Francis Demarthon
![]() | ||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | 8 sierpnia 1950 | |||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost | 178 cm | |||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Francis Demarthon (ur. 8 sierpnia 1950 we Frangy[1][2]) – francuski lekkoatleta (sprinter), medalista mistrzostw Europy.
Specjalizował się w biegu na 400 metrów. Zajął 4. miejsce na tym dystansie na halowych mistrzostwach Europy w 1974 w Göteborgu[3].
Na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie zajął 4. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: Jean-Claude Nallet, Daniel Vélasques, Jacques Carette i Demarthon), a w finale biegu na 400 metrów zajął 8. miejsce[4]. Zdobył srebrny medal w 4 × 400 metrów oraz zajął 4. miejsce w biegu na 400 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1975 w Algierze[5]. Zdobył srebrny medal w biegu na 400 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1977 w San Sebastián[6].
Zdobył brązowy medal w biegu na 400 metrów na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze, a francuska sztafeta 4 × 400 metrów zajęła w finale 6. miejsce[7]. Zwyciężył w biegu na 400 metrów i w sztafecie 4 × 400 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1979 w Splicie[5][8].
Wystąpił na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie, gdzie odpadł w ćwierćfinale biegu na 400 metrów, a także zajął 4. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów (biegła w składzie: Jacques Fellice, Robert Froissart, Didier Dubois i Demarthon)[1].
Był mistrzem Francji w biegu na 400 metrów w 1973, 1974, 1978 i 1979 oraz wicemistrzem w 1977, a także mistrzem w hali w 1974 i wicemistrzem w 1977[9].
Rekordy życiowe Francisa Demarthona[2]:
Konkurencja | Data i miejsce | Wynik |
---|---|---|
bieg na 400 metrów | 25 września 1979, Split | 45,89 s |
Przypisy
- ↑ a b Francis Demarthon, olympedia.org [dostęp 2020-07-07] (ang.).
- ↑ a b FRANCIS DEMARTHON, Fédération Française d’Athlétisme [dostęp 2020-02-13] (fr.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook, European Athletics, s. 434 [dostęp 2021-04-18] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 550 [dostęp 2019-11-04] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ a b Gérard Dupuy , Jeux Méditerranéens, cdm.athle, 31 sierpnia 2021, s. 3–4 [dostęp 2021-11-09] (fr.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook, European Athletics, s. 447 [dostęp 2021-04-18] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 553–554, 558 [dostęp 2019-11-04] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Mediterranean Games, GBRAthletics [dostęp 2015-03-03] (ang.).
- ↑ Gérard Dupuy , Les finalistes des championnats de France – 1970 à 1980, cdm.athle.com, 22 października 2021, s. 65, 69, 85, 127, 141, 159, 177 [dostęp 2021-11-09] [zarchiwizowane z adresu 2022-01-03] (fr.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Francis Demarthon (1er des Jeux Méditerranéens 1979), 'Goofy Olympic Sport 80', Panini figurina n°28.