François Blondel (architekt)

François Blondel, właśc. Nicolas-François Blondel (ochrz. 15 czerwca 1618 w Ribemont, zm. 21 stycznia 1686 w Paryżu)^[1] – francuski architekt i teoretyk architektury. Jako estetyk nawiązywał do twórczości Witruwiusza, a także Vingoli, Andrei Palladiana i Vincenza Scamozziego. Jego prace wpłynęły na styl klasycystyczny w architekturze francuskiej.

Życiorys

Studiował matematykę w Collège de France oraz Académie des Sciences, po czym w latach 1652–55 odbył podróż po Europie. Od 1657 do 1659 brał udział w kilku misjach dyplomatycznych. W 1665 otrzymał tytuł inżyniera królewskiego, w 1671 objął zaś stanowisko dyrektora Académie Royale d'Architecture.

W latach 1672–73 w Paryżu zostały wzniesione trzy bramy wg jego projektów: św. Bernarda, św. Antoniego oraz św. Dionizego

Dzieła

• 1673: Résolution des quatre principaux problèmes d'architecture
• 1675–83: Cours d'architecture enseigné dans l'Académie royale

Galeria

Bramy paryskie projektu Blondela

brama św. Bernarda na rycinie Pérellego z końca XVII w.

brama św. Antoniego na rysunku Lallemanda z 1778

brama św. Dionizego podczas rewolucji lipcowej na obrazie Lecomta z 1830

Przypisy

Bibliografia

Sławomir Żurawski (red.): Barok. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, s. 49, seria: Epoki Literackie. ISBN 978-83-01-15504-9.