Francis Hunter
| ||||||||||
 (c) Bundesarchiv, Bild 102-08092 / CC-BY-SA | ||||||||||
| Państwo |  Stany Zjednoczone | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 28 czerwca 1894 Nowy Jork | |||||||||
| Data i miejsce śmierci | 2 grudnia 1981 Palm Beach | |||||||||
| Gra | praworęczna, jednoręczny backhand | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Roland Garros | QF (1929) | |||||||||
| Wimbledon | F (1923) | |||||||||
| US Open | F (1928, 1929) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wimbledon | W (1924, 1927) | |||||||||
| US Open | W (1927) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Francis Townsend Hunter, Frank Hunter (ur. 28 czerwca 1894 w Nowym Jorku, zm. 2 grudnia 1981 w Palm Beach) − amerykański tenisista, zwycięzca mistrzostw USA i Wimbledonu w grze podwójnej, mistrz olimpijski w deblu, reprezentant w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa
Praworęczny woleista, dysponujący również silnym serwisem i forhendem, był jednym z czołowych graczy w latach 20. Kilkakrotnie był bliski singlowego tytułu w imprezach wielkoszlemowych, ale w finale Wimbledonu w 1923 roku przegrał z Billem Johnstonem, w finale mistrzostw USA 1928 roku poniósł porażkę z Henrim Cochetem, a rok później z Williamem Tildenem.
Sukcesy odnosił głównie w grze podwójnej. W 1927 roku, w parze z Williamem Tildenem, pokonał w finale mistrzostw USA Billa Johnstona i Richarda Williamsa. W 1924 roku odniósł triumf w zmaganiach deblowych na Wimbledonie, partnerując Vincentowi Richardsowi. Ponadto deblowe mistrzostwo Wimbledonu zdobył także w 1927 roku z Tildenem.
Hunter miał na koncie dwa zwycięstwa wimbledońskie w grze mieszanej, w 1927 roku z Elizabeth Ryan i w 1929 roku z Helen Wills. W parze z Helen Wills dwa razy przegrywał mikstowe finały mistrzostw Francji, w 1928 i 1929 roku.
Wystąpił w trzech edycjach Pucharu Davisa − w 1927, 1928 i 1929 roku. W 1927 Amerykanie wystąpili od razu w finale (przeciwko Francuzom – „Czterem Muszkieterom Tenisa”) jako obrońcy trofeum, a Hunter pojawił się na korcie w deblu, partnerując Tildenowi. Zdobyty punkt deblowy, po zwycięstwie nad Jacques’em Brugnonem i Jeanem Borotrą, dał reprezentacji amerykańskiej prowadzenie 2:1, ale ostatecznie nie wystarczył do obrony Pucharu. W 1928 Hunter w finale również wystąpił w deblu, także z Tildenem, przegrywając z Henrim Cochetem i Jeanem Borotrą, a w 1929 grał jedynie we wcześniejszych rundach. Łączny bilans występów Huntera w Pucharze Davisa to 3 wygrane i 1 porażka w singlu, 1 wygrana i 1 porażka w deblu.
W 1924 roku Hunter w parze z Vincentem Richardsem zdobył złoty medal podczas igrzysk olimpijskich w Paryżu w grze podwójnej. W finale Amerykanie pokonali Francuzów Jacques’a Brugnona i Henriego Cocheta 4:6, 6:2, 6:3, 2:6, 6:3.
Hunter pięciokrotnie znalazł się w czołowej dziesiątce rankingu amerykańskiego między 1922 a 1929 rokiem, w tym jako wicelider w 1927, 1928 i 1929, a także trzy razy w czołowej dziesiątce nieoficjalnego rankingu światowego, w 1928 roku na 4. miejscu. Poza najbardziej prestiżowymi mistrzostwami USA na kortach trawiastych, dwa razy wygrywał halowe mistrzostwa w singlu i trzy razy w deblu. W finałach singlowych pokonał w 1922 roku Franka Andersona, w 1930 roku Juliusa Seligsona, ponadto w 1923 i 1924 przegrywał finały z Richardsem, a w 1929 z Borotrą. Tytuły deblowe w halowych mistrzostwach USA zdobył w 1923 i 1924 z Richardsem oraz w 1929 roku z Tildenem.
W 1931 roku Hunter został jednym z pierwszych tenisistów zawodowych, po Richardsie i Tildenie. Odbył serię pokazowych spotkań z Tildenem i Karelem Koželuhem, w 1933 roku przegrał w finale mistrzostw USA profesjonalistów z Richardsem. W 1937 roku został promotorem tenisa zawodowego i zasłynął podpisaniem kontraktu z Brytyjczykiem Fredem Perrym.
W 1961 roku nazwisko Huntera wpisano do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.
Finały w turniejach wielkoszlemowych
Gra pojedyncza (0–3)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 1923 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Bill Johnston | 0:6, 3:6, 1:6 |
| Finalista | 2. | 1928 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta |  Henri Cochet | 6:4, 4:6, 6:3, 5:7, 3:6 |
| Finalista | 3. | 1929 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | William Tilden | 6:3, 3:6, 6:4, 2:6, 4:6 |
Gra podwójna (3–0)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 1924 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Vincent Richards | Watson Washburn Richard N. Williams | 6:3, 3:6, 8:10, 8:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 2. | 1927 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | William Tilden | Jacques Brugnon Henri Cochet | 1:6, 4:6, 8:6, 6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 3. | 1927 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | William Tilden | Bill Johnston Richard N. Williams | 10:8, 6:3, 6:3 |
Gra mieszana (2–2)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 1927 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Elizabeth Ryan |  Kathleen Godfree Leslie Godfree | 8:6, 6:0 |
| Finalista | 1. | 1928 | French Championships, Paryż | Ceglana | Helen Wills | Eileen Bennett Henri Cochet | 6:3, 3:6, 3:6 |
| Finalista | 2. | 1929 | French Championships, Paryż | Ceglana | Helen Wills | Eileen Bennett Henri Cochet | 3:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 2. | 1929 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Helen Wills | Joan Fry Ian Collins | 6:1, 6:4 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP (ang.). Association of Tennis Professionals. [dostęp 20 sierpnia 2013].
- Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 20 sierpnia 2013].
- Profil na stronie Pucharu Davisa (ang.). Davis Cup. [dostęp 20 sierpnia 2013].
- Bud Collins, Tennis Encyclopedia, Visible Ink Press, Detroit 1997
- Martin Hedges, The Concise Dictionary of Tennis, Mayflower Books Inc, Nowy Jork 1978
- Profil na stronie International Tennis Hall of Fame
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
