François-Joseph Navez

Autoportret
Nimfa Salmakis i Hermafrodyta, 1828

François-Joseph Navez (ur. 16 listopada 1787 w Charleroi, zm. 12 października 1869 w Brukseli[1]) – belgijski malarz neoklasycystyczny.

Życiorys

Studiował w Brukseli pod kierunkiem Pierre'a François, następnie w Paryżu u Jacques'a-Louis Davida. W 1810 wspólnie z innymi malarzami (Antoine'em Brice'em, Antoine'em Cardonem i Charles'em Verhulstem) założył Towarzystwo Miłośników Sztuk Pięknych (Société des Amateurs d'Arts). Lata 1817–1822 spędził we Włoszech, gdzie tworzył pod wpływem Jeana Ingresa i François Graneta. W latach 1835–1862 był dyrektorem Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Brukseli (Académie royale des Beaux-Arts de Bruxelles). Wykształcił wielu wybitnych malarzy m.in. późniejszego zięcia, orientalistę Jeana-François Portaelsa, Alfreda Stevensa i Fanny Coor.

Navez zdobył uznanie i rozgłos jako portrecista. Malował również sceny mitologiczne, religijne i historyczne.

W Schaarbeek i Charleroi nazwano ulice jego imieniem.

Wybrane prace

  • Songe d'Athalie, 1830, Muzeum Sztuk Pięknych w Brukseli
  • Nymphe Salmacis et Hermaphrodite, 1829, Muzeum w Gandawie
  • Michel Gérard et sa famille, Muzeum w Mans
  • Trois Dames de Gand, Luwr
  • La Famille de Hemptinne, 1816, Muzeum Sztuk Pięknych w Brukseli
  • La résurrection du fils de la veuve de Naïm – 1857, kościół Saint Joseph, Plac Frère Orban – Bruksela

Przypisy

  1. Navez, François-Joseph. encyclopedia2.thefreedictionary.com. [dostęp 2012-04-04].

Bibliografia

  • Robert Genaille (red.), Słownik malarstwa holenderskiego i flamandzkiego, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1975, s. 141.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie