s. 69. ISBN 83-213-4157-8.
  • Od Maneta do Pollocka. Słownik malarstwa nowoczesnego. Warszawa: Arkady, 1973, s. 22-23.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie