François Mansart

François Mansart
François Mansart – portret z epoki
Data i miejsce urodzenia	23 stycznia 1598 Paryż
Data i miejsce śmierci	23 września 1666 Paryż
Narodowość	francuska
Wpłynął na	Barok we Francji
Praca
Budynki	pałac w Maisons-Laffitte

François Mansart (ur. 23 stycznia 1598 w Paryżu, zm. 23 września 1666, tamże) – architekt francuskiego baroku.

Życiorys

Pochodził ze skromnej rodziny mistrza stolarskiego. Architektury uczył się u krewnego Germaina Gaultiera, który pracował z Salomonem de Brosse. Twórczość de Brossa wywarła duży wpływ na Mansarta^[1]. Mansart był perfekcjonistą i współpraca z nim nie była łatwa^[1]; mówiono, że potrafi zburzyć wznoszoną budowlę i zacząć pracę od nowa. Jego indywidualny styl czerpał z baroku, z tradycji francuskich, i z klasycyzmu^[1]. Wiele jego dzieł uległo przebudowie.

Dzieła

• pałac w Maisons-Laffitte^[1]
• kościół Val-de-Grâce w Paryżu - tylko początek budowy ^[1]
• zamek w Balleroy^[1]
• zamek w Berny^[2]
• świątynia w paryskiej dzielnicy Le Marais^[1]
• Hôtel de Toulouse w Paryżu^[3]
• Skrzydło Orleańskie zamku w Blois^[1]
• Hôtel de la Vrillière w Paryżu^[4]
• Hôtel de Guénégaud w Paryżu^[5]
• Hôtel Carnavalet^[6]
• Château de Villette w Condécourt^[7]
• zamek w Guiry-en-Vexin^[8]

Pracował między innymi dla kardynała Mazarin, dlatego około 1650 stał się celem ataków Frondy. Również król Ludwik XIV był mu mniej przychylny niż Ludwik XIII i regentka Anna Austriaczka. Jego projekty przebudowy Luwru i królewskiego mauzoleum w Saint-Denis zostały odrzucone^[9].

Mimo tego wywarł wielki wpływ na architekturę, początkowo we Francji, a następnie w całej Europie. Spopularyzował on typ dachu na jego cześć nazwany mansardowym^[10] oraz plan w kształcie podkowy. Bardzo popularne pałace entre cour et jardin były wzorowane na jego projekcie pałacu w Maisons-Laffitte^[1]. Jules Hardouin-Mansart, architekt Ludwika XIV, był jego ciotecznym wnukiem ^[1].

Przypisy