Franca Raimondi
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 8 lipca 1932 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 1988 |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność | 1953 – początek lat 80. |
| Wydawnictwo | Fonit Cetra |
Franca Raimondi (ur. 8 lipca 1932 w Monopoli, zm. 1988 w Rzymie) – włoska wokalistka, zwyciężczyni Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo w 1956 roku z piosenką „Aprite le finestre”, reprezentantka Włoch podczas 1. Konkursu Piosenki Eurowizji w 1956 roku z tą samą piosenką.
Biografia i kariera artystyczna
Franca Raimondi urodziła się 8 lipca 1932 roku w Monopoli[1]. Studiowała języki na uniwersytecie śpiewając jednocześnie dla rozrywki w rodzinnym mieście, dopóki nie podjęła decyzji o wyjeździe na północ Włoch, do Turynu, gdzie podjęła pracę w fabryce FIATa[2]. Dala się poznać w 1953 roku wygrywając konkurs radiowy. W roku następnym wygrała festiwal Ugole d’oro, zorganizowany przez czasopismo telewizyjne Sorrisi e Canzoni. W 1955 roku została zakwalifikowana do udziału w finale Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo[1]. Wygrała Festiwal w 1956 roku z piosenką „Aprite le finestre”[2]. Z tą samą piosenką reprezentowała Włochy podczas finału 1. Konkursu Piosenki Eurowizji w 1956 zajmując ex aequo 2. miejsce (z pozostałymi uczestnikami)[3]. Piosenka znalazła się na 10. miejscu najlepiej sprzedawanych singli we Włoszech w tym samym roku[4].
W 1957 roku wygrała międzynarodowy festiwal w Nicei. W następnym roku uczestniczyła w konkursie Canzonissima. Odbyła długie tournée po Kanadzie i Stanach Zjednoczonych zyskując dużą popularność[1].
Pod koniec 1959 roku powróciła do Włoch, by wziąć udział w programie radiowym Uno contro tutti, prowadzonym przez Mario Rivę. W 1960 roku wzięła udział w Festiwalu Piosenki Neapolitańskiej z piosenką „Canzone all’antica”[5].
Karierę artystyczną kontynuowała do początku lat 80.[1]
Zmarła w Rzymie w 1988 roku[5].
W 2004 roku gmina Monopoli w uznaniu jej zasług dla regionu nadała jej imię pierwszemu konkursowi piosenkarskiemu, przeznaczonemu tylko dla kobiet[1].
Dyskografia
Single (78 obr.)
- 1956 – „Aprite le finestre”[1][5]
- 1956 – „Lucia e Tobia/Sogni d’or”[1]
- 1956 – „Il trenino del destino”[1][5]
- 1956 – „La colpa fù”/„La valle del sole”[1][5]
- 1956 – „La vita è un paradiso di bugie”[5]
Single (45 obr.) i EP-ki
- 1956 – „Il trenino del destino”[1]
- 1956 – „Aprite Le Finestre”/„Amami Se Vuoi”/„Sole e rose”/„La colpa fù” (EP)[1]
- 1958 – „Pazzarella”/„Musica per tutti”[1]
- 1958 – „Io chiederò”/„Vedo te”[1]
- 1960 – „Segretamente”/„Cucù sette”[1]
- 1960 – „Canzone all’antica”/„Serenatella co si e co 'o no”[1]
- 1960 – „Se dino no, tu dici si”/„Passion flower”[1]
- 1961 – „Mostra le tue vie”[1]
Albumy kompilacyjne
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s La voce delle donne: Franca Raimondi (wł.). www.lavocedelledonne.it. [dostęp 2015-08-17].
- ↑ a b Massimo Emanuelli: 50 anni di storia della televisione attraverso la stampa settimanale. GRECO & GRECO Editori, 2004, s. 58. ISBN 88-7980-346-8. (wł.)
- ↑ Eurovision: Eurovision Song Contest 1956 (ang.). www.eurovision.tv. [dostęp 2015-08-17].
- ↑ Hit Parade Italia: I singoli più venduti del 1956 (wł.). www.hitparadeitalia.it. [dostęp 2015-08-17].
- ↑ a b c d e f Il Discobolo: Franca Raimondi (wł.). www.ildiscobolo.net. [dostęp 2015-08-17].
Linki zewnętrzne
- Franca Raimondi w bazie IMDb (ang.)
- Franca Raimondi na Discogs (ang.)
|
Media użyte na tej stronie
Franca Raimondi al Festival di Sanremo 1956