François de Foix Candale
![]() | |
Data urodzenia | 10 sierpnia 1512 |
---|---|
Data śmierci | 5 lutego 1594 |
Biskup Aire i Dax | |
Okres sprawowania | 1578-1594 |
Wyznanie | katolicyzm |
Kościół | rzymskokatolicki |
Nominacja biskupia | 18 lipca 1576 |
Sakra biskupia | 1578 |
François de Foix-Candale lub Franciscus Flussas Candalla[1]. (ur. 10 sierpnia 1512, zm. 5 lutego 1594) – najmłodszy syn Fryderyka de Foix oraz Franciszki de Rochefoucauld, biskup Aire, który przeszedł do historii jako ogólnie szanowany naukowiec, matematyk i alchemik.
Agrippa d’Aubigné opisał dzieje jego laboratorium, w którym wyprodukował lecznicze, sławne panaceum o nazwie Eau de Candale (Woda Candala). W 1566 przygotował słowo wstępne i łaciński przekład Elementów geometrii Euklidesa, powtórzone w wydaniach z lat 1578 oraz 1602. Holendrzy uważają, że to wydanie, przetłumaczone na holenderski (1695, wcześniejsze wydania były niepełne), pozwalające opanować geometrię, w następnym wieku pozwoliło Holandii wejść w złoty okres rozwoju. Dzięki znajomości geometrii Północna Holandia stała się światowym liderem na polu nawigacji, kartografii i astronomii. W 1574 Foix de Candale opublikował w Bordeaux nowe łacińskie tłumaczenie Hermesa Trismegistosa pod tytułem Pimandras utriaque lingua restitutus. Wydanie dedykowane Maksymilianowi IV, było dwujęzyczne, na lewych stronach umieszczono tekst łaciński natomiast na prawych tekst grecki zaczerpnięty z wydania Turnebusa z poprawkami dokonanymi przez Scaligera. Tam, gdzie wersja grecka Turnebusa odbiega od wersji łacińskiej Foix dodaje na marginesie odpowiednie adnotacje.
Bibliografia
Przypisy
Media użyte na tej stronie
Portrait de François de Foix-Candale, évêque d'Aire-sur-l'Adour.