François Doubin

François Doubin
Data i miejsce urodzenia

23 kwietnia 1933
Paryż

Data i miejsce śmierci

18 czerwca 2019
Saint-Ouen-de-Sécherouvre

Zawód, zajęcie

polityk, urzędnik państwowy, menedżer

Alma Mater

École nationale d’administration

Stanowisko

przewodniczący Lewicowej Partii Radykalnej (1985–1988), minister delegowany (1988–1992)

Partia

Lewicowa Partia Radykalna

Odznaczenia
Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

François Doubin (ur. 23 kwietnia 1933 w Paryżu, zm. 18 czerwca 2019 w Saint-Ouen-de-Sécherouvre[1]) – francuski polityk, urzędnik państwowy i menedżer, w latach 1985–1988 przewodniczący Lewicowej Partii Radykalnej, w latach 1988–1992 minister delegowany.

Życiorys

Kształcił się w zakresie literatury w Instytucie Nauk Politycznych w Paryżu. Absolwent École nationale d’administration z 1963. Od 1957 do 1959 pracował w gabinecie ministra Félixa Houphouët-Boigny’ego, od 1963 do 1965 był urzędnikiem cywilnym w ministerstwie ekonomii i przemysłu. W latach 1965–1985 pracował w koncernach motoryzacyjnych: początkowo w Saviem, a od 1968 w Renault, gdzie kolejno zajmował stanowiska dyrektora działów dużego eksportu, rozwoju, silników, projektów specjalnych, komunikacji, a ostatecznie dyrektora generalnego[2][3].

Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Lewicowej Partii Radykalnej: od 1978 do 1985 był jej sekretarzem krajowym, następnie do 1988 przewodniczącym. W 1984 został radnym Soligny-la-Trappe, a także kandydował do Parlamentu Europejskiego (w ramach wspólnej listy z ekologami Brice’a Lalonde’a oraz UCR). W latach 1988–1992 zasiadał w rządach Michela Rocarda i Edith Cresson jako minister delegowany (wiceminister) ds. handlu, rzemiosła i konsumpcji przy ministrze przemysłu i planowania przestrzennego. Był odpowiedzialny za wprowadzenie prawa reformującego kontrakty franczyzy[4][5]. Od 1989 do 2001 pozostawał merem Argentan, a od 1998 do 2004 zasiadał w radzie Dolnej Normandii. W latach 1992–1996 był dyrektorem generalnym rządowej agencji promocji handlu zagranicznego CFCE, działał także jako doradca ministra handlu zagranicznego i wiceprezes zrzeszenia rzemieślników i rękodzielników[1][3].

Oficer Legii Honorowej (2001).

Przypisy

  1. a b François Doubin, ancien maire d’Argentan et ancien ministre, est décédé. ouest-france.fr, 18 czerwca 2019. [dostęp 2020-03-18]. (fr.).
  2. François Doubin, ancien ministre radical de Mitterrand est décédé. parismatch.com, 19 czerwca 2019. [dostęp 2020-03-18]. (fr.).
  3. a b François Doubin. whoswho.fr. [dostęp 2020-03-18]. (fr.).
  4. Gérard Gerard: Commerce : François Doubin récompensé par le Prix Jean-Paul Clément de l’Iref. officieldelafranchise.fr, 8 października 2012. [dostęp 2020-03-18]. (fr.).
  5. Fiche pratique : La Loi Doubin. toute-la-franchise.com, 26 listopada 2015. [dostęp 2020-03-18]. (fr.).