Francis Demarthon

Francis Demarthon
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 sierpnia 1950
Frangy

Wzrost

178 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Mistrzostwa Europy
brązPraga 1978bieg na 400 m
Halowe mistrzostwa Europy
srebroSan Sebastián 1977bieg na 400 m
Igrzyska śródziemnomorskie
złotoSplit 1979bieg na 400 m
złotoSplit 1979sztafeta 4 × 400 m
srebroAlgier 1975sztafeta 4 × 400 m

Francis Demarthon (ur. 8 sierpnia 1950 we Frangy[1][2]) – francuski lekkoatleta (sprinter), medalista mistrzostw Europy.

Specjalizował się w biegu na 400 metrów. Zajął 4. miejsce na tym dystansie na halowych mistrzostwach Europy w 1974 w Göteborgu[3].

Na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie zajął 4. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: Jean-Claude Nallet, Daniel Vélasques, Jacques Carette i Demarthon), a w finale biegu na 400 metrów zajął 8. miejsce[4]. Zdobył srebrny medal w 4 × 400 metrów oraz zajął 4. miejsce w biegu na 400 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1975 w Algierze[5]. Zdobył srebrny medal w biegu na 400 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1977 w San Sebastián[6].

Zdobył brązowy medal w biegu na 400 metrów na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze, a francuska sztafeta 4 × 400 metrów zajęła w finale 6. miejsce[7]. Zwyciężył w biegu na 400 metrów i w sztafecie 4 × 400 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1979 w Splicie[5][8].

Wystąpił na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie, gdzie odpadł w ćwierćfinale biegu na 400 metrów, a także zajął 4. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów (biegła w składzie: Jacques Fellice, Robert Froissart, Didier Dubois i Demarthon)[1].

Był mistrzem Francji w biegu na 400 metrów w 1973, 1974, 1978 i 1979 oraz wicemistrzem w 1977, a także mistrzem w hali w 1974 i wicemistrzem w 1977[9].

Rekordy życiowe Francisa Demarthona[2]:

KonkurencjaData i miejsceWynik
bieg na 400 metrów25 września 1979, Split45,89 s

Przypisy

  1. a b Francis Demarthon, olympedia.org [dostęp 2020-07-07] (ang.).
  2. a b FRANCIS DEMARTHON, Fédération Française d’Athlétisme [dostęp 2020-02-13] (fr.).
  3. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook, European Athletics, s. 434 [dostęp 2021-04-18] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  4. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 550 [dostęp 2019-11-04] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  5. a b Gérard Dupuy, Jeux Méditerranéens, cdm.athle, 31 sierpnia 2021, s. 3–4 [dostęp 2021-11-09] (fr.).
  6. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook, European Athletics, s. 447 [dostęp 2021-04-18] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  7. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 553–554, 558 [dostęp 2019-11-04] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  8. Mediterranean Games, GBRAthletics [dostęp 2015-03-03] (ang.).
  9. Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1970 à 1980, cdm.athle.com, 22 października 2021, s. 65, 69, 85, 127, 141, 159, 177 [dostęp 2021-11-09] [zarchiwizowane z adresu 2022-01-03] (fr.).

Media użyte na tej stronie

Athletics pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Francis Demarthon (1978, Jeux Méditerranéens).jpg
Francis Demarthon (1er des Jeux Méditerranéens 1979), 'Goofy Olympic Sport 80', Panini figurina n°28.