Francesco Cossiga
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 26 lipca 1928 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 17 sierpnia 2010 |
Prezydent Republiki Włoskiej | |
Okres | od 3 lipca 1985 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Premier Włoch | |
Okres | od 4 sierpnia 1979 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
![]() | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Francesco Cossiga (ur. 26 lipca 1928 w Sassari, zm. 17 sierpnia 2010 w Rzymie) – włoski prawnik i polityk, były premier i prezydent kraju, wieloletni parlamentarzysta.
Życiorys
Z wykształcenia prawnik. Pracował zawodowo jako nauczyciel akademicki na Uniwersytecie w Sassari, gdzie wykładał prawo konstytucyjne.
Od młodości związany z Chrześcijańską Demokracją, do której wstąpił w 1945. W 1958 został po raz pierwszy wybrany do Izby Deputowanych. Posłem pozostawał nieprzerwanie do 1983 w ramach III, IV, V, VI, VII i VIII kadencji. W 1966 objął stanowisko podsekretarza stanu w resorcie obrony, które zajmował w kilku rządach. W 1974 Aldo Moro powierzył mu urząd ministra bez teki, a w 1976 urząd ministra spraw wewnętrznych. Funkcję tę pełnił także w gabinecie Giulia Andreottiego. Ustąpił w 1978 po zamordowaniu Aldo Moro, za co przyjął polityczną odpowiedzialność[1].
Porwanie i zabójstwo byłego premiera nie zachwiało jednak jego karierą polityczną. W sierpniu 1979 Francesco Cossiga stanął na czele włoskiego rządu, który tworzyli chadecy, liberałowie i socjaldemokraci[2]. W kwietniu 1980 sformował drugi swój gabinet, wspierany poza Chrześcijańską Demokracją także przez socjalistów i republikanów[3]. Funkcję premiera pełnił do października 1980.
W 1983 wszedł w skład Senatu, następnie został przewodniczącym tej izby włoskiego parlamentu. 24 czerwca 1985 kolegium elektorskie w pierwszy głosowaniu (większością 752 głosów na 977) wybrało go na urząd prezydenta Republiki Włoskiej. Stanowisko to zajmował do 1992, ustąpił na dwa miesiące przed końcem kadencji. Kończył urzędowanie w okresie przemian politycznych, które doprowadziły do radykalnych zmian na włoskiej scenie partyjnej. Jak każdy były prezydent został następnie z urzędu dożywotnim senatorem. Pozostał aktywny w działalności krajowej, m.in. w 1998 zorganizował centrową partię polityczną pod nazwą Unia Demokratów na rzecz Republiki, która jednak rozpadła się rok później.
27 listopada 2006 zapowiedział rezygnację z funkcji senatora, którą jednak w głosowaniu z 31 stycznia 2007 Senat odrzucił większością 178 głosów „przeciw” przy 100 głosach „za”[4].
Francesco Cossiga był kuzynem Enrica Berlinguer, przywódcy Włoskiej Partii Komunistycznej[5].
Był także krótkofalowcem, posiadał znak I0FCG.
Odznaczenia
- Order Zasługi Republiki Włoskiej:
- Wielki Mistrz Orderu Wojskowego Włoch – ex officio (1985–1992)
- Wielki Mistrz Orderu Zasługi za Pracę – ex officio (1985–1992)
- Wielki Mistrz Orderu Gwiazdy Solidarności Włoskiej – ex officio (1985–1992)
- Wielki Mistrz Orderu Vittorio Veneto – ex officio (1985–1992)
- Wielki Łańcuch Orderu Infanta Henryka (Portugalia) – 1990[8]
- Krzyż Wielki Orderu Chrystusa
- Łańcuch Orderu Wyzwoliciela San Martina
- Wielka Wstęga Orderu Leopolda
- Krzyż Wielki Orderu Krzyża Południa
- Łańcuch Orderu Zasługi Chile
- Wielki Order Króla Tomisława
- Krzyż Wielki Orderu Danebroga
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi
- Krzyż Wielki Orderu Sikatuny
- Krzyż Wielki Orderu Legii Honorowej
- Krzyż Wielki Orderu Oranje-Nassau
- Krzyż Wielki z Łańcuchem Orderu Sokoła Islandzkiego
- Łańcuch Orderu Al-Husseina ibn Alego
- Krzyż Wielki Orderu Korony Dębowej
- Łańcuch Orderu Pro Merito Melitensi
- Krzyż Orderu Orła Azteków
- Krzyż Wielki Orderu Słońca Peru
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej
- Stopień Specjalny Krzyża Wielkiego Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec
- Krzyż Wielki Orderu San Marino
- Order Królewski Serafinów
- Złoty Łańcuch Orderu Piusa IX
- Wielki Łańcuch Orderu Oswobodziciela
- Order Flagi
- Krzyż Wielki Orderu Łaźni
- Krzyż Wielki Orderu św. Michała i św. Jerzego
- Krzyż Wielki Świętego Konstantyńskiego Orderu Wojskowego Świętego Jerzego
Przypisy
- ↑ Donald Sassoon: Francesco Cossiga obituary. guardian.co.uk, 18 sierpnia 2010. [dostęp 2011-03-26]. (ang.).
- ↑ Skład pierwszego rządu Francesca Cossigi na stronie Rządu Republiki Włoskiej. [dostęp 2011-03-26]. (wł.).
- ↑ Skład drugiego rządu Francesca Cossigi na stronie Rządu Republiki Włoskiej. [dostęp 2011-03-26]. (wł.).
- ↑ La biografia di Francesco Cossiga. Vita ed attività politica del „Picconatore”. italynews.it, 18 sierpnia 2008. [dostęp 2011-03-26]. (wł.).
- ↑ Mio cugino Berlinguer: Cossiga racconta un leader. corriere.it, 10 czerwca 1994. [dostęp 2011-03-26]. (wł.).
- ↑ Cavaliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it, 29 kwietnia 1992. [dostęp 2012-01-23]. (wł.).
- ↑ Commendatore Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it, 2 czerwca 2006. [dostęp 2012-01-23]. (wł.).
- ↑ Cidadãos Estrangeiros Agraciados com Ordens Portuguesas. presidencia.pt. [dostęp 2012-01-23]. (port.).
Bibliografia
- Francesco Cossiga. quirinale.it. [dostęp 2011-03-26]. (wł.).
- Francesco Cossiga na stronie Senatu XVI kadencji. [dostęp 2011-03-26]. (wł.).
Media użyte na tej stronie
Baretka Krzyża Wielkiego Orderu Wyzwoliciela San Martina
Baretka Krzyża Wielkiego Orderu Słońca Peru
Autor: KarlHeintz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka Krzyża Wielkiego Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej
Baretka: Order Zasługi RFN – Stopień Specjalny Krzyża Wielkiego.
Baretka brytyjskiego Orderu św. Michała i św. Jerzego.
This is a logo for European Council and the Council of the European Union. The logo is inspired by the lantern-shaped structure at the heart of the Europa building, the headquarters of both institutions.
Baretka: Order Al-Husajna Ibn Alego – Jordania.
Autor: Wissenschaftler-Uni, Licencja: CC BY-SA 4.0
Justicia - Konstantinischer St. Georgs-Orden
nastrino della medaglia di Commendatore dell'ordine al merito della Repubblica Italiana
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Baretka Krzyża Wielkiego Orderu Korony Dębowej (Luxemburg)
Baretka Krzyża Wielkiego Orderu Zasługi Chile
Autor: Image sourced from 'Medals of the World' website: http://www.medals.org.uk/index.htm, Licencja: CC BY 2.5
Ribbon of the Order of the Bath
Autor: Jsc96, Licencja: CC BY-SA 4.0
Plakietka (metalowa baretka) Złotego Orderu Wolności (Słowenia)
Baretka: Order Sikatuny – I Klasa (wz. 2003), Wielki Łańcuch (Raja).
Baretka: Order Flagi Węgierskiej Republiki Ludowej z Brylantami.
medal bar of knight of great Cross of the Ordine militare d'Italia (Military Order of Italy
Francesco Cossiga's signature.
Autor: Borodun, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: Ordem of the Seraphim. Sweden. True size for the template.
Baretka: Order Zasługi Republiki Włoskiej – Komandor (od 2001).
Autor: Macesito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka Rycerza Wielkiego Krzyża Orderu Oranje-Nassau
Baretka Krzyża Wielkiego Orderu Świętego Maryna
ribbon of the medal of Grand Cross of the Croce Rossa Italiana
Baretka Wielkiej Wstęgi Orderu Wyzwoliciela
Baretka Krzyża Wielkiego Orderu Sokoła Islandzkiego
Baretka Orderu Orła Azteków II klasy
Baretka: Order Piusa IX – Kawaler Kollany – Watykan / Stolica Apostolska.
Ribbon bar of the Italian medal of Knight of the Order of Vittorio Veneto
Autor: Arturolorioli, Licencja: CC BY-SA 3.0
Order of Malta ribbons (Collar, Pro Meriti Melitensi Order - Civilians)
(c) dati.camera.it, CC BY 4.0
Italian Prime Minister Aldo Moro (c.1963-1968, definitely not later than 1972)
Ribbon of an order of king Tomislav
Baretka Krzyża Wielkiego Orderu Zasługi
nastrino della croce di cavaliere dell'Ordine al merito del lavoro