Francis Peabody Magoun

Francis Peabody Magoun, Jr.

5 zwycięstw
porucznik
Data i miejsce urodzenia	6 stycznia 1895 Nowy Jork
Data i miejsce śmierci	5 czerwca 1979 Cambridge, Massachusetts
Przebieg służby
Lata służby	1916–1919
Siły zbrojne	Royal Flying Corps
Jednostki	No. 1 Squadron RAF
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa
Odznaczenia

Francis Peabody Magoun (ur. 6 stycznia 1895 w Nowym Jorku, zm. 5 czerwca 1979 w Cambridge w stanie Massachusetts) – amerykański porucznik Royal Flying Corps, as myśliwski No. 1 Squadron RAF. Profesor literatury na Harvard University.

Francis Magoun urodził się w Nowym Jorku. pochodził z dobrze sytuowanej rodziny. Ukończył prywatną szkołę Noble and Greenough School w Dedham, Massachusetts, a następnie ukończył studia i uzyskał bachelor's degree na Uniwersytecie Harvard. W lutym 1916 roku na ochotnika zgłosił się do American Field Service^[1] gdzie jako kierowca ambulansu służył we Francji w okresie marzec - sierpień 1916. Po krótkim pobycie w Stanach Zjednoczonych udał się do Londynu, gdzie zaciągnął się do RFC^[2]. Po przejściu szkolenia w Oxfordzie został skierowany do szkoły lotniczej znajdującej się na tyłach linii frontu. 4 lipca 1917 roku został mianowany podporucznikiem, a 15 listopada przydzielony do No. 1 Squadron RAF.

Pierwsze zwycięstwo powietrzne odniósł 28 lutego 1918 roku. Było to zwycięstwo nad samolotem Albatros D.V w okolicach Gheluvelt, odniesione zostało wspólnie z Williamem Patrickiem. 28 marca odniósł podwójne zwycięstwo, a 1 kwietnia został promowany na porucznika. 10 dni później w czasie ataku na kolumnę nieprzyjaciela został ranny. Za ten czyn został odznaczony Military Cross. Powrócił do jednostki dopiero w październiku 1918 roku. 28 tego miesiąca odniósł swoje piąte i ostatnie zwycięstwo. Po zakończeniu wojny powrócił do Wielkiej Brytanii i został przeniesiony do cywila 12 czerwca 1919 roku.

Okres powojenny

Po powrocie do Stanów Zjednoczonych został zatrudniony w swojej macierzystej uczelni jako asystent komparatystyki. W 1923 obronił pracę doktorską The gest of Alexander: Two middle English alliterative fragments, Alexander A and Alexander B, translated from a J2-recension of the Historia de Preliis.. Na Harvardzie spędził swoje całe życie zawodowe. Od 1937 roku zajmował stanowisko profesora literatury. Przeszedł na emeryturę w 1961 roku. Za swoje badania nad kulturą i literaturą fińska w 1964 roku został odznaczony Orderem Lwa Finlandii.

Książki autorstwa Francisa Magouna

• History of football from the beginnings to 1871. 1938. ISBN 0-384-35060-7
• Old-English anthology: translations of Old-English prose and verse 1950.
• Walter of Aquitaine; materials for the study of his legend. 1950.
• Graded Finnish reader. 1957.
• Chaucer gazetteer. 1961.
• Kalevala, or Poems of the Kaleva District. 1963. ISBN 0-674-50000-8
• The Old Kalevala and Certain Antecedents. 1969. ISBN 0-674-63235-4

Przypisy

Bibliografia

• Christopher F. Shores, Russell Guest: Above the trenches: a complete record of the fighter aces and units of the British Empire Air forces 1915-1920. London: Grub Street, 1990, s. 252. ISBN 0-948817-19-4.
• The Aerodrome: Francis Peabody Magoun, Jr. (lista zwycięstw). [dostęp 2011-11-29]. (ang.).

Linki zewnętrzne

• Four Generations of Oral Literary Studies at Harvard University Child's Legacy Enlarged: Oral Literary Studies at Harvard Since 1856 - David E. Bynum. chs119.chs.harvard.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-18)].