Frances the Mute

Frances the Mute
Album studyjny zespołu The Mars Volta
Wydany1 marca 2005
Nagrywanylipiec – październik 2004 w Avatar Studios w Nowym Jorku
Gatunekrock progresywny, rock psychodeliczny, rock eksperymentalny
Długość76:57
WydawnictwoGold Standard Laboratories, Universal, Strummer
ProducentOmar Rodríguez-López
Oceny
Album po albumie
Live EP
(2003)
Frances the Mute
(2005)
Scabdates
(2005)

Frances the Mute – drugi album studyjny amerykańskiego progresywnego zespołu The Mars Volta, wydany w USA 1 marca 2005. Słowa utworów często przeskakują tu z hiszpańskiego na angielski; widać wyraźne wpływy jazzu oraz muzyki latynoskiej, szczególnie w utworze "L'Via L'Viaquez". W pierwszym tygodniu płyta Frances the Mute sprzedała się w 123.000 egzemplarzy, a we wrześniu 2006 liczba ta wynosiła już 465.000 sztuk.

Oprawa graficzna powstała z ręki Storma Thorgersona, który stworzył również projekt okładki poprzedniej płyty - De-Loused in the Comatorium. Źródłem inspiracji okładki Frances the Mute były prawdopodobnie obrazy malarza surrealistycznego Renégo Magritte, który stworzył serię dzieł, przedstawiających osoby o twarzach zakrytych tkaniną. Okładka stanowi bezpośrednie nawiązanie do zagadki Publius Enigma związanej z zespołem Pink Floyd; na jednym z obrazków kierowcy w czerwonych kapturach (z utworu "High Hopes") znajdują się na wzgórzu. Prawdopodobnie był to celowy zabieg ze strony zespołu.

Historia

Inżynier dźwięku Jeremy Ward pracował wcześniej jako komornik i pewnego dnia na tylnym siedzeniu samochodu, który miał przejąć, znalazł pamiętnik. Zaczął go czytać i odnalazł w nim wiele podobieństw do swego własnego życia – np. jego autor również został adoptowany. Pamiętnik opowiadał o poszukiwaniu biologicznych rodziców przez jego autora – podczas którego natykał się na różnych ludzi, których imiona posłużyły za kanwę dla nazw wszystkich utworów z albumu Frances the Mute. Ward zmarł jeszcze przed wydaniem płyty.

Dźwięk

Frances the Mute jest podobny do albumu The Mars Volta z 2003 - De-Loused in the Comatorium – w obu pojawiły się tajemnicze, wieloznaczne teksty, w dużym stopniu improwizowane przerywniki muzyczne oraz wielopoziomowa warstwa instrumentalna, przy czym wpływ rocka progresywnego jest bardziej widoczny na Frances the Mute niż na De-Loused in the Comatorium.

Inną cechą charakterystyczną Frances the Mute jest mnogość różnych poziomów w każdym z utworów. Przykładowo, "Cygnus...Vismund Cygnus" zaczyna się od cichych dźwięków gitary akustycznej, do których dołącza delikatny śpiew Cedrica Bixlera-Zavali. Następnie utwór przeradza się w chaotyczną hybrydę funku i metalu, przy czym Bixler-Zavala śpiewa czasami po hiszpańsku. Następnie utwór przechodzi w metrum 29/16 i pojawia się solo gitarowe, a później schodzi crescendo w stylu jazz fusion, po którym grany jest jam w 10/8. Na koniec utworu pojawia się potok ambientowych dźwięków okraszonych niezwykłymi efektami dźwiękowymi.

Lista utworów

  1. "Cygnus....Vismund Cygnus" – 13:02
    • "Sarcophagi"
    • "Umbilical Syllables"
    • "Facilis Descenus Averni"
    • "Con Safo"
  2. "The Widow" – 5:51
  3. "L'Via L'Viaquez" – 12:22
  4. "Miranda That Ghost Just Isn't Holy Anymore" – 13:10
    • "Vade Mecum"
    • "Pour Another Icepick"
    • "Pisacis (Phra-Men-Ma)"
    • "Con Safo"
  5. "Cassandra Gemini" – 32:32
    • "Tarantism"
    • "Plant a Nail in the Navel Stream"
    • "Faminepulse"
    • "Multiple Spouse Wounds"
    • "Sarcophagi"

Przypisy

  • "Cygnus" to po łacinie "łabędź"; istnieje konstelacja o takiej nazwie.
  • "Facilis Descenus Averni" to po łacinie "Łatwe zejście do Piekła".
  • Tytuł utworu "L'Via L'Viaquez" został wydrukowany z błędem jako "L' Via L' Viaquez" na spisie utworów "Frances the Mute".
  • "Vade Mecum" to po łacinie "Chodź Ze Mną".

Dodatkowa płyta DVD w wersji japońskiej

  1. "Frances the Mute" – 14:36 (tylko audio)
    • "In Thirteen Seconds"
    • "Nineteen Sank, While Six Would Swim"
    • "Five Would Grow and One Was Dead"
  2. "Drunkship of Lanterns (live)"
  3. "Cicatriz ESP (live)"
  4. "Televators (live)"

Skład

  • Omar Rodríguez-López – gitara, produkcja
  • Cedric Bixler-Zavala – wokal
  • Jon Theodore – instrumenty perkusyjne
  • Isaiah Ikey Owens – organy
  • Juan Alderete – gitara basowa
  • Marcel Rodríguez-López – perkusja
  • Flea – trąbka na "The Widow" I "Miranda, That Ghost Just Isn't Holy Anymore"
  • John Frusciante – pierwsze dwie solówki gitarowe na "L'Via L'Viaquez"
  • Larry Harlow – fortepian, clavinet na "L'Via L'Viaquez" i "Cassandra Gemini"
  • Lenny Castro – dodatkowy podkład perkusyjny
  • Adrián Terrazas-González – saksofon tenorowy oraz flet na "Cassandra Gemini"
  • Salvador (Chava) Hernandez - trąbka
  • Wayne Bergeron – trąbka
  • Randy Jones – tuba
  • Roger Manning – fortepian
  • Nicholas Lane – puzon
  • William Reichenbach – puzon basowy
  • David Campbell – aranżacja instrumentów smyczkowych
  • Larry Corbett - wiolonczela
  • Suzie Katayama – wiolonczela
  • Skrzypce:
    • Fernano Moreno
    • Erick Hernandez
    • Diego Casillas
    • Ernesto Molina
    • Joel Derouin
    • Roberto Cani
    • Mario De Leon
    • Peter Kent
    • Josefina Vergara
  • Żaby z gatunku Coquí z Puerto Rico

Single

  • "The Widow" (2005)
  • "L'Via L'Viaquez" (2005)

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

4.5 stars.svg
Autor: User:Estoy Aquí, Licencja: CC BY 2.5
4.5/5 stars used for ratings on en.wikipedia