François Delecour

François Delecour
Ilustracja
Państwo

 Francja

Data i miejsce urodzenia

30 sierpnia 1962
Hazebrouck

Sezon 1984–2014
Seria

Rajdowe mistrzostwa świata

Zespół

Ford, Peugeot, Mitsubishi

Sukcesy
  • 1993 – Rajdowe mistrzostwa świata (wicemistrzostwo)
  • 2012 – Rajdowe Mistrzostwa Rumunii (mistrzostwo)
  • 2013 – Rajdowe Mistrzostwa Rumunii (mistrzostwo)
  • 2014 – Rajdowe Mistrzostwa Rumunii (mistrzostwo)

François Delecour (ur. 30 sierpnia 1962 w Hazebrouck) – francuski kierowca rajdowy. W swojej karierze był członkiem takich zespołów jak: Ford, Peugeot i Mitsubishi. Jego pilotami byli między innymi Christian Gilbert, Daniel Grataloup i Dominique Savignoni.

Swoją karierę rajdową Delecour rozpoczął 1981 roku, a jego pierwszym samochodem było Autobianchi A112 Abarth. W styczniu 1984 roku zadebiutował w Rajdowych Mistrzostwach Świata zajmując 67. miejsce w Rajdzie Monte Carlo samochodem Talbot Samba. W styczniu 1991 roku podczas Rajdu Monte Carlo po raz pierwszy w karierze stanął na podium tej konkurencji, gdy zajął 3. miejsce. Pierwsze zwycięstwo odniósł w marcu 1993 w Rajdzie Portugalii. W tym samym roku wywalczył wicemistrzostwo świata. W latach 2012-2014 trzykrotnie z rzędu zdobywał tytuł mistrza Rumunii.

W swojej karierze Delecour wygrał łącznie 4 rajdy w mistrzostwach świata i 19 razy stawał na podium. Zdobył w nich łącznie 334 punkty i wygrał 214 odcinków specjalnych (stan na 1 października 2014)[1].

Kariera

Początki

Delecour urodził się w mieście Hazebrouck[2]. Swoją karierę rajdową rozpoczął w 1981 roku. Jego pierwszym samochodem rajdowym było Autobianchi A112 Abarth, którym pojechał w Rajdzie Pikardii. W kolejnych latach także startował jedynie w lokalnych rajdach Pikardii[3]. W styczniu 1984 zadebiutował w mistrzostwach świata. Jadąc samochodem Talbot Samba wraz z pilotką Anne-Chantal Pauwels zajął wówczas 67. miejsce w Rajdzie Monte Carlo[4]. W 1985 roku ponownie pojechał w Rajdzie Monte Carlo, tym razem Peugeotem 205 GTI. Nie ukończył jednak tego rajdu[5]. W 1986 roku także wziął udział w Rajdzie Monte Carlo i znów go nie ukończył. Powodem wycofania się była awaria silnika[6]. W tamtym roku pojechał w pierwszym swoim rajdzie w mistrzostwach Europy. W Rajdzie Ypres zajął 22. miejsce i 1. w grupie N2[7].

Rok 1987 Delecour rozpoczął od startu w styczniowym Rajdzie Monte Carlo. Zajął w nim 16. miejsce w klasyfikacji generalnej i 2. miejsce w grupie N2[8]. W 1987 roku pojechał też w trzech rajdach mistrzostw Europy. W Rajdzie des Garrigues był szósty, w Rajdzie Alpin-Behra – jedenasty, a w Rajdu Ypres nie ukończył[9].

W 1988 roku Delecour wziął udział w dwóch rajdach mistrzostw Europy jadąc BMW M3. W październiku zajął 3. miejsce w Rajdzie Antibes[10]. W Rajdzie du Var także był trzeci w klasyfikacji[11].

W 1989 roku Delecour rozpoczął starty samochodem Peugeot 309 GTI w zespole Peugeot France z nowym pilotem Christianem Gilbertem[9]. W Rajdzie Alpin-Behra, odbywającym się w ramach mistrzostw Europy zajął 6. miejsce[12]. Następnie w kwietniu pojechał w mistrzostwach świata, w Rajdzie Korsyki. Nie ukończył go jednak na skutek awarii alternatora[13]. W 1989 roku wziął udział również w innych rajdach mistrzostw Europy. W Rajdzie des Garrigues zajął 5. miejsce, w Rajdzie Mont Blanc – 3. miejsce, w Rajdzie Antibes – 4. miejsce i w Rajdzie du Var – 3. miejsce[9].

W styczniu 1990 Delecour wystartował w Rajdzie Monte Carlo, w mistrzostwach świata. Zajął w nim 9. miejsce i zdobył swoje pierwsze dwa punkty w karierze w mistrzostwach świata[14]. W 1990 roku wystartował w jeszcze jednym rajdzie mistrzostw świata, Rajdzie Korsyki. Na 11. odcinku specjalnym w jego Peugeocie 309 GTI doszło do awarii silnika i Francuz wycofał się z rajdu[15]. W 1990 roku Delecour startował również w mistrzostwach Europy. W Rajdzie des Garrigues zajął 3. pozycję, w Rajdzie Alpin-Behra – 5. pozycję, w Rajdzie Mont Blanc – 4. pozycję, w Rajdzie Antibes – 4. pozycję i w Rajdzie du Var – 3. pozycję. Nie ukończył natomiast Rajdu Ypres z powodu wypadku[9].

1991-1995

Ford Escort RS Cosworth, którym Delecour startował w Rajdzie Portugalii 1993

W 1991 roku Delecour został członkiem zespołu Q8 Team Ford. W sezonie 1991 startował samochodem Ford Sierra RS Cosworth 4x4[16]. Swój debiut w nowym zespole zaliczył w styczniu, w Rajdzie Monte Carlo. Zajął w nim 3. miejsce za Carlosem Sainzem i Massimem Biasionem[17]. Stanął tym samym po raz pierwszy w karierze na podium w rajdzie mistrzostw świata[1]. W marcu Delecour wystartował w Rajdzie Portugalii. Na 10. odcinku specjalnym tego rajdu wypadł z trasy i wycofał się[18]. Dwóch kolejnych rajdów mistrzostw świata Delecour także nie ukończył. W Rajdzie Korsyki i Rajdzie Grecji miał awarię dyferencjału[9]. W październiku zajął 4. pozycję w Rajdzie San Remo[19]. Po rajdzie San Remo nowym pilotem Delecoura został Daniel Grataloup[20]. Wraz z Grataloupem Delecour po raz pierwszy wystartował w listopadowym Rajdzie Katalonii. Zajął w nim 3. pozycję za Arminem Schwarzem i Juhą Kankkunenem[21]. W ostatnim rajdzie sezonu, Rajdzie Wielkiej Brytanii, Delecour zajął 6. miejsce[22]. W sezonie 1991 zdobył 40 punktów w mistrzostwach świata i zajął 7. miejsce w klasyfikacji generalnej[23].

Sezon 1992 Delecour rozpoczął od startu w styczniowym Rajdzie Monte Carlo. W rajdzie tym zajął 4. pozycję[24]. W marcu wziął udział w Rajdzie Portugalii, jednak nie ukończył go na skutek awarii silnika na 15. odcinku specjalnym[25]. W maju Delecour stanął na podium Rajdu Korsyki. Był drugi, a do zwycięzcy, rodaka Didiera Auriola, stracił 1:26 minuty[26]. W czerwcu Delecour dojechał do mety na 5. pozycji w Rajdzie Grecji, a z sierpniowego Rajdu Finlandii wyeliminował go wypadek[9]. W październiku Delecour po raz drugi w sezonie stanął na podium. Zajął 3. miejsce w Rajdzie San Remo przegrywając jedynie ze zwycięzcą Andreą Aghinim i drugim w klasyfikacji Juhą Kankkunenem[27]. W sezonie 1992 wystartował jeszcze w Rajdzie Katalonii, jednak nie ukończył go na skutek wypadnięcia z trasy na 11. odcinku specjalnym[28]. W sezonie 1992 Delecour zajął 6. miejsce w klasyfikacji generalnej mistrzostw świata. Zdobył w nich 45 punktów[29].

W sezonie 1993 Delecour startował nowym samochodem, Fordem Escortem RS Cosworth[9]. Po raz pierwszy wystartował w nim w styczniowym Rajdzie Monte Carlo. Od 2. do 20. odcinka specjalnego był liderem rajdu, jednak ostatecznie przegrał w nim z Didierem Auriolem o 15 sekund[16]. W marcu Delecour wziął udział w Rajdzie Portugalii. Odniósł w nim swoje pierwsze zwycięstwo w mistrzostwach świata w karierze. Ukończył go z przewagą 55 sekund nad drugim Massimem Biasionem i 2:40 minuty nad trzecim Andreą Aghinim[30]. W kwietniowym Rajdzie Korsyki Delecour także walczył o zwycięstwo. Ostatecznie wygrał go z przewagą 1:02 minuty nad Didierem Auriolem i 2:42 minuty nad François Chatriotem[31]. Odbywającego się na przełomie maja i czerwca Rajdu Grecji Delecour nie ukończył. W jego Fordzie Escorcie doszło do awarii silnika[32]. W sierpniu po raz czwarty w sezonie stanął na podium. Zajął wówczas 2. miejsce w Rajdzie Nowej Zelandii. Do zwycięzcy Colina McRae stracił 27 sekund[33]. We wrześniu Delecour był trzeci w Rajdzie Australii. Przegrał w nim jedynie z dwoma fińskimi kierowcami, Juhą Kankkunenem i Arim Vatanenem[34]. Kolejnego rajdu Delecour nie ukończył. Na 7. odcinku specjalnym uległ on wypadkowi[35]. W przedostatnim rajdzie sezonu, Rajdzie Katalonii Delecour zwyciężył. Drugiego Auriola wyprzedził o minutę, a trzeciego Kankkunena o 4:09 minuty[36]. Przed ostatnim rajdem sezonu, Rajdem Wielkiej Brytanii, Delecour nadal miał szanse na mistrzostwo świata. Do lidera mistrzostw Juhy Kankkunena tracił 13 punktów[37]. Rajd Wielkiej Brytanii wygrał Kankkunen, a Delecour przyjechał na 4. pozycji, przez co został wicemistrzem świata[38].

Sezon 1994 Delecour rozpoczął od startu w Rajdzie Monte Carlo. Walczył w nim o zwycięstwo z Juhą Kankkunenem i ostatecznie wygrał ten rajd z przewagą 1:05 minuty nad Finem[39]. W marcu wziął udział w Rajdzie Portugalii. Na 12. odcinku specjalnym wycofał się na skutek awarii silnika[40]. W maju 1994 Delecour jadąc po zakupy samochodem przyjaciela, Ferrari F40, miał wypadek. Zderzył się z lokalnym kierowcą rajdowym, trenującym przed jednym z lokalnych rajdów. Rajdowiec nie doznał obrażeń, jednak Delecour doznał złamań stopy, przez co stracił połowę sezonu[16]. W sierpniu wrócił do startów. Wystartował w Rajdzie Finlandii. Zajął w nim 4. miejsce[41]. Październikowego Rajdu San Remo Delecour nie ukończył. Powodem wycofania się z rajdu były problemy z silnikiem[42]. W listopadzie Delecour pojechał w Rajdzie Wielkiej Brytanii. Po 7. odcinku specjalnym został wykluczony z rajdu przez stewardów. Powodem wykluczenia było przypadkowe skrócenie trasy przez Francuza[43]. W sezonie 1994 Delecour zajął 8. miejsce w mistrzostwach świata. Zdobył 30 punktów[44].

W sezonie 1995 Delecour nadal startował Fordem Escortem RS Cosworth, jednak już nie w zespole Forda, a w belgijskim zespole R.A.S. Ford[9]. Sezon rozpoczął od startu w Rajdzie Monte Carlo. Zajął w nim 2. miejsce, a do zwycięzcy Carlosa Sainza stracił 2.25 minuty[45]. Dwóch kolejnych rajdów Delecour nie ukończył. Z Rajdu Szwecji wyeliminowała go awaria silnika, a w Rajdzie Portugalii miał wypadek[9]. W maju po raz drugi w sezonie stanął na podium. Zajął 2. miejsce w Rajdzie Korsyki przegrywając o 15 sekund z Didierem Auriolem[46]. Następnie w lipcu Delecour zajął 6. pozycję w Rajdzie Nowej Zelandii. We wrześniu na skutek wypadku nie ukończył Rajdu Australii, a w październiku był czwarty w Rajdzie Katalonii. Z kolei w listopadzie wycofał się z Rajdu Wielkiej Brytanii z powodu awarii dyferencjału[9]. W sezonie 1995 Delecour zajął 4. miejsce w mistrzostwach świata. Zdobył 46 punktów[47].

1996-2000

Peugeot 306 Maxi – tym samochodem Delecour startował w latach 1997-1998

Rok 1996 Delecour rozpoczął od startu w Rajdu Monte Carlo. Pojechał w nim samochodem Peugeot 306 Maxi z pilotem Hervé'm Sauvage'm. Zajął w tym rajdzie 2. miejsce i przegrał jedynie z rodakiem Patrickiem Bernardinim[48]. W lutym wziął udział w Rajdzie Szwecji i był to jedyny start Delecoura w mistrzostwach świata w sezonie 1996. W szwedzkim rajdzie Francuz zajął 11. pozycję[49]. Do końca 1996 roku Delecour startował jedynie w rajdach mistrzostw Europy i mistrzostw Francji[9]. W marcu w Rajdzie El Corte Inglés (mistrzostwa Europy) zajął 2. miejsce[50]. W mistrzostwach Europy stawał na podium jeszcze czterokrotnie: w Rajdzie Alzacji (3. miejsce), w Rajdzie Mont-Blanc (2. miejsce), Rajdzie Antibes (zwycięstwo) i Critérium des Cévennes (zwycięstwo)[9]. W mistrzostwach Francji zajął 3. miejsce za Gillesem Panizzim i Philippe'm Bugalskim[51].

Sezon 1997 Delecour rozpoczął od starcie w rajdzie mistrzostw Francji, Rajdzie Lyon-Charbonnières-Rhône, w którym zajął 2. miejsce, przegrywając o 2 sekundy z Gillesem Panizzim[52]. W kwietniu wystartował w mistrzostwach świata, w Rajdzie Katalonii. Dojechał w nim na 5. pozycji, ale po zakończeniu rajdu został zdyskwalifikowany za naprawę i pomoc poza strefą serwisową[53]. Następnie Delecour pojechał w innym rajdzie mistrzostw świata, Rajdzie Korsyki. Zajął w nim 4. pozycję tracąc do 3. w klasyfikacji Panizziego 17 sekund[54]. W 1997 roku Delecour pojechał także w innych rajdach mistrzostw Francji oraz mistrzostw Europy. W rajdach mistrzostw Europy dwukrotnie stawał na podium. Był drugi w Rajdzie du Rouergue oraz zwyciężył w Rajdzie du Var[9]. W sezonie 1997 Delecour zajął 3. miejsce w mistrzostwach Francji[55].

W styczniu 1998 roku Delecour pojechał w Rajdzie Monte Carlo w ramach mistrzostw świata. W rajdzie tym dojechał na 10. pozycji w klasyfikacji generalnej[56]. W kwietniu wystartował w Rajdzie Katalonii. Zajął w nim 8. miejsce[57]. W maju Delecour walczył o zwycięstwo w Rajdzie Korsyki. Ostatecznie zajął w nim 2. miejsce przegrywając ze zwycięzcą Colinem McRae o 27,2 sekundy[58]. Czwartym i ostatnim rajdem mistrzostw świata, w którym Delecour pojechał w 1998 roku, był Rajd San Remo. Delecour nie ukończył go. Wycofał się na 17. odcinku specjalnym na skutek awarii układu elektrycznego[59]. W 1998 roku Delecour wziął także udział w jednym rajdzie mistrzostw Europy. W Rajdzie du Condroz-Huy, w którym jechał samochodem Ford Escort WRC, zajął 3. lokatę[60].

Sezon 1999 Delecour rozpoczął od startu w Rajdzie Monte Carlo. Jadąc Fordem Escortem WRC był w nim czwarty. Do trzeciego Didiera Auriola stracił 8,4 sekundy[61]. Następnie Delecour pojechał Toyotą Corollą WRC w mistrzostwach Europy, w Rajdzie El Corte Inglés. Odpadł z niego już na 1. odcinku specjalnym[62]. W trakcie sezonu 1999 Delecour stał się członkiem fabrycznego zespołu Peugeota[63]. Przez cały sezon miewał jednak problemy ze swoim Peugeotem 206 WRC. Rajdu Korsyki nie ukończył na skutek awarii układu elektrycznego, a Rajdu Grecji na skutek awarii układu napędowego. W Rajdzie Finlandii był dziewiąty, a w Rajdzie San Remo nie dojechał do mety z powodu problemów z układem elektrycznym. Z kolei zarówno z Rajdu Australii, jak i Rajdu Wielkiej Brytanii Delecoura wyeliminowała awaria skrzyni biegów[9].

Pierwszym rajdem sezonu 2000, w którym Delecour wystartował, był Rajd Monte Carlo. Francuz nie ukończył go na skutek awarii silnika na 7. odcinku specjalnym[64]. Następnie był siódmy w Rajdzie Szwecji, piąty w Rajdzie Portugalii, siódmy w Rajdzie Katalonii, trzynasty w Rajdzie Argentyny i dziewiąty w Rajdzie Grecji. Z kolei z Rajdu Nowej Zelandii wypadł na skutek awarii skrzyni biegów, a w Rajdzie Finlandii dojechał na 6. pozycji[9]. W Rajdzie Cypru Delecour po raz pierwszy w sezonie stanął na podium. Był w nim trzeci i przegrał jedynie z Carlosem Sainzem i Colinem McRae[65]. W odbywającym się na przełomie września i października Rajdzie Korsyki Delecour walczył o zwycięstwo Gillesem Panizzim. Ostatecznie przegrał z rodakiem o 33,5 sekundy[66]. W Rajdzie San Remo Delecour także był drugi i także przegrał z Panizzim, tym razem o 16,8 sekundy[67]. W listopadowym Rajdzie Australii po raz czwarty z rzędu stanął na podium. Był trzeci za Marcusem Grönholmem i Richardem Burnsem[68]. Z kolei w ostatnim rajdzie sezonu, Rajdzie Wielkiej Brytanii Delecour był szósty[69]. W sezonie 2000 zajął 6. miejsce w mistrzostwach świata. Zdobył 24 punkty[70].

2001-2002

Delecour w Fordzie Focusie WRC podczas Rajdu Finlandii 2001

W styczniu 2001 Delecour został kierowcą zespołu Forda, w którym stał się trzecim kierowcą obok Carlosa Sainza i Colina McRae[71]. Swój debiut w nowym zespole zaliczył w Rajdzie Monte Carlo. Startując w nim Fordem Focusem WRC zajął 3. miejsce i przegrał w nim jedynie z Tommim Mäkinenem oraz Sainzem[72]. Następnie w lutowym Rajdzie Szwecji był piąty, podobnie jak w marcowym Rajdzie Portugalii. W drugiej połowie marca zajął 6. pozycję Rajdzie Katalonii, a w maju był siódmy w Rajdzie Argentyny[9]. W czerwcu Delecour nie ukończył Rajdu Cypru. Powodem wycofania się Francuza z cypryjskich zawodów była awaria silnika na 12. odcinku specjalnym[73]. Z kolei w Rajdzie Grecji Delecour zajął 5. lokatę[74]. W lipcu Delecour wystartował w rajdzie mistrzostw Europy, Rajdzie Niemiec. Stanął w nim na podium. Był trzeci za Philippe'm Bugalskim i Raimundem Baumschlagerem[75]. Następnie zajął 4. miejsce w Rajdzie Safari, a z Rajdu Finlandii wycofał się na skutek awarii układu napędowego. W Rajdzie Nowej Zelandii był dwunasty, w Rajdzie San Remo – szósty, a w Rajdzie Korsyki – dziesiąty[9]. W listopadzie Delecour pojechał w Rajdzie Australii. Na 14. odcinku specjalnym uderzył w dwa drzewa. Jego pilot, Daniel Grataloup, został odwieziony do szpitala w Perth. Doznał kilku złamań, a także urazu prawego płuca. 14. oes został odwołany[76]. W ostatnim rajdzie sezonu, Rajdzie Wielkiej Brytanii Delecour nie wziął udziału. W sezonie 2001 zdobył 15 punktów i zajął 9. pozycję w klasyfikacji generalnej[77].

Delecour w Mitsubishi Lancerze WRC na odcinku specjalnym Rajdu Niemiec 2002

Przed sezonem 2002 Delecour odszedł z zespołu Forda i podpisał kontrakt z zespołem Mitsubishi. Jego partnerem w Mitsubishi został Szkot Alister McRae[78]. W zespole Mitsubishi zadebiutował w styczniowym Rajdzie Monte Carlo. Jadąc Mitsubishi Lancerem WRC zajął w nim 9. pozycję[79]. W lutowym Rajdzie Szwecji Delecour dojechał na 34. miejscu z powodu problemów w samochodem[80]. Także w kolejnych rajdach Delecour nie zdobywał punktów w mistrzostwach świata. W Rajdzie Korsyki był siódmy, w Rajdzie Katalonii – dziewiąty, a w Rajdzie Cypru – trzynasty. Następnie nie ukończył Rajdu Argentyny, w którym miał wypadek, a w Rajdzie Akropolu dojechał na 11. miejscu. Nie ukończył zarówno Rajdu Safari, w którym doznał awarii silnika oraz Rajdu Finlandii, w którym uszkodził zawieszenie. W Rajdzie Niemiec Delecour był dziewiąty, w Rajdzie San Remo – dziesiąty, a w Rajdzie Nowej Zelandii – dziewiąty[9]. W listopadowym Rajdzie Australii, podobnie jak rok wcześniej, Delecour miał wypadek. Wraz z pilotem Danielem Grataloupem zostali odwiezieni do szpitala w Perth na obserwację, jednak obaj nie doznali obrażeń[81]. Innego listopadowego rajdu, Rajdu Wielkiej Brytanii, Delecour także nie ukończył z powodu wypadku[82].

Od 2003

Delecour w samochodzie Porsche 996 GT34 podczas Rajdu Lyon-Charbonnière 2007

Po sezonie 2002 Delecour odszedł z zespołu Mitsubishi[9]. W 2003 roku wystartował w jednym w rajdzie. W odbywającym się w ramach mistrzostw Europy na przełomie lipca i sierpnia Rajdzie Madery Delecour wystartował samochodem Peugeot 206 WRC w barwach zespołu H.F. Grifone SRL. W rajdzie tym zajął 3. miejsce za Miguelem Camposem i Brunem Thiry'm[83].

W 2005 roku Delecour wziął udział w Rajdzie Valais w mistrzostwach Szwajcarii. Pojechał w nim samochodem Renault Clio S1600 i zajął w nim 2. pozycję. Do zwycięzcy rajdu, Oliviera Gilleta stracił 2:12,6 minuty[84].

W 2007 roku Delecour startował Porsche 996 GT34 w asfaltowych mistrzostwach Francji, jednak w tych zawodach nie osiągnął sukcesów[9]. Do rajdów wrócił w 2011 roku. Wtedy też wystartował w odbywającym się w ramach Intercontinental Rally Challenge, Rajdzie Monte Carlo. Jadąc Peugeotem 207 S2000 zajął w nim 5. miejsce[85]. W lipcu pojechał Dacią Logan w jednym z rajdów o mistrzostwo Rumunii, Rajdzie Sibiu. Dojechał w nim na 17. pozycji w klasyfikacji generalnej[86].

Delecour w Fordzie Fieście RS WRC na jednym z odcinków specjalnych Rajdu Monte Carlo 2012

Rok 2012 Delecour rozpoczął od startu w Rajdzie Monte Carlo w mistrzostwach świata. Jadąc samochodem Ford Fiesta RS WRC z pilotem Dominique'm Savignonim zajął w nim 6. miejsce[87]. W marcu rozpoczął starty w rajdach o mistrzostwo Rumunii samochodem Renault Mégane RS, a następnie także Peugeotem 207 S2000. W maju zwyciężył w Rajdzie Moldovei, a do końca sezonu wygrał jeszcze trzy inne rajdy o mistrzostwo Rumunii: Rajd Aradului, Rajd Tara Barsei i Rajd Iaşului-Dunlop. Dzięki tym zwycięstwom wywalczył swoje pierwsze rajdowe mistrzostwo Rumunii[88]. W 2012 roku pojechał również w dwóch rajdach Intercontinental Rally Challenge. W pierwszym z nich, Rajdzie Korsyki, zajął 15. miejsce[89]. Z kolei w lipcu wystartował w Rajdzie Sibiu. Zajął w nim 3. miejsce za Andreasem Mikkelsenem i Patrikiem Flodinem[90].

W 2013 roku Delecour startował w cyklu mistrzostw Europy oraz ponownie mistrzostw Rumunii[9]. W mistrzostwach Europy pojechał w czterech rajdach. W austriackim Rajdzie Jänner zajął 7. pozycję[91]. W lutym wziął udział w łotewskim Rajdzie Liepāja Ventspils. Stanął w nim na podium. Był trzeci i przegrał jedynie z Jarim Ketomaa i Craigiem Breenem[92]. W maju zajął 5. miejsce w Rajdzie Korsyki[93]. Natomiast w lipcu był drugi w rumuńskim Rajdzie Sibiu. Do zwycięzcy, Jana Kopecky'ego stracił 3:02,8 minuty[94]. W mistrzostwach Rumunii zwyciężył pięciokrotnie. Wygrał takie rajdy jak: Tess Rally, Rajd Timis, Rajd Transylwanii, Rajd Arafului i Rajd Moldovei. Po raz drugi w karierze wywalczył mistrzostwo Rumunii[95].

Rok 2014 Delecour rozpoczął od startu w mistrzostwach świata, w Rajdzie Monte Carlo. Pojechał w nim Fordem Fiestą RS WRC, jednak już na 1. odcinku specjalnym wycofał się z powodu zablokowania się pedału gazu[96]. W mistrzostwach Rumunii, w których jechał Peugeotem 207 S2000 oraz Subaru Imprezą STi N14, zwyciężył czterokrotnie: w Tess Rally, Rajdzie Dunaju, Rajdzie Transylwanii i Rajdzie Moldovei. Po raz trzeci w karierze został rajdowym mistrzem Rumunii[97]. W październiku pojechał samochodem Porsche 997 GT3 w mistrzostwach świata, w Rajdzie Alzacji. Zajął w nim 37. miejsce[98].

Życie prywatne

Delecour jest mężem Priscilli (z domu de Belloy), byłej modelki. Startowała ona również w rajdach. Zwyciężyła między innymi w mistrzostwach Francji Kobiet[99]. Brała również udział w kilku rajdach mistrzostw świata i mistrzostw Europy[100]. Od 1998 roku pomaga swojemu mężowi w robieniu notatek na szutrowych trasach[101]. Delecour ma czterech synów[102].

Zwycięstwa w Mistrzostwach Świata

NrRajdSezonPilotSamochód
1Portugalia Rajd Portugalii1993Daniel GrataloupFord Escort RS Cosworth
2Francja Rajd Korsyki1993Daniel GrataloupFord Escort RS Cosworth
3Hiszpania Rajd Katalonii1993Daniel GrataloupFord Escort RS Cosworth
4Monako Rajd Monte Carlo1994Daniel GrataloupFord Escort RS Cosworth

Starty w rajdach WRC

SezonZespółSamochód12345678910111213141516PunktyMiejsce
1984François DelecourTalbot Samba RallyeMCO
67		SWE
-		POR
-		KEN
-		FRA
-		GRE
-		NZL
-		ARG
-		FIN
-		ITA
-		CIV
-		GBR
-		0-
1986François DelecourPeugeot 205 GTIMCO
NU		SWE
-		POR
-		KEN
-		FRA
-		GRE
-		NZL
-		ARG
-		FIN
-		CIV
-		ITA
-		GBR
-		USA
-		0-
1987François DelecourPeugeot 205 GTIMCO
20		SWE
-		POR
-		KEN
-		FRA
-		GRE
-		USA
-		NZL
-		ARG
-		FIN
-		CIV
-		ITA
-		GBR
-		0-
1989François DelecourPeugeot 309 GTISWE
NU		MCO
-		POR
-		KEN
-		FRA
-		GRE
-		NZL
-		ARG
-		FIN
-		AUS
-		ITA
-		CIV
-		GBR
-		0-
1990Peugeot FrancePeugeot 309 GTIMCO
9		POR
-		KEN
-		FRA
NU		GRE
-		NZL
-		ARG
-		FIN
-		AUS
-		ITA
-		CIV
-		GBR
-		254.
1991Q8 Team FordFord Sierra RS Cosworth 4x4Monako
3		Szwecja
-		Portugalia
NU		Kenia
-		Francja
NU		Grecja
NU		Nowa Zelandia
-		Argentyna
-		Finlandia
-		Australia
-		Włochy
4		Wybrzeże Kości Słoniowej
-		Hiszpania
3		Wielka Brytania
6		407.
1992Ford Motor Co.Ford Sierra RS Cosworth 4x4Monako
4		Szwecja
-		Portugalia
NU		Kenia
-		Francja
2		Grecja
5		Nowa Zelandia
-		Argentyna
-		Finlandia
NU		Australia
-		Włochy
3		Wybrzeże Kości Słoniowej
-		Hiszpania
NU		Wielka Brytania
-		456.
1993Ford Motor Co.Ford Escort RS CosworthMonako
2		Szwecja
-		Portugalia
1		Kenia
-		Francja
1		Grecja
NU		Argentyna
-		Nowa Zelandia
2		Finlandia
-		Australia
3		Włochy
NU		Hiszpania
1		Wielka Brytania
4		1122.
1994Ford Motor Co.Ford Escort RS CosworthMonako
1		Portugalia
NU		Kenia
-		Francja
-		Grecja
-		Argentyna
-		Nowa Zelandia
-		Finlandia
4		Włochy
NU		Wielka Brytania
DK		308.
1995R.A.S. FordFord Escort RS CosworthMonako
2		Szwecja
NU		Portugalia
NU		Francja
2		Nowa Zelandia
6		Australia
NU		Hiszpania
4		Wielka Brytania
NU		464.
1996Ford Motor Co.Ford Escort RS CosworthSzwecja
11		Kenia
-		Indonezja
-		Grecja
-		Argentyna
-		Finlandia
-		Australia
-		Włochy
-		Hiszpania
-		0-
1997Peugeot SportPeugeot 306 MaxiMonako
-		Szwecja
-		Kenia
-		Portugalia
-		Hiszpania
DK		Francja
4		Argentyna
-		Grecja
-		Nowa Zelandia
-		Finlandia
-		Indonezja
-		Włochy
-		Australia
-		Wielka Brytania
-		317.
1998Peugeot SportPeugeot 306 MaxiMonako
10		Szwecja
-		Kenia
-		Portugalia
-		Hiszpania
8		Francja
2		Argentyna
-		Grecja
-		Nowa Zelandia
-		Finlandia
-		Włochy
NU		Australia
-		Wielka Brytania
-		610.
1999François Delecour
Peugeot Esso		Ford Escort WRC[a]
Peugeot 206 WRC		Monako
4		Szwecja
-		Kenia
-		Portugalia
-		Hiszpania
-		Francja
NU		Argentyna
-		Grecja
NU		Nowa Zelandia
-		Finlandia
9
-		Włochy
NU		Australia
NU		Wielka Brytania
NU		316.
2000Peugeot EssoPeugeot 206 WRCMonako
NU		Szwecja
7		Kenia
-		Portugalia
5		Hiszpania
7		Argentyna
13		Grecja
9		Nowa Zelandia
NU		Finlandia
6		Cypr
3		Francja
2		Włochy
2		Australia
3		Wielka Brytania
6		246.
2001Ford Motor Co.Ford Focus WRCMonako
3		Szwecja
5		Portugalia
5		Hiszpania
6		Argentyna
7		Cypr
NU		Grecja
5		Kenia
4		Finlandia
NU		Nowa Zelandia
12		Włochy
6		Francja
10		Australia
NU		Wielka Brytania
-		159.
2002Marlboro Mitsubishi RalliartMitsubishi Lancer WRCMonako
9		Szwecja
34		Francja
7		Hiszpania
9		Cypr
13		Argentyna
NU		Grecja
11		Kenia
NU		Finlandia
NU		Niemcy
9		Włochy
10		Nowa Zelandia
9		Australia
NU		Wielka Brytania
NU		0-
2012M-Sport Ford World Rally TeamFord Fiesta RS WRCMonako
6		Szwecja
-		Meksyk
-		Portugalia
-		Argentyna
-		Grecja
-		Nowa Zelandia
-		Finlandia
-		Niemcy
-		Wielka Brytania
-		Francja
-		Włochy
-		Hiszpania
-		817.
2014François DelecourFord Fiesta RS WRC
Porsche 997[b]		Monako
NU		Szwecja
-		Meksyk
-		Portugalia
-		Argentyna
-		Włochy
-		Polska
-		Finlandia
-		Niemcy
-		Australia
-		Francja
37		Hiszpania
-		Wielka Brytania
-		0

Starty w rajdach IRC

SezonZespółSamochód12345678910111213PunktyMiejsce
2011François DelecourPeugeot 207 S2000MON
5		KAN
-		KOR
-		JAŁ
-		YPR
-		AZO
-		BAR
-		MEC
-		SAN
-		SZK
-		CYP
-		1019.
2012François DelecourPeugeot 207 S2000AZO
-		KAN
-		IRE
-		KOR
15		TAR
-		YPR
-		SMR
-		SIB
3		BAR
-		JAŁ
-		SLI
-		SAN
-		CYP
-		1526.

Uwagi

  1. ↑ Prywatnym Fordem Escortem WRC startował jedynie w Rajdzie Monte Carlo.
  2. ↑ Prywatnym Porsche 997 startował jedynie w Rajdzie Francji.

Przypisy

  1. ↑ a b François Delecour profile (ang.). juwra.com. [dostęp 2014-10-01].
  2. ↑ François Delecour profile (fr.). Jolly Club. [dostęp 2014-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-10)].
  3. ↑ François Delecour, du mont Cassel à Monte-Carlo (fr.). L’Humanité.fr. [dostęp 2014-10-01].
  4. ↑ 52. Rallye Monte Carlo 1984 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  5. ↑ 53. Rallye Monte Carlo 1985 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  6. ↑ 54. Rallye Monte Carlo 1986 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  7. ↑ 22. 24 Heures d'Ypres 1986 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  8. ↑ 55. Rallye Monte Carlo 1987 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  9. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u François Delecour profile (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  10. ↑ 23. Rallye d'Antibes 1988 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  11. ↑ 34. Rallye du Var 1988 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  12. ↑ 32. Rallye Alpin – Behra 1989 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  13. ↑ 33. Tour de Corse – Rallye de France 1989 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  14. ↑ 58. Rallye Monte Carlo 1990 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  15. ↑ 34. Tour de Corse – Rallye de France 1990 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  16. ↑ a b c Francois Delecour profile (ang.). Rally Paradise. [dostęp 2014-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-05-29)].
  17. ↑ 59. Rallye Monte Carlo 1991 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  18. ↑ 25. Rallye de Portugal – Vinho do Porto 1991 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  19. ↑ 33. Rallye Sanremo – Rallye d’Italia 1991 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  20. ↑ La fiche de Francois Delecour (fr.). l'Equipe. [dostęp 2014-10-01].
  21. ↑ 27. Rallye Catalunya – Costa Brava 1991 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  22. ↑ 47. Lombard RAC Rally 1991 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  23. ↑ Season 1991 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  24. ↑ 60. Rallye Monte Carlo 1992 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  25. ↑ 26. Rallye de Portugal – Vinho do Porto 1992 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  26. ↑ 36. Tour de Corse – Rallye de France 1992 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  27. ↑ 34. Rallye Sanremo – Rallye d’Italia 1992 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  28. ↑ 28. Rallye Catalunya – Costa Brava 1992 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  29. ↑ Season 1992 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  30. ↑ 27. Rallye de Portugal – Vinho do Porto 1993 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  31. ↑ 37. Tour de Corse – Rallye de France 1993 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  32. ↑ 40. Acropolis Rally 1993 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  33. ↑ 23. Rothmans Rally New Zealand 1993 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  34. ↑ 6. Telecom Rally Australia 1993 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  35. ↑ 35. Rallye Sanremo – Rallye d’Italia 1993 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  36. ↑ 29. Rallye Catalunya – Costa Brava 1993 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  37. ↑ Season 1993 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  38. ↑ 49. Network Q RAC Rally 1993 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  39. ↑ 62. Rallye Monte Carlo 1994 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  40. ↑ 28. TAP Rallye de Portugal 1994 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  41. ↑ 44. Neste 1000 Lakes Rally 1994 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  42. ↑ 36. Rallye Sanremo – Rallye d’Italia 1994 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  43. ↑ RAC Rally 1994 Results (ang.). juwra.com. [dostęp 2014-10-01].
  44. ↑ Season 1994 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  45. ↑ 63. Rallye Monte Carlo 1995 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  46. ↑ 39. Tour de Corse – Rallye de France 1995 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  47. ↑ Season 1995 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  48. ↑ 64. Rallye Monte Carlo 1996 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  49. ↑ 45. International Swedish Rally 1996 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  50. ↑ 20. Rallye El Corte Inglés 1996 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  51. ↑ France 1996 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  52. ↑ 49. Rallye Lyon-Charbonnières-Rhône 1997 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  53. ↑ Rally Catalunya 1997 (ang.). worldrally.net. [dostęp 2014-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-05)].
  54. ↑ 41. Tour de Corse – Rallye de France 1997 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  55. ↑ France 1997 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  56. ↑ 66. Rallye Monte Carlo 1998 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  57. ↑ 34. Rallye Catalunya – Costa Brava 1998 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  58. ↑ 42. Tour de Corse – Rallye de France 1998 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  59. ↑ 40. Rallye Sanremo – Rallye d’Italia 1998 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  60. ↑ 25. Rallye du Condroz-Huy 1998 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  61. ↑ 67. Rallye Monte Carlo 1999 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  62. ↑ 23. Rallye El Corte Inglés 1999 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  63. ↑ Peugeot – Season 1999 (ang.). juwra.com. [dostęp 2014-10-01].
  64. ↑ 68. Rallye Monte Carlo 2000 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  65. ↑ 28. Cyprus Rally 2000 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  66. ↑ 44. V-Rally Tour de Corse – Rallye de France 2000 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  67. ↑ 42. Rallye Sanremo – Rallye d’Italia 2000 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  68. ↑ 13. Telstra Rally Australia 2000 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  69. ↑ 56. Network Q Rally of Great Britain 2000 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  70. ↑ Season 2000 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  71. ↑ Delecour joins Ford for 2001. (ang.). Crash.net. [dostęp 2014-10-01].
  72. ↑ 69. Rallye Monte Carlo 2001 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  73. ↑ 29. Cyprus Rally 2001 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  74. ↑ 48. Acropolis Rally 2001 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  75. ↑ 20. ADAC Rallye Deutschland 2001 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  76. ↑ Rally Australia 2001 (ang.). worldrally.net. [dostęp 2014-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-16)].
  77. ↑ Season 2001 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  78. ↑ Delecour and Alister McRae join Mitsubishi. (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  79. ↑ 70. Rallye Monte Carlo 2002 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  80. ↑ 51. Uddeholm Swedish Rally 2002 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  81. ↑ Rally Australia: Delecour, Grataloup medical update (ang.). motorsport.com. [dostęp 2014-10-01].
  82. ↑ 58. Network Q Rally of Great Britain 2002 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  83. ↑ 44. Rali Vinho da Madeira 2003 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  84. ↑ 46. Rallye International du Valais 2005 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  85. ↑ 79. Rallye Monte Carlo 2011 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  86. ↑ 11. Raliul Sibiului 2011 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  87. ↑ 80. Rallye Monte Carlo 2012 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  88. ↑ Romania 2012 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  89. ↑ 55. Tour de Corse 2012 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  90. ↑ Francois Delecour po Rajdzie Sibiu. v10.pl. [dostęp 2014-10-01].
  91. ↑ 30. Internationale Jänner Rallye 2013 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  92. ↑ Momenty Delecoura. autoklub.pl. [dostęp 2014-10-01].
  93. ↑ 56. Tour de Corse 2013 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  94. ↑ Rajd Sibiu: Komplet zwycięstw oesowych Kopecky'ego – Czech wygrywa rumuńską rundę ERC. v10.pl. [dostęp 2014-10-01].
  95. ↑ Romania 2013 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  96. ↑ 82. Rallye Monte Carlo 2014 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  97. ↑ Romania 2014 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  98. ↑ 5. Rallye de France – Alsace 2014 (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  99. ↑ Five François Delecour facts (ang.). FIA ERC. [dostęp 2014-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-08)].
  100. ↑ Priscille de Belloy profile (ang.). eWRC. [dostęp 2014-10-01].
  101. ↑ The power of love… (ang.). Max Rally. [dostęp 2014-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-08)].
  102. ↑ Des routes sinueuses du rallye à celles sableuses du Paris-Dakar : le nouveau rêve d'un champion (fr.). La Voix du Nord. [dostęp 2014-10-01].

Media użyte na tej stronie

Flag of Portugal.svg
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Flag of Côte d'Ivoire.svg
Flag of the Ivory Coast, written by Jon Harald Søby, modified by Zscout370. The colors match to what is reported at http://fotw.vexillum.com/flags/ci.html.
Flag of Indonesia.svg
bendera Indonesia
Peugeot 306 Rallye.jpg
Peugeot 306 Rallye - Musée Peugeot Sochaux
François Delecour(1).jpg
Autor: Eric HOUDAS, Licencja: CC BY-SA 4.0
François Delecour à Châteaudun en 2017
Francois Delecour's 1993 Ford Escort RS Cosworth from Rally Portugal 2013-12-07 08-58.jpg
Autor: User:Havard01, Licencja: CC BY-SA 3.0
Francois Delecour's 1993 Ford Escort RS Cosworth from Rally Portugal
033 Andersson Axelsson 02.jpg
Autor: RobindesB, Licencja: CC BY-SA 3.0
Delecour-Savignoni in Rallye de Monte-Carlo 2012
Fd ford.jpg
Autor: Pasi Piesanen, Licencja: CC BY-SA 3.0
World Rally Championship WRC Rally Finland 2001
Delecour, Rally Germany 2002.jpg
Autor: Lancer WRC, Licencja: CC BY-SA 4.0
François Delecour, Mitsubishi Lancer WRC, Rallye Deutschland 2002
006 Delecour Ronfort 03.jpg
Autor: RobindesB, Licencja: CC BY-SA 3.0
Delecour-Ronfort rallye de Lyon-Charbonnière 2007