Francesco Pignatelli

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	3 października 1683
Konsekrator	Carlo Pio di Savoia
Współkonsekratorzy	Giuseppe Bologna; Gregorio Giuseppe Gaetani de Aragonia
Konsekrowani biskupi
Franz Anton Adolph von Wagensperg	1703
Marco Antonio de Rosa	1705
Bartolomeo Gambadoro	1705
Raffaele Maria Filamondo	1705
Giovanni Matteo Vitelloni	1707
Nicola Centomani	1707
Pietro Luigi Carafa	1713
Domenico Invitti	1725
Współkonsekrowani biskupi
Joseph-Emmanuel de la Trémoille	1719

Francesco Pignatelli
	Kardynał biskup
Kraj działania	Państwo Kościelne
Data i miejsce urodzenia	6 lutego 1652 ; Senise
Data i miejsce śmierci	5 grudnia 1734 ; Neapol
	Arcybiskup Neapolu
Okres sprawowania	19 lutego 1703–5 grudnia 1734
	Dziekan Kolegium Kardynalskiego
Okres sprawowania	25 czerwca 1726–5 grudnia 1734
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Nominacja biskupia	27 września 1683
Sakra biskupia	3 października 1683
Kreacja kardynalska	17 grudnia 1703; Klemens XI
Kościół tytularny	SS. Marcellino e Pietro (11 lutego 1704); biskup Sabiny (26 kwietnia 1719); biskup Frascati (12 czerwca 1724); biskup Porto e S. Rufina (19 listopada 1725)

Francesco Pignatelli (ur. 6 lutego 1652 — zm. 5 grudnia 1734) – włoski kardynał.

Życiorys

Pochodził z wicekrólestwa Neapolu. W 1665 wstąpił do zakonu teatynów. W 1684 dzięki rekomendacji króla Hiszpanii Karola II został arcybiskupem Tarentu. Nuncjusz apostolski w Polsce od marca 1700 do lutego 1703, kiedy został arcybiskupem Neapolu. Był krewnym papieża Innocentego XII (1691-1700), jednak nominację kardynalską otrzymał dopiero od jego następcy Klemensa XI w grudniu 1703. Początkowo był kardynałem prezbiterem tytułu SS. Marcellino e Pietro, ale w 1719 uzyskał promocję do rangi kardynała biskupa Sabiny, a następnie Frascati (1724) i Porto e Santa Rufina (1725), pozostając jednocześnie arcybiskupem Neapolu. Uczestniczył w konklawe 1721, konklawe 1724 i konklawe 1730. Dziekan Kolegium Kardynalskiego od 25 czerwca 1726. Zmarł w Neapolu w wieku 82 lat, został pochowany w neapolitańskim kościele teatynów.

Bibliografia

The Cardinals of the Holy Roman Church

Lata 1130–1378	Wilhelm (1130–1137) Corrado Demetri (1137–1138) Gilles (1138–1139) Corrado Demetri (1139–1153) Imar (1153–1159) Gregorio Centu (1159–1162) Ubaldo de Lucca (1162–1181) Konrad von Wittelsbach (1181–1200) Ottaviano di Paoli (1200–1206) Pietro Gallocia (1206–1211) Giovanni di San Paolo (1211–1214) Niccolò de Romanis (1214–1218) Guido Papareschi (1218–1221) Ugolino Conti di Segni (1221–1227) Pelagio Galvani (1227–1230) Jean d’Abbeville (1230–1237) Jacques de Vitry (1237–1240) Romano Bonaventura (1240–1243) Rinaldo Conti di Jenne (1243–1254) Odon de Châteauroux (1254–1273) Jan z Toledo (1273–1275) Pedro Julião Reboli (1275–1276) Bertrand de Saint-Martin (1276–1278) Ordoño Alvares (1278–1285) Bentivenga da Bentivengi (1285–1289) Latino Malabranca Orsini (1289–1294) Gerardo Bianchi (1294–1302) Giovanni Boccamazza (1302–1309) Leonardo Patrasso (1309–1311) Giovanni Minio da Morrovalle (1311–1313) Niccolò Alberti (1313–1321) Berenger Fredol (1321–1323) Berenguer Fredol (1323) Guillaume Godin (1323–1336) Pierre Desprès (1336–1361) Élie Talleyrand de Périgord (1361–1364) Guy de Boulogne (1364–1373) Angelic de Grimoard (1373–1378)
Obediencja „rzymska”	Pietro Corsini (1378–1381) Philippe d’Alençon (1381–1397) Pileo di Prata (1397–1400) Angelo Acciaioli (1404–1408) Enrico Minutoli (1408) Antonio Correr (1408–1415)
Obediencja „awiniońska”	Angelic de Grimoard (1373–1388) Pietro Corsini (1388–1405) Gui de Malsec (1405–1408) Jean Flandrin (1408–1415)
Obediencja „pizańska”	Gui de Malsec (1409–1412) Jean de Brogny (1412–1415)
Lata 1415–1503	Angelo Correr (1415–1417) Jean de Brogny (1417–1419) Baldassare Cossa (1419) Jean de Brogny (1419–1426) Angelo d’Anna de Sommariva (1426–1428) Giordano Orsini (1428–1438) Antonio Correr (1438–1445) Pierre de Foix (1445–1449) Amadeusz Sabaudzki (1449–1451) Pierre de Foix (1451–1464) Bessarion (1464–1472) Guillaume d’Estouteville (1472–1483) Rodrigo Borgia (1483–1492) Oliviero Carafa (od 1492)
Lata od 1503	Oliviero Carafa (do 1511) Raffaele Sansoni Riario (1511–1521) Bernardino Lopez de Carvajal (1521–1523) Francesco Soderini (1523–1524) Niccolò Fieschi (1524) Alessandro Farnese (1524–1534) Giovanni Piccolomini (1535–1537) Giovanni Domenico de Cupis (1537–1553) Gian Pietro Carafa (1553–1555) Jean du Bellay (1555–1560) François de Tournon (1560–1562) Rodolfo Pio di Carpi (1562–1564) Francesco Pisani (1564–1570) Giovanni Girolamo Morone (1570–1580) Alessandro Farnese (1580–1589) Giovanni Antonio Serbelloni (1589–1591) Alfonso Gesualdo (1591–1603) Tolomeo Gallio (1603–1607) Domenico Pinelli (1607–1611) François de Joyeuse (1611–1615) Antonio Maria Galli (1615–1620) Antonio Maria Sauli (1620–1623) Francesco Maria Bourbon del Monte (1623–1626) Ottavio Bandini (1626–1629) Giovanni Battista Deti (1629–1630) Domenico Ginnasi (1630–1639) Carlo Emmanuele Pio (1639–1641) Marcello Lante della Rovere (1641–1652) Giulio Roma (1652) Carlo de’ Medici (1652–1666) Francesco Barberini (1666–1679) Cesare Facchinetti (1680–1683) Niccolò Albergati-Ludovisi (1683–1687) Alderano Cibo (1687–1700) Emmanuel–Theodose de la Tour d'Auvergne de Bouillon (1700–1715) Nicolò Acciaioli (1715–1719) Fulvio Astalli (1719–1721) Sebastiano Antonio Tanara (1721–1724) Francesco del Giudice (1724–1725) Fabrizio Paolucci (1725–1726) Francesco Pignatelli (1726–1734) Francesco Barberini (1734–1738) Pietro Ottoboni (1738–1740) Tommaso Ruffo (1740–1753) Pietro Luigi Carafa (1753–1755) Raniero d’Elci (1756–1761) Giuseppe Spinelli (1761–1763) Carlo Alberto Guidoboni Cavalchini (1763–1774) Giovanni Francesco Albani (1774–1803) Henry Benedict Stuart (1803–1807) Leonardo Antonelli (1807–1811) Alessandro Mattei (1814–1820) Giulio Maria della Somaglia (1820–1830) Bartolomeo Pacca (1830–1844) Lodovico Micara (1844–1847) Vincenzo Macchi (1847–1860) Mario Mattei (1860–1870) Costantino Patrizi Naro (1870–1876) Luigi Amat di San Filippo e Sorso (1877–1878) Camillo di Pietro (1878–1884) Carlo Sacconi (1884–1889) Raffaele Monaco La Valletta (1889–1896) Luigi Oreglia di Santo Stefano (1896–1913) Serafino Vannutelli (1914–1915) Vincenzo Vannutelli (1915–1930) Gennaro Granito Pignatelli di Belmonte (1930–1948) Francesco Marchetti Selvaggiani (1948–1951) Eugène Tisserant (1951–1972) Amleto Giovanni Cicognani (1972–1973) Luigi Traglia (1974–1977) Carlo Confalonieri (1977–1986) Agnelo Rossi (1986–1993) Bernardin Gantin (1993–2002) Joseph Ratzinger (2002–2005) Angelo Sodano (2005–2019) Giovanni Battista Re (od 2020)

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Francesco Pignatelli

Życiorys

Bibliografia

Media użyte na tej stronie