Francesca Schiavone

Francesca Schiavone
Ilustracja
Państwo Włochy
Data i miejsce urodzenia23 czerwca 1980
Mediolan
Wzrost166 cm
Masa ciała64 kg
Grapraworęczna, jednoręczny backhand
Status profesjonalny1998
Zakończenie kariery2018
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje8 WTA, 0 ITF
Najwyżej w rankingu4 (31 stycznia 2011)
Australian OpenQF (2011)
Roland GarrosW (2010)
WimbledonQF (2009)
US OpenQF (2003, 2010)
Gra podwójna
Wygrane turnieje7 WTA, 1 ITF
Najwyżej w rankingu8 (12 lutego 2007)
Australian OpenSF (2009)
Roland GarrosF (2008)
WimbledonSF (2012)
US OpenSF (2006)
Strona internetowa

Francesca Schiavone (ur. 23 czerwca 1980 w Mediolanie) – włoska tenisistka, zwyciężczyni wielkoszlemowego French Open 2010 w grze pojedynczej, finalistka French Open 2011 w singlu i 2008 w grze podwójnej. W swojej karierze wygrała 8 turniejów WTA w grze pojedynczej i 7 w grze podwójnej.

Kariera

1998–2003

W 1998 zaczęła swoją zawodową karierę. W tym roku wygrała swój pierwszy turniej w grze podwójnej w Edynburgu w parze z Antonellą Serra Zanetti. Rok 1998 zakończyła na 295 pozycji w rankingu WTA. W roku 1999 zagrała w turnieju w Rzymie i odpadła od razu w I rundzie. Następnie odpadła w kwalifikacjach do turnieju głównego US Open Sezon 1999 zakończyła na 184 miejscu. W 2000 roku doszła do swojego pierwszego finału w grze pojedynczej, w którym przegrała z Irodą Tulyaganovą 3:6, 6:2, 3:6. Następnie brała udział w kwalifikacjach do turnieju French Open i Wimbledonu, lecz w obu przypadkach przegrała. Lecz w US Open udało jej się pierwszy raz w swojej karierze wejść do turnieju głównego w którym przegrała w III rundzie z Jeleną Dokić 6:7(4), 5:7. Sezon 2000 zakończyła na 80 miejscu. W Australian Open 2001 odpadła już w I rundzie przegrywając 6:7(8), 6:1, 4:6 z Ritą Kuti Kis. Następnie doszła do III rundy w Indian Wells i do ćwierćfinału w Rzymie Na przełomie maja i czerwca brała udział we French Open i doszła do ćwierćfinału. Następnie wygrała swój drugi turniej deblowy w Sopocie w parze z Joannette Kroger. W lipcu doszła do II rundy Wimbledonu, a w US Open odpadła w I rundzie. W turnieju w Moskwie doszła do ćwierćfinału. Sezon 2001 zakończyła na 30 miejscu. W 2002 roku doszła do III rundy w Australian Open i French Open do II rundy Wimbledonu o IV rundy US Open. W Indian Wells i Rzymie doszła do II rundy, a w Toronto do III rundy. W I rundzie odpadła w Berlinie i w Charleston. 2002 roku skończyła na 41 pozycji. W Australian Open w 2003 roku odpadła w I rundzie, we French Open odpadła w II rundzie, na Wimbledonie odpadła w III rundzie, a w US Open doszła do ćwierćfinału. W 2003 roku doszła do finału w Canberze, przegrywając z Meghann Shaughnessy 1:6, 1:6. Sezon skończyła na 20 pozycji w rankingu WTA.

2004

W Australian Open doszła do II rundy. W marcu w Indian Wells odpadła w II rundzie, a w Rzymie doszła do ćwierćfinału. W turnieju French Open doszła do IV rundy. W maju w Warszawie wygrała swój trzeci turniej deblowy. Na Wimbledonie odpadła w II rundzie, natomiast w US Open doszła IV rundy. Na letnich igrzyskach olimpijskich w Atenach doszła do ćwierćfinału. W Moskwie natomiast odpadła w ćwierćfinale. Sezon skończyła na 19 pozycji.

2005

W Australian Open doszła do III rundy. W marcu grała w Indian Wells i doszła do II rundy. W Rzymie doszła do ćwierćfinału. Na drugim turnieju wielkoszlemowym w sezonie we French Open odpadła w IV rundzie. W San Diego doszła do II rundy, natomiast w Zurychu doszła do ćwierćfinału. Na Wimbledonie odpadła już w I rundzie, a w US Open doszła do III rundy. W końcówce sezonu w Moskwie, na Bali i w Hasselt doszła do finału w których przegrała z Mary Pierce, Lindsay Davenport i Kim Clijsters. W turnieju w Dosze wygrała w parze z Alicią Molik turniej wygrywając w finale 6:3, 6:4 z Liezel Huber i Carą Black. W 2005 zakończyła sezon na 13 miejscu w rankingu WTA.

2006

Sezon zaczęła znakomicie dochodząc do finału turnieju w Sydney, w którym przegrała z Justine Henin 6:4, 5:7, 5:7. W Australian Open odpadła w IV rundzie przegrywając z Kim Clijsters 5:7, 4:6. W 2006 roku razem w parze z Květą Peschke wygrały trzy turnieje w Dubaju, w Luksemburgu i w Moskwie. Natomiast w singlu doszła do dwóch finałów w Amelia Island i w Luksemburgu. W turnieju French Open przegrała w IV rundzie ze Swietłaną Kuzniecową 6:1, 4:6, 4:6. W turnieju wimbledońskim przegrała w I rundzie z Melanie South 6:3, 3:6, 4:6. Natomiast w US Open przegrała w III rundzie z Szachar Pe’er 3:6, 7:7, 6:7. Sezon zakończyła na 15 miejscu w rankingu WTA.

2007

W 2007 roku doszła do II rundy Australian Open, Wimbledonu i US Open, natomiast we French Open doszła do III rundy. W lipcu wygrała swój pierwszy turniej w Bad Gastein pokonując w finale Yvonne Meusburger 6:1, 6:4. W turnieju w Zurychu doszła do półfinału. Sezon zakończyła na 25 miejscu.

2008

W sezonie 2008 w Australian Open doszła do III rundy przegrywając z Justine Henin 5:7, 4:6. W turnieju French Open również odpadła w III rundzie, natomiast na Wimbledonie i w US Open dochodziła do II rundy. W Moskwie i w Montrealu odpadała już w I rundach. Na letnich igrzyskach olimpijskich w Pekinie doszła do III rundy. Sezon skończyła na 30 miejscu w rankingu WTA.

2009

W dwóch pierwszych turniejach wielkoszlemowych sezonu odpadała już w I rundzie. Na Wimbledonie wreszcie przełamała złą passę i doszła do ćwierćfinału przegrywając z Jeleną Diemientjewą 2:6, 2:6. W turnieju w Pradze przegrała w finale z Sybille Bammer 6:7, 2:6. W US Open doszła do IV rundy pokonując po drodze jedną z faworytek Wiktoryję Azarankę 4:6, 6:2, 6:2, a przegrywając z Chinką Li Na 2:6, 2:6. W październiku w Osace doszła do finału, w którym przegrała 5:7, 1:6 z Samanthą Stosur. Następnie w Moskwie wygrała swój drugi turniej w karierze pokonując Olgę Goworcową 6:3, 6:0. Sezon zakończyła na 17 miejscu w rankingu WTA.

2010

Sezon 2010 zaczęła od wielkoszlemowego Australian Open w którym doszła do IV rundy przegrywając z Venus Williams 6:3, 2:6, 1:6. Po tym turnieju wzięła udział w turnieju w Paryżu w którym po wygraniu I rundy bez straty gema (6:0, 6:0) przegrała w II z Lucie Šafářovą 5:7, 2:6. W Indian Wells odpadła w III rundzie przegrywając z Aravane Rezaï 7:6, 6:7, 4:6. Na turnieju w Miami również odpadła w III rundzie. W kwietniu Schiavone wygrała swój trzeci turniej w grze pojedynczej na kortach ziemnych w Barcelonie pokonując w finale swoją rodaczkę Robertę Vinci 6:1, 6:1. W Rzymie przegrała w II rundzie z Marią José Martínez Sánchez, natomiast w Madrycie doszła do III rundy przegrywając z Venus Williams. W turnieju French Open pokonując m.in. Li Na, Mariję Kirilenko, Caroline Wozniacki, Jelenę Diemientjewą, a w finale Samanthę Stosur wygrała swój pierwszy wielkoszlemowy turniej. Po paryskim turnieju awansowała na 6 pozycje w rankingu WTA. Na kortach Wimbledonu mistrzyni French Open odpadła już w I rundzie. W turnieju US Open doszła do ćwierćfinału, w którym przegrała z Venus Williams 6:7, 4:6.

2011

Schiavone rozpoczęła sezon od udziału w Pucharze Hopmana, który zakończyła na fazie grupowej, wygrywając jeden mecz singlowy. W Sydney odpadła w pierwszej rundzie po meczu z Alisą Klejbanową. W Australian Open Włoszka awansowała do ćwierćfinału, w którym uległa najwyżej rozstawionej Caroline Wozniacki 3:6, 6:3, 6:3. W deblu nie wygrała meczu. W Pucharze Federacji odniosła jeden triumf i jedną porażkę. W Dubaju osiągnęła trzecią rundę, zaś w Dosze – drugą. W Kuala Lumpur nie wygrała meczu. W zawodach w Indian Wells i Miami zanotowała czwarte rundy. W pierwszym z turniejów przegrała z Szachar Pe’er 4:6, 6:3, 6:7(3), zaś w drugim uległa Agnieszce Radwańskiej 0:6, 2:6. W Dubaju i Indian Wells zawodniczka wygrała po jednym meczu w grze podwójnej.

Okres gry na nawierzchni ceglanej rozpoczęła od porażki z Agnieszką Radwańską w drugiej rundzie w Stuttgarcie. W Madrycie końcowym rezultatem Włoszki była trzecia runda i porażka z Bethanie Mattek-Sands, a w deblu – runda druga. W Rzymie wygrała rundę więcej, osiągającym tym samym ćwierćfinał. W nim lepsza okazała się Samantha Stosur. Kolejnym wynikiem Schiavone był półfinał w Brukseli, gdzie pokonała bez straty seta trzy nierozstawione tenisistki, aby ulec liderce światowych list, Caroline Wozniacki. French Open zakończył się dla zawodniczki finałem, jednakże nie obroniła ona tytułu. W drodze do meczu mistrzowskiego straciła dwa sety, natomiast w ostatnim pojedynku uległa Li Na 4:6, 6:7(0).

Rozgrywki na trawie w Eastbourne zakończyła na porażce z Agnieszką Radwańską w drugiej rundzie zawodów. Na Wimbledonie zanotowała trzecią rundę, przegrywając w niej 6:3, 4:6, 9:11 z Tamirą Paszek. W deblu ponownie nie wygrała meczu.

W Toronto Schiavone została pokonana w trzeciej rundzie przez Lucie Šafářovą 3:6, 3:6. Taki sam rezultat powtórzyła w Cincinnati, lecz tym razem lepsza okazała się Jelena Janković. W grze podwójnej partnerowała jej Andrea Petković, ale ich pierwszy mecz zakończył się porażką. W New Haven pokonała dwie Rumunki Alexandrę Dulgheru i Monikę Niculescu, oddając im po trzy gemy. Do półfinału awansowała dzięki walkowerowi Anabel Mediny Garrigues. W meczu o finał ponownie zwyciężyła Wozniacki. Podczas US Open rozegrała cztery mecze, w tym trzy trzysetowe. W czwartej rundzie nie sprostała Anastasiji Pawluczenkowej. W deblu wygrała jeden mecz, zaś drugi para oddała walkowerem.

Pierwszy mecz w Seulu zakończył się triumfem Wiery Duszewiny w dwóch setach. W grze podwójnej razem z Maríą José Martínez Sánchez mecz ćwierćfinałowy poddały walkowerem. W Pekinie Włoszka wygrała z Bojaną Jovanovski, ale w kolejnym meczu uległa Dominice Cibulkovej 2:6, 2:6. W ostatnim turnieju w sezonie – w Moskwie – przegrała w swoim pierwszym meczu z Kaią Kanepi 4:6, 7:5, 6:7(7).

2012

Sezon rozpoczęła od półfinału w Brisbane. Rozstawiona z numerem trzecim wygrała w ćwierćfinale z Jeleną Janković 5:7, 7:6(2), 6:3, lecz w meczu o finał przegrała z nierozstawioną Kaią Kanepi 3:6, 0:6. W Sydney i Australian Open przegrała już w drugiej rundzie – odpowiednio z Danielą Hantuchovą 5:7, 1:6 i Rominą Oprandi 4:6, 3:6.

Podczas turniejów w Doha i Dubaju przegrała w pierwszych meczach – z Yaniną Wickmayer 6:7(4), 4:6 i Aną Ivanović 1:6, 5:7. Podczas Indian Wells w meczu trzeciej rundy z Lucie Šafářovą skreczowała po przegraniu pierwszego seta 2:6. W Miami i Barcelonie ponownie przegrała w pierwszym meczu, tym razem z Ksieniją Pierwak 4:6, 6:4, 5:7 i Olgą Hawarcową 4:6, 3:6. Porażki w pierwszych meczach zanotowała również w ważnych turniejach w Madrycie i Rzymie – porażki z Varvarą Lepchenko 4:6, 7:6(8), 3:6 i Jekatieriną Makarową 3:6, 4:6.

Pod koniec maja Schiavone mogła się „pochwalić” bilansem w sezonie 8-14. Wówczas przystąpiła do turnieju w Strasburgu, w którym została rozstawiona z numerem drugim. Wreszcie zagrała na miarę oczekiwań i po zwycięstwie 6:4, 6:4 w finale nad Alizé Cornet osiągnęła swój piąty triumf turniejowy WTA. Tydzień później broniła finału we French Open, lecz już w trzeciej rundzie przegrała z Varvarą Lepchenko 6:3, 3:6, 6:8. Porażka kosztowała Włoszkę spadek w rankingu z 12. na 27. miejsce[1].

Miesiąc później wystąpiła w wielkoszlemowym Wimbledonie, w którym przegrała w czwartej rundzie z obrończynią tytułu Petrą Kvitovą 6:4, 5:7, 1:6. Podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich w Londynie przegrała już w drugim meczu z Wierą Zwonariową 3:6, 3:6.

Do końca sezonu wygrała już tylko jeden mecz – podczas turnieju w Tokio pokonała Jarosławę Szwiedową 4:6, 7:6(4), 6:4, by w drugiej rundzie ulec Samancie Stosur 6:4, 2:6, 5:7. We wszystkich pozostałych pięciu turniejach do końca sezonu przegrała w pierwszych meczach. Sezon zakończyła na 35. miejscu w rankingu oraz z bilansem zwycięstw 22-25.

2017

Po przegraniu pierwszej rundy w turnieju Hobart Francesca Schiavone oświadczyła, że 2017 jest jej ostatnim rokiem w karierze zawodowej. Włoszka została pokonana przez Janę Fett 3:6, 2:6[2].

2018

Swój ostatni mecz w zawodach cyklu WTA Tour rozegrała w lipcu w Gstaad, gdy przegrała w pierwszej rundzie z Samanthą Stosur 3:6, 2:6. Podczas US Open ogłosiła zakończenie kariery.

Jak poinformowała rok później, przerwanie kariery i zniknięcie z udziału w życiu publicznym spowodowane było nowotworem złośliwym[3].

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

Występy w grze pojedynczej

Turniej19992000200120022003200420052006200720082009201020112012201320142015201620172018TytułyZ–P
Australian OpenAA1R3R1R2R3R4R2R3R1R4RQF2R1R1R1RQ21R1R0 / 1719 – 17
French OpenAQ3QF3R2R4R4R4R3R3R1RWF3R4R1R3R1R1R1R1 / 1840 – 17
WimbledonAQ12R2R3R2R1R1R2R2RQF1R3R4R1R1R1R2R2RA0 / 1718 – 17
US OpenQ13R1R4RQF4R3R3R2R2R4RQF4R1R1R1R1R1R1R0 / 1828 – 18
Ranking na koniec roku18480304120191315253017711354282121100901 / 70106 – 69

Występy w grze podwójnej

Turniej19992000200120022003200420052006200720082009201020112012201320142015201620172018TytułyZ–P
Australian OpenAAA1RA1R1R3R3R1RSFQF1R1R1RAAAA1R0 / 1211 – 12
French OpenAAA1RAQFAQF3RF3R2RA3R3R1R2RAQFA0 / 1224 – 12
WimbledonAAA1R1R2R1RQF1R2R2RA1RSF1R1R2RA1RA0 / 1411 – 14
US OpenAAA1R2R2R1RSF1R2R2R1R2RA2R1RAA1R0 / 1310 – 13
Ranking na koniec roku117143774034948321943131511001441704301630 / 5156 – 51

Występy w grze mieszanej

Turniej19992000200120022003200420052006200720082009201020112012201320142015201620172018TytułyZ–P
Australian OpenAAAAAAAASFA1RAAAAAAAAA0 / 23 – 2
French OpenAAAA2RAAAAAAAAAAAAAAA0 / 11 – 1
WimbledonAAA2RAAA1RAAAAAA2RAAAAA0 / 32 – 3
US OpenAAAAAAA1RAAAAAAAAAAA0 / 10 – 1
0 / 76 – 7

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 20 (8-12)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwniczkaWynik finału
Finalistka1.12 czerwca 2000TaszkentTwardaUzbekistan Iroda Tulyaganova3:6, 6:2, 3:6
Finalistka2.6 stycznia 2003CanberraTwardaStany Zjednoczone Meghann Shaughnessy1:6, 1:6
Finalistka3.12 września 2005BaliTwardaStany Zjednoczone Lindsay Davenport2:6, 4:6
Finalistka4.10 października 2005MoskwaDywanowa (hala)Francja Mary Pierce4:6, 3:6
Finalistka5.24 października 2005HasseltDywanowa (hala)Belgia Kim Clijsters2:6, 2:6
Finalistka6.9 stycznia 2006SydneyTwardaBelgia Justine Henin-Hardenne6:4, 5:7, 5:7
Finalistka7.3 kwietnia 2006Ponte BeachCeglanaRosja Nadieżda Pietrowa4:6, 4:6
Finalistka8.25 września 2006LuksemburgTwarda (hala)Ukraina Alona Bondarenko3:6, 2:6
Zwyciężczyni1.29 lipca 2007Bad GasteinCeglanaAustria Yvonne Meusburger6:1, 6:4
Finalistka9.19 lipca 2009PragaCeglanaAustria Sybille Bammer6:7(4), 2:6
Finalistka10.12 października 2009OsakaTwardaAustralia Samantha Stosur5:7, 1:6
Zwyciężczyni2.25 października 2009MoskwaTwarda (hala)Białoruś Wolha Hawarcowa6:3, 6:0
Zwyciężczyni3.17 kwietnia 2010BarcelonaCeglanaWłochy Roberta Vinci6:1, 6:1
Zwyciężczyni4.5 czerwca 2010French OpenCeglanaAustralia Samantha Stosur6:4, 7:6(2)
Finalistka11.4 czerwca 2011French OpenCeglana Li Na4:6, 6:7(0)
Zwyciężczyni5.26 maja 2012StrasburgCeglanaFrancja Alizé Cornet6:4, 6:4
Zwyciężczyni6.28 kwietnia 2013MarrakeszCeglanaHiszpania Lourdes Domínguez Lino6:1, 6:3
Zwyciężczyni7.21 lutego 2016Rio de JaneiroCeglanaStany Zjednoczone Shelby Rogers2:6, 6:2, 6:2
Zwyciężczyni8.15 kwietnia 2017BogotaCeglanaHiszpania Lara Arruabarrena6:4, 7:5
Finalistka12.6 maja 2017RabatCeglanaRosja Anastasija Pawluczenkowa5:7, 5:7

Gra podwójna 16 (7-9)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik finału
Zwyciężczyni1.29 lipca 2001SopotCeglanaPołudniowa Afryka Joannette KrugerUkraina Julija Bejhelzimer
Rosja Anastasija Rodionowa
6:4, 6:0
Finalistka1.4 maja 2003WarszawaCeglanaGrecja Eleni DaniiliduPołudniowa Afryka Liezel Huber
Bułgaria Magdalena Maleewa
6:3, 4:6, 2:6
Finalistka2.27 lipca 2003StanfordTwardaKorea Południowa Cho Yoon-jeongZimbabwe Cara Black
Stany Zjednoczone Lisa Raymond
6:7(5), 1:6
Finalistka3.15 lutego 2004ParyżTwarda (hala)Włochy Silvia Farina EliaAustria Barbara Schett
Szwajcaria Patty Schnyder
3:6, 2:6
Zwyciężczyni2.2 maja 2004WarszawaCeglanaWłochy Silvia Farina EliaArgentyna Gisela Dulko
Argentyna Patricia Tarabini
3:6, 6:2, 6:1
Zwyciężczyni3.26 lutego 2005DohaTwardaAustralia Alicia MolikZimbabwe Cara Black
Południowa Afryka Liezel Huber
6:3, 6:4
Finalistka4.9 października 2005FilderstadtTwarda (hala)Czechy Květa PeschkeSłowacja Daniela Hantuchová
Rosja Anastasija Myskina
6:7(1), 1:6
Zwyciężczyni4.25 lutego 2006DubajTwardaCzechy Květa PeschkeRosja Swietłana Kuzniecowa
Rosja Nadieżda Pietrowa
3:6, 7:6(1), 6:3
Finalistka5.22 maja 2006RzymCeglanaCzechy Květa PeschkeSłowacja Daniela Hantuchová
Japonia Ai Sugiyama
6:3, 3:6, 1:6
Zwyciężczyni5.1 października 2006LuksemburgTwarda (hala)Czechy Květa PeschkeNiemcy Anna-Lena Grönefeld
Południowa Afryka Liezel Huber
2:6, 6:4, 6:1
Zwyciężczyni6.15 października 2006MoskwaDywanowaCzechy Květa PeschkeCzechy Iveta Benešová
Rosja Galina Woskobojewa
6:4, 6:7(4), 6:1
Finalistka6.21 października 2007ZurychTwarda (hala)Stany Zjednoczone Lisa RaymondCzechy Květa Peschke
Australia Rennae Stubbs
5:7, 6:7(1)
Finalistka7.7 maja 2008French OpenCeglanaAustralia Casey DellacquaHiszpania Anabel Medina Garrigues
Hiszpania Virginia Ruano Pascual
6:2, 5:7, 4:6
Zwyciężczyni7.2 października 2009TokioTwardaRosja Alisa KlejbanowaSłowacja Daniela Hantuchová
Japonia Ai Sugiyama
6:2, 6:4
Finalistka8.15 kwietnia 2012BarcelonaCeglanaWłochy Flavia PennettaWłochy Sara Errani
Włochy Roberta Vinci
0:6, 2:6
Finalistka9.28 lutego 2014FlorianópolisTwardaHiszpania Sílvia Soler EspinosaHiszpania Anabel Medina Garrigues
Kazachstan Jarosława Szwiedowa
6:7(1), 6:2, 3–10

Występy w Turnieju Mistrzyń

W grze pojedynczej

RokRezultatPrzeciwniczkaWynik
2010Faza grupowaAustralia Samantha Stosur
Dania Caroline Wozniacki
Rosja Jelena Diemientjewa
4:6, 4:6
6:3, 1:6, 1:6
6:4, 6:2

W grze podwójnej

RokRezultatPartnerkaPrzeciwniczkiWynik
2006PółfinałCzechy Květa PeschkeStany Zjednoczone Lisa Raymond
Australia Samantha Stosur
1:6, 4:6

Występy w igrzyskach olimpijskich

Gra pojedyncza

RundaPrzeciwniczkaWynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Atenach 2004, reprezentując państwo  Włochy [11]
I runda Japonia: Shinobu Asagoe6:3, 7:6(4)
II runda Korea Południowa: Cho Yoon-jeong2:6, 7:6(0), 6:4
III runda Kolumbia: Fabiola Zuluaga6:7(5), 6:1, 6:3
Ćwierćfinał Rosja: Anastasija Myskina [3]1:6, 2:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo  Włochy
I runda Uzbekistan: Akgul Amanmuradova6:4, 6:2
II runda Polska: Agnieszka Radwańska [8]6:3, 7:6(6)
III runda Rosja: Wiera Zwonariowa [9]6:7(4), 4:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo  Włochy
I runda Czechy: Klára Zakopalová6:3, 3:6, 6:4
II runda Rosja: Wiera Zwonariowa [13]3:6, 3:6

Gra podwójna

RundaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Atenach 2004, reprezentując państwo  Włochy
I rundaWłochy Silvia Farina Elia Słowacja: Ľubomíra Kurhajcová / Martina Suchá6:2, 6:4
II runda Chiny: Li Ting / Sun Tiantian [8]1:6, 6:7(1)
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo  Włochy
I rundaWłochy Flavia Pennetta Australia: Casey Dellacqua / Alicia Molik6:4, 6:4
II runda Chińskie Tajpej: Chan Yung-jan / Chuang Chia-jung [3]7:6(1), 1:6, 8:6
Ćwierćfinał Ukraina: Alona Bondarenko / Kateryna Bondarenko [6]1:6, 6:3, 5:7
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo  Włochy
I rundaWłochy Flavia Pennetta [7] Hiszpania: Anabel Medina Garrigues / Arantxa Parra Santonja7:6(4), 6:4
II runda Chińskie Tajpej: Chuang Chia-jung / Hsieh Su-wei7:6(3), 5:7, 4:6

Przypisy

  1. Ranking na dzień 11.06.2012.
  2. Australian Associated Press: Former French Open champion Francesca Schiavone to retire at end of 2017 (ang.). The Guardian, 2017-01-09. [dostęp 2017-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-09)].
  3. Redakcja Pinbook: Tenisistka Francesca Schavione wytłumaczyła swoje nagłe zniknięcie (pol.). pinbook.pl, 2019-12-18. [dostęp 2019-12-29].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Ambox outdated serious.svg
An outdated clock with a serious icon
Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Chinese Taipei for Olympic games.svg
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
Schiavone WM16 (14) (28339741881).jpg
Autor: si.robi, Licencja: CC BY-SA 2.0
Schiavone WM16 (14)