François d’Orléans (1961–2017)
 | Ten artykuł od 2017-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| Data i miejsce urodzenia | 7 lutego 1961 |
|---|---|
| Data śmierci | 31 grudnia 2017 |
François d’Orléans (ur. 7 lutego 1961 w Paryżu, zm. 31 grudnia 2017[1]) – polityk francuski, najstarszy syn Henriego d’Orléans, orleańskiego pretendenta do tronu Francji, i Marii Teresy Wirtemberskiej.
Życiorys
Wywodzi się z rodu Burbonów orleańskich, jego przodek Ludwik Filip I zasiadał na tronie francuskim w latach 1831-1848. Jego dziadkiem ze strony matki był zaś Filip Albert, książę Wirtembergii – pretendent do tronu Wirtembergii jako "Filip II" (1893–1975). Imię François otrzymał na cześć wuja.
Opiekował się swoją młodszą siostrą – Blanką (ur. 1962), podobnie jak on sam, chorą na toksoplazmozę. Do 2006 był tytularnym delfinem Francji, ale większość orleanistów i tak uważała jego młodszego brata Jeana (ur. 1965) za następcę tronu. W 2001 François d’Orléans oficjalnie zrzekł się tytułu delfina na rzecz młodszego brata (gdyby został królem, byłby pierwszym od setek lat królem który nie był delfinem w momencie intronizacji).
W 2007 bez powodzenia startował do francuskiego Zgromadzenia Narodowego (zajął 2. miejsce w swoim okręgu i zabrakło mu 30 głosów do zwycięstwa). Jak powiedział, w czerwcu 2009 zamierzał startować w wyborach do Parlamentu Europejskiego. Przewodził Francuskiemu Stronnictwu Rojalistycznemu. Reprezentował program nowoczesnej monarchii, gdzie król miałby uprawnienia podobne do tych jakie ma Harald V w Norwegii.