Francesco Cilea

Francesco Cilea (ur. 23 lipca 1866 w Palmi, zm. 20 listopada 1950 w Varazze) - kompozytor włoski. Studiował w Neapolu, gdzie potem został profesorem gry na fortepianie. Uczył również teorii muzyki we Florencji by w końcu zostać dyrektorem konserwatoriów muzycznych w Neapolu i Palermo. Neapol to także miejsce pierwszego sukcesu Cilei, jaki odniosła opera "Gina", będąca równocześnie pracą dyplomową kompozytora. Cilea w swoich dziełach nawiązywał zarówno do współczesnego mu weryzmu, jak i wcześniejszych tradycji, choćby belcanta. Jego styl bywa określany jako quasi-weryzm. Najbardziej znana opera F. Cilei to "Adriana Lecouvreur", na scenach bywa również obecna "Arlezjanka".

Wybrane utwory

Opery

• "Gina" (1889, Neapol)
• "Tilda" (1892, Florencja)
• "Arlezjanka" (L'Arlesiana, 1897, Mediolan)
• "Adriana Lecouvreur" (1902, Mediolan)
• "Gloria" (1907, Mediolan)
• "Szalone małżeństwo" (Il matrimonio selvaggio, 1909, Mediolan)

Muzyka kameralna

• Foglio d'album op. 41
• Suita na skrzypce i fortepian
• Gocce di ruggiada
• Romanza A-dur
• Melodia F-dur
• Poemat symfoniczny ku czci G. Verdiego

Bibliografia

• Kolekcja "La Scala", nr 27 "Adriana Lecouvreur", Polskie Media Amer.com S.A., Oxford Educational Sp z o.o., 2007
• "Kronika Opery" (str. 262, 280), KRONIKA 1993
• anglojęzyczna wersja Wikipedii