Francine Landre

Francine Landre
Data i miejsce urodzenia

26 lipca 1970
Les Abymes

Wzrost

165 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Mistrzostwa Europy
złotoHelsinki 1994sztafeta 4 × 400 m
Igrzyska śródziemnomorskie
złotoAteny 1991sztafeta 4 × 400 m
złotoRadis 2001sztafeta 4 × 400 m
srebroNarbona 1993bieg na 400 m
srebroRadis 2001bieg na 400 m
brązAteny 1991bieg na 400 m

Francine Landre (ur. 26 lipca 1970 w Les Abymes[1][2]) – francuska lekkoatletka, sprinterka, mistrzyni Europy i igrzysk śródziemnomorskich, olimpijka.

Życiorys

Specjalizowała się w biegu na 400 metrów. Odpadła w półfinale tej konkurencji na mistrzostwach Europy juniorów w 1989 w Varaždinie[3].

Zwyciężyła w sztafecie 4 × 400 metrów (która biegła w składzie: Elsa Devassoigne, Véronique Poulain, Landre i Fabienne Ficher) i zdobyła brązowy medal w biegu na 400 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1991 w Atenach[4][5]. Na kolejnych igrzyskach śródziemnomorskich w 1993 w Narbonie zdobyła srebrny medal w biegu na 400 metrów (na tych igrzyskach nie rozgrywano biegu sztafetowego 4 × 400 metrów kobiet)[6]. Zajęła 6. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów i odpadła w półfinale biegu na 400 metrów na mistrzostwach świata w 1993 w Stuttgarcie[7]. Zajęła 3. miejsce w biegu na 400 metrów w zawodach superligi pucharu Europy w 1994 w Birmingham[8].

Zwyciężyła w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: Landre, Viviane Dorsile, Évelyne Élien i Marie-José Pérec) i zajęła 8. miejsce w biegu na 400 metrów na mistrzostwach Europy w 1994 w Helsinkach[9]. Czas uzyskany w begu sztafetowym (3:22,34) jest aktualnym (listopad 2022) rekordem Francji[10]. Landre zajęła 4. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów w zawodach pucharu świata w 1994 w Londynie (sztafeta francuska reprezentowała Europę)[11]. Nie ukończyła biegu eliminacyjnego na 400 metrów na mistrzostwach świata w 1995 w Göteborgu[12].

Zajęła 8. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1996 w Atlancie[1] i 6. miejsce w tej konkurencji na mistrzostwach Europy w 1998 w Budapeszcie[13]. Odpadła w ćwierćfinale biegu na 400 metrów na mistrzostwach świata w 1999 w Sewilli, a na kolejnych mistrzostwach świata w 2001 w Edmonton zajęła 6. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów i odpadła w eliminacjach biegu na 400 metrów[14].

Zwyciężyła w sztafecie 4 × 400 metrów (która biegła w składzie: Anita Mormand, Dorsile, Marie-Louise Bévis i Landre) i zdobyła srebrny medal w biegu na 400 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 2001 w Radisie[15].

Była mistrzynią Francji w biegu na 400 metrów w 1993 i 1994 oraz wicemistrzynią na tym dystansie w 1992, 1995, 1996, 1999, 2001 i 2002, a w hali mistrzynią w biegu na 400 metrów w 1992 i brązową medalistką na tym dystansie w 1991[16][17].

Rekordy życiowe

Rekordy życiowe Landre[2][18]:

  • bieg na 200 metrów – 22,32 s (2 września 2001, Nancy)
  • bieg na 400 metrów – 51,21 s (23 czerwca 2001, Brema)
  • bieg na 400 metrów (hala) – 53,99 s (17 lutego 1999, Liévin)

Przypisy

  1. a b Francine Landre, olympedia.org [dostęp 2022-11-03] (ang.).
  2. a b FRANCINE LANDRE, Fédération Française d’Athlétisme [dostęp 2022-11-03] (fr.).
  3. U20 Championships Tallinn 2021 Statistics Handbook, European Athletics, s. 193 [dostęp 2022-11-03] (ang.).
  4. Gérard Dupuy, Jeux méditerranéens, cdm.athle, 5 lipca 2022, s. 4 [dostęp 2022-11-03] (fr.).
  5. 1991 – Athènes (GRE), (11 juin – 12 juillet), cijm.org.gr, s. 6, 8 [dostęp 2022-11-03] [zarchiwizowane z adresu 2013-07-28] (fr.).
  6. 1993 – AGDE LANGUEDOC-ROUSSILLON (FRA), (16/27 Juin), cijm.org.gr, s. 5 [dostęp 2022-11-03] [zarchiwizowane z adresu 2014-06-24] (fr.).
  7. World Athletics Championships Oregon 22. Statistics Handbook, World Athletics, s. 281, 400–401 [dostęp 2022-11-03] (ang.).
  8. European Cup A Final and Super League (Women), GBRAthletics [dostęp 2022-11-04] (ang.).
  9. European Athletics Championships Munich 2022 Statistics Handbook, European Athletics, s. 629, 633 [dostęp 2022-11-01] (ang.).
  10. Records (Actuel) National, Fédération Française d’Athlétisme [dostęp 2022-11-03] (fr.).
  11. 1st IAAF/VTB Bank Continental Cup IAAF Statistics Handbook Split 2010, IAAF, s. 87 [dostęp 2022-11-03] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-26] (ang.).
  12. World Athletics Championships Oregon 22. Statistics Handbook, World Athletics, s. 281 [dostęp 2022-11-03] (ang.).
  13. European Athletics Championships Munich 2022 Statistics Handbook, European Athletics, s. 645 [dostęp 2022-11-01] (ang.).
  14. World Athletics Championships Oregon 22. Statistics Handbook, World Athletics, s. 282–283, 402–403 [dostęp 2022-11-03] (ang.).
  15. 1991 – Tunis (TUN), (12/15 septembre), cijm.org.gr, s. 6, 8 [dostęp 2022-10-30] [zarchiwizowane z adresu 2013-06-28] (fr.).
  16. Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1991 à 1998, cdm.athle.com, 5 maja 2022, s. 3, 37, 43, 96, 133, 170, 196 [dostęp 2022-11-03] (fr.).
  17. Championnats de France de 1999 à 2003, Fédération Française d’Athlétisme [dostęp 2022-11-03] (fr.).
  18. Francine Landre w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2022-11-03].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Athletics pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.